"حِصن" راه بازگشت به خانواده را برای معتادین هموار می‌کند

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین؛ مونا مرادی جوان دهه هفتادی قزوینی است که نمونه یکی از جوانان فعال در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است که مسیر کار و پیشرفت خود را بر پایه گام دوم انقلاب قرار داده و درواقع می‌توان گفت یک جوان گام دومی است که با امید و انگیزه اهدافش را دنبال می‌کند.

این جوان قزوینی در حوزه اجتماعی و آسیب‌های اجتماعی به ویژه در حوطه معتادین و اعتیاد فعال است که در این گفت‌وگو از او می‌خواهیم در این باره بیشتر برایمان توضیح دهد. وی عنوان می‌کند: حدود هشت سال است که در حوزه اعتیاد کارهایی را به صورت جسته و گریخته انجام می‌دادیم اما در اوایل سال 99 بود که من غذای نذری را آماده کردم و تصمیم گرفتم که در بین کارتن خواب‌ها توزیع کنم. مدرس آسیب زدایی اجتماعی ادامه می‌دهد: اولین باری که به محل این افراد رفتیم یکسری معضلات و مشکلاتی را دیدیم که به نظر می‌رسید حل شدنی است و حداقل می‌توان به این افراد کمک کرد. وی می‌گوید: نظام مسائل این افراد را استخراج کردیم و متوجه شدیم یکی از راه‌هایی که می‌توان به آنها کمک کرد این است که افرادی از جنس خودشان این کار را بکنند چراکه این افراد سال‌ها متقابلا به جامعه آسیب زد‌ه‌اند و آسیب دید‌ه‌اند، یعنی آدم‌های آسیب دیده‌ای هستند که خیلی سخت اعتماد می‌کنند و دیگران را به حریم خود راه می‌دهند. مرادی بیان می‌کند: شکافی که بین این افراد و جامعه ایجاد می‌شود نیز یک جمعیت جرم خیزی را ایجاد می‌کند که باید این شکاف را برطرف کنیم و آنها را به جامعه برگردانیم؛ برای استخراج نظام مسائل و جلب اعتماد این افراد این ایده به ذهن ما رسید که به سراغ بهبودیافته‌ها و کسانی که خود قبلا کارتن خوابی را تجربه کرده‌اند برویم. گروه جهادی "حصن" امیدی برای بازگشت معتادین قزوینی به آغوش خانواده این فعال اجتماعی اضافه می‌کند: گروهی را به عنوان گروه جهادی "حصن" ثبت کردیم؛ در هفته‌های اول در پاتوق‌های معتادین و کارتن خواب‌ها در سطح شهر حضور می‌یافتیم و فقط غذای گرم بین آن‌ها توزیع می‌کردیم به طوری که دیگر در همان روز و ساعت منتظر ما بودند و نشان دهنده اعتماد آنها به ما بود. وی اذعان می‌کند: تاکید ما هم این بود که غذا را حتما در منزل پخت کنیم چون می‌خواستیم تداعی غذای خانگی برای آن‌ها ایجاد شود تا رغبت برای بازگشت به خانه را داشته باشند. این جوان کارآفرین تصریح می‌کند: در هفته‌های بعدی نیازهای دیگر آن‌ها را احصاء کردیم و از آنجایی که این افراد بیشتر زباله‌گرد هستند و جراحت‌ها و حوادث بریدگی برای آن‌ها اتفاق می‌افتد لذا برایشان دستکش‌هایی را تهیه کردیم تا حداقل مانع کوچکی برای مقابله با آسیب باشد. مرادی اضافه می‌کند: مشکل دیگر بحث حمام این افراد بود به طوری که حتی شرایط ظاهری که براثر بی‌توجهی به بهداشت فردی پیدا کرده بودند مانع از مراجعه آن‌ها به خانواده‌هایشان می‌شد لذا به این نتیجه رسیدیم که باید برای رعایت بهداشت فردی و اجتماعی و رغبت انها برای بازگشت به خانواده، مسئله حمام را حل کنیم. مدرس آسیب زدایی اجتماعی ادامه می‌دهد: برای این معتادین بُن حمام تهیه و هزینه حمام آن‌ها را تامین کردیم که بازخورد خوبی هم داشت چراکه معتادان به صورت عامدانه به جسم خود آسیب می‌زنند و بعد از مدتی جسمشان برایشان ارزشی ندارد و آسیبی که وارد می‌شود برایشان مهم نیست. وی می‌افزاید: معتادین وقتی به حمام می‌رفتند و لباس تمیز می‌پوشیدند احساس خوبی نسبت به خود پیدا می‌کردند که این حس خوب را به جامعه هم منتقل می‌کنند؛ در فصل زمستان هم اقدام به تهیه لباس گرم کردیم. چندین معتاد بهبودیافته را به آغوش خانواده بازگرداندیم این جوان کارآفرین اذعان می‌کند: دو کار ویژه‌ای که برای آنها انجام دادیم این بود که در زمستان بسته‌های امداد که شامل مقداری خوراکی بود را در پاتوق‌ها قرار می‌دادیم تا هر زمان که به پاتوق سر می‌زنند چیزی برای خوردن داشته باشند چراکه برخی حتی تا چند روز غذا نمی‌خورند و هر درآمدی که دارند را برای خرید مواد خرج می‌کنند. مرادی بیان می‌کند: یک گشت موتور هم داریم که در سطح شهر گشت زنی می‌کند و معتادینی که احتیاج به درمان فوری دارند را شناسایی و به درمانگاه یا بیمارستان منتقل می‌کند چون این افراد زیاد دچار بریدگی و سوختگی می‌شوند و اسم این گشت موتور را "اورژانس سیار" گذاشته‌ایم. این فعال اجتماعی می‌گوید: اصل کار ما این بود که هر کدام از کارتن خواب‌ها باید به خانه برگردند و هر کدام از آن‌ها یک مورد هستند که به صورت نفر به نفر مورد بررسی قرار می‌گیرند و مواردی که آمادگی بازگشت به خانه را داشته باشند یا خانواده هم پذیرای آن‌ها باشد را طی شش مرحله به خانه بازمی‌گردانیم. وی تاکید می‌کند: مرحله اول این است که باید به کمپ بروند و پاک شوند، درمرحله دوم باید سرکار بروند و دو سه ماهی کار می کنند تا مطمئن شویم که دوباره به سراغ مواد برنمی‌گردند و در مرحله سوم از آنجایی که نمی‌توانند مدیریت هزینه و درآمد داشته باشند لذا حقوق آن‌ها به صورت یکجا پرداخت نمی‌شود. مدرس آسیب زدایی اجتماعی ابراز می‌کند: در مرحله چهارم یک صحبت اولیه با خانواده صورت می‌گیرد تا آمادگی پذیرش فرد را ایجاد کنیم و در مرحله پنجم هم فرد ابتدا در طول هفته ملاقات و رفت و آمد به خانه دارد تا اعتماد خانواده به دست آید و ثابت کند که دیگر به سمت مواد برنمی‌گردد و در مرحله ششم هم به صورت ثابت به خانه برمی‌گردد. مرادی می‌گوید: تاکنون شش نفر از معتادین را با طی کامل این شش مرحله به خانه برگرداندیم؛ در گروه جهادی "حصن" حدود 20 عضو داریم که متشکل از افراد بهبودیافته و افرادی است که در سایر بخش‌ها کار می‌کنند. وی در پایان تصریح می‌کند: نگاه ما این است که از هیچ ارگان دولتی پول نگیریم و بخشی از هزینه‌های گروه جهادی توسط افراد و اعضای گروه تامین می‌شود و بخشی هم توسط خیرین است که مبالغی را اهداء می‌کنند و در شرایط خاصی که برای درمان افراد به هزینه‌های سنگین نیاز است نیز از خیرین کمک می‌گیریم. انتهای پیام /