سه‌شنبه 6 آذر 1403

حق نظارت با ارشاد یا ساتراست؟/ دود بی تدبیری نظارت در چشمان مخاطب

خبرگزاری دانا مشاهده در مرجع
حق نظارت با ارشاد یا ساتراست؟/ دود بی تدبیری نظارت در چشمان مخاطب

نظارت های پسینی ساترا در زمان پخش و نبود این نظارت ها در زمان ساخت و خلا قانونی که این وسط وجود دارد، همه حاشیه هایی را بوجود آورده که مخاطب و گروه سازنده را آزار می دهد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ الان یکی دو سالی می شود که از دعواهای ارشاد و ساترا بر سر بودن یا نبودن می گذرد و حالا همه ما در رسانه ها دیگر نام «ساترا» برایمان غریبه نیست.

حالا پس از گذشتن از آن دعواهای حقوقی، هر بار به بهانه پخش یک برنامه و یا سریال در فضای شبکه نمایش خانگی، پای ساترا به وسط کشیده می شود که به فلان برنامه مجوز پخش داده نشده و یا بهمان سریال در میانه پخش با سانسور و یا توقف پخش روبرو شده است.

برای اینکه نگاهی منصفانه به ماجرا داشته باشیم، باید افق نگاهمان را به کمی قبل تر از نظارت های ساترا بیاندازیم؛ جاییکه سازمان سینمایی وزارت ارشاد پروانه ساخت فلان سریال و یا برنامه اینترنتی را صادر می کند و طبعا وظیفه نظارت های اولیه در مراحل ساخت نیز بر عهده همان سازمان است. پس از اینکه فلان برنامه و یا سریال ساخته می شود، برای پخش، سر و کله ساترا پیدا می شود و حالا سریالی که آماده پخش شده، تازه باید از زیر نظارت های درست و یا غلط ساترایی ها بگذرد.

اینکه در نظارت های ساترا و اصطلاحا سانسورهای آن چقدر سلیقه شخص ناظر در اولویت است و چقدر توصیه های نهادهای مختلف و مصلحت های همیشگی، داستانی است که در جای خود باید به آن رسیدگی شود؛ نکته مهم تر از این ماجرا این است که این وسط خلا قانونی بزرگی مشاهده می شود که بسیار آزاردهنده است. حفره بزرگ قانونی که نشان از نظارت های پسینی ساترا دارد.

طبیعی است که هیچ کارگردانی دوست ندارد زحمات گروه سازنده او هنگام نمایش با تیغ سانسور مواجه شود و از طرفی هر کارگردانی با خط قرمزهای رسانه ای جامعه خویش آشنایی دارد و قبول دارد که در هر کشوری وجود این نظارت ها طبیعی است؛ اما اصل ماجرا اینجاست که همه این نظارت ها باید از تصویب فیلمنامه تا مراحل ساخت آن فیلم و سریال لحاظ شود تا برای پخش با مشکلی مواجه نگردد و نبود ساترا در هنگام ساخت سریال و نظارتهای پسینی او در زمان پخش، قطعا با حاشیه ها و ناراحتی هایی همراه خواهد بود.

متوقف شدن پخش سریال «می خواهم زنده بمانم» در قسمت های پایانی آن و یا سانسورهای سریال «زخم کاری» که صدای اعتراض مهدویان را درآورده و یا پیش تر، مجوز ندادن به عادل فردوسی پور برای برنامه اینترنتی خود از نمونه های بارز این ماجراست.

اینکه باید ساترا از ابتدا نظارت های خود را داشته باشد و یا ارشاد با هماهنگی های صورت گرفته، ساترا را در جریان روند تولید محصولات قرار خواهد داد، راهکارهایی است که مدیران سینمایی و ساترا باید به آن برسند؛ این وسط اهمیت دادن به مخاطب و گروه تولیدی است که دلیلی ندارد چوب این دعواها بر سر او شکسته شود.

انتهای پیام /