جداشدگی شبکیه چشم
جداشدگی شبکیه جدا شدن یا پاره شدن شبکیه (بافت گیرنده نور در پشت چشم) از سایر بافت‌های چشم. این عارضه در همه سنین و هر دو جنس دیده می‌شود.
فرارو -جداشدگی شبکیه جدا شدن یا پاره شدن شبکیه (بافت گیرنده نور در پشت چشم) از سایر بافت‌های چشم. این عارضه در همه سنین و هر دو جنس دیده می‌شود.
به گزارش فرارو، جداشدگی شبکیه یک موقعیت اورژانسی است که اگر به موقع درمان نشود عواقب بدی به دنبال دارد.
علایم شایع جداشدگی شبکیه چشم
علایم زیر معمولاً در یک چشم رخ می‌دهد، ولی گاهی هر دو چشم درگیرند:
- جرقه‌های نورانی در میدان بینایی
- نقاط شناور در میدان بینایی
- تاری دید
- موج‌دار دیدن تصاویر (گاهی)
- از دست دادن تدریجی بینایی
از دست دادن تدریجی بینایی به مرور زمان اتفاق می افتند و ممکن است بیمار تا مدت ها متوجه آن نگردد و هیچ دردی را احساس ننماید.
علل جدا شدن شبکیه چشم
آسیب چشم (پارگی شبکیه).
استعداد ارثی (احتمالاً).
تحلیل رفتن بافتی همراه افزایش سن.
عوامل تشدید کننده بیماری جداشدن شبکیه چشم
- بالا رفتن سن.
- دیابت شیرین.
- بیماری‌های عروقی.
- سابقه قبلی جداشدگی شبکیه.
- سابقه خانوادگی جداشدگی شبکیه.
- نزدیک‌بینی (میوپی) شدید.
- عوارض جراحی چشم.
- تومور‌ها یا التهاب‌ها.
پیشگیری از جداشدگی شبکیه چشم
بیماران در معرض خطر باید به‌طور منظم مورد معاینه چشم قرار گیرند. اگر بیمار دچار دیابت شیرین یا بیماری‌های عروقی باشد باید به درمان طبی برای کنترل آنها اقدام نماید.
درمان بیماری جداشدگی شبکیه چشم
اغلب با درمان جراحی زودرس با استفاده از اشعه لیزر قابل درمان است اما تشخیص براساس معاینه افتالموسکپی چشم مطرح می‌گردد که به موقعیت و شدت جداشدگی بستگی دارد.
در صورت ضربه به چشم استفاده از پوشش محافظ چشم ممکن است لازم باشد. جراحی جهت برقراری اتصال مجدد شبکیه به بافت‌های زیرین با استفاده از اشعه‌های لیزر مخصوص یا سرمادرمانی (با استفاده از درجه حرارت زیر نقطه انجماد) یا با تغییر شکل چشم (گاهی) انجام می‌گیرد. دستورهای زیر پس از جراحی توصیه می‌گردد:
هر دو چشم باید به‌طور همزمان تا مدتی با پوشش مخصوص بسته شوند. در این مدت برای انجام کار‌ها می‌توانید از دوستان یا خانواده کمک بگیرید.
پس از برداشت پوشش چشم‌ها از عینک‌های دارای شیشه تیره استفاده کنید. چشم‌های خود را مالش ندهید. از دولا شدن اجتناب کنید. از حالاتی که ممکن است باعث افزایش فشار داخل چشم شوند نظیر یبوست؛ بلند کردن وزنه سنگین یا سرفه شدید اجتناب کنید.
عوارض احتمالی بیماری جداشدگی شبکیه چشم
بدون درمان، کوری کامل یا نسبی در چشم مبتلا قابل انتظار است. با درمان تأخیری، در صورتی که جداشدگی به ناحیه ماکولا (ناحیه مسؤول بینایی دقیق) گسترش‌یافته باشد، بینایی دقیق (مرکزی) بیمار دچار اختلال دایمی می‌گردد.
داروهای درمان بیماری جداشدگی شبکیه چشم
قطره‌های چشمی گشادکننده مردمک. گشاد شدن مردمک فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری چشم در طی دوره التیام پس از جراحی را کاهش می‌دهد. اگر شما نمی‌توانید خود قطره داخل چشمتان بریزید، برای این منظور از دیگران کمک بگیرید. داروهای آرامبخش به‌منظور کاهش اضطراب در طی دوره نقاهت توصیه می‌شود.
فعالیت در زمان ابتلا به بیماری جداشدگی شبکیه چشم
پس از جراحی در حالت خوابیده به پشت در بستر استراحت کنید و سر را کمی بالاتر از سطح بستر قرار دهید. برای جلوگیری از تشکیل لخته در وریدهای عمقی، اندام‌های تحتانی را در طی استراحت مرتباً حرکت دهید. با صلاحدید چشم‌پزشک فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های طبیعی خود را از سر بگیرید.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
بعد از جراحی، در صورت بروز هرگونه نشانه عفونت و بدتر شدن شرایط بینایی به پزشک مراجعه نمایید. اما در غیر اینصورت اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان در میدان بینایی خود نقاط شناور یا جرقه‌های نورانی مشاهده می‌کنید. در این صورت مراجعه به پزشک را به تأخیر نیندازید زیرا این حالت ممکن است نشانه‌ای از یک حالت اورژانس باشد.
از دست ندهید