جای خالی «مردم» در تاکشوهای رسانه‌ای / سلبریتی‌های همیشه میهمان
تاکشوهای بسیاری در VODها و تلویزیون در حال پخش است و سلبریتی‌ها به عنوان میهمانان همیشه ثابت این برنامه‌ها در حال رفت و آمداند درحالیکه مردم دیگر استقبالی نسبت به آنها نشان نمی‌دهند و منتظر برنامه‌ای خلاق و متفاوت‌اند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ یکی از مهمترین اهداف برنامه سازان در رسانه ها، رضایت و جذب مخاطبان و تماشاگران بیشتر است و همیشه آن را به عنوان یکی از المان های موفقیت خود در تولید آن برنامه می دانند.
تهیه کنندگان برنامه ها در دو فضای تلویزیون و پلتفرم های فضای مجازی برنامه های خود را به رقابت گذاشته اند و سعی دارند تا با ایده های نو و خلاق، آمار تماشای برنامه و میزان رضایت آن توسط مخاطبان خود را افزایش دهند.
در حال حاضر تاک شوها و برنامه های گفت و گو محوری مانند «همرفیق» با اجرای شهاب حسینی و «شب آهنگی» با اجرای حامدآهنگی در حال اجرای برنامه اند و به تازگی برنامه «پیشگو» نیز به میزبانی پژمان جمشیدی به جمع این برنامه های پلتفرم های فضای مجازی اضافه شده است.
همه این برنامه ها با ایده اولیه دعوت از میهمان و گفت و گو تولید شده اند و با گذشت زمان می بینیم که به جز این دعوت میهمان که آن هم صرفا به سلبریتی ها، بازیگران، هنرمندان و ورزشکاران اختصاص دارد، هیچ ایده خلاق دیگری در برنامه خودنمایی نمی کند؛ همان داستان همیشگی گفت و گو با سلبریتی ها که سال هاست شاهد چنین برنامه هایی بوده ایم؛ حالا چه در قالب VOD ها و در فضای مجازی و چه در قالب تلویزیون و شاید تنها تفاوت این برنامه ها سوالاتی باشد که در تلویزیون حالت رسمی تر و استانداردتری دارد و در فضای مجازی گاها از میهمان برنامه سوالاتی پرسیده می شود که جنبه خصوصی تری دارند و گاها خط قرمزهای تلویزیون به شمار می روند.
درنهایت وقتی دقیق تر به برنامه های تاک شو VOD ها نگاه می کنیم شاید مواردی نظیر نزدیک شدن به خط قرمزهای همیشگی تلویزیون از سوالات کمی خصوصی تر، پوشش های غیر رسمی تر، موسیقی و نشان دادن ساز وجه تمایز این برنامه ها نسبت به تلویزیون باشد و البته میهمان هایی که شاید ترجیحشان نرفتن به تلویزیون و رفتن به برنامه های این پلتفرم ها باشد؛ نه آنکه پول بیشتری در این برنامه ها به جیب می زنند و در تلویزیون خبری از این پول ها نیست که در گذشته بارها و بارها از این پول ها از حضور در رسانه ملی گرفته اند بلکه با مدل رفتارهای اپوزیسیونی و قهر با تلویزیون می خواهند دل مخاطبانشان را به دست آورند که اتفاقا همین مخاطبان ثابت کرده اند که بازی خوب و اخلاق حرفه ای برایشان مهم تر است تا حضور و یا نرفن به یک رسانه خاص.
نداشتن ایده ای خاص و حذف مردم از برنامه ها شاید مهمترین آفتی باشد که گریبان گیر این برنامه ها شده است. به جای اینکه «مردم» و به معنای واقعی کلمه مردمی که هر کدامشان قطعا اتفاقات خاص و جذاب در طول زندگی برایشان اتفاق افتاده که گفتن و شنیدن همان تجربه ها می تواند برای مخاطب جذاب باشد، از همه این برنامه ها حذف و صرفا به عنوان تماشاچی، در این برنامه ها حضور دارند و جایشانرا سلبریتی هایی پر کرده که آنقدر از این برنامه به آن برنامه رفته اند که دیدن آنها دیگر جذابیتی برای مخاطب ندارد.
همین تنها الگوی دعوت از سلبریتی ها و هنرمندان به عنوان میهمانان برنامه ها، در بسیاری از برنامه های تلویزیونی نیز استفاده می شود. در جشن ها و روزهای خاصی نظیر اعیاد و مناسبت های ملی مانند شب یلدا که شبکه های مختلف تلویزیون، برای این مناسبت ها ویژه برنامه تدارک می بینند، سال هاست که میهمانان این برنامه ها همان هنرمندانی اند که لحضاتی میهمان فلان شبکه اند و ساعتی دیگر میهمان شبکه ای دیگر می شوند و این مخاطب است که باید همه این حرف های تکراری و چهره های تکراری تر را به اجبار دنبال کند.
البته این آفت سلبریتی های همیشه میهمان چند سالی است که در برنامه های تلویزیونی (به جز همان مناسبت های خاص) کمتر دیده می شود. برنامه های ماه رمضانی مدت هاست که میهمانان خود را از دل همین مردم انتخاب می کنند و با تشکیل اتاق فکرهای مجزا، از قبل میهمانان خود را انتخاب و شنوای قصه آنها می شوند.
علاوه بر برنامه های ماه رمضانی، هستند برنامه هایی که میهمانان آنها صرفامردمی عادی اند که اتفاقا قصه زندگی آنها آنقدر جذاب است که می شود از آنها ایده ساخت فیلم و سریال گرفت؛ کاری که در برنامه «محاکات» شبکه دو اتفاق می افتد و میهمان های آن برنامه قصه زندگی خود در حضور داوران برنامه روایت می کنند و درنهایت آن داوران تشخیص م یدهند که این قصه، پتانسیل تبدیل شدن به یک فیلم و سریال را دارد و یا نه که شاید اولین بار است که شاهد این ایده خلاق در برنامه سازی هستیم.
ایده ای که شاید بارها به ذهن خیلی از ماها رسیده است ولی جرات عملیاتی کردن آن و دعوت از چه جنس میهمانانی که قصه ای جذاب برای مخاطب داشته باشند را این برنامه به ظهور رسانده است؛ برنامه ای که می تواند شاهد مثالی برای حذف سلبریتی ها از برنامه ها و رفتن به سمت جنسی دیگر از برنامه ها باشد؛ برنامه هایی از جنس خود خود مردم.
انتهای پیام /
