خاطره رهبر معظم انقلاب از روزی که پدرشان فوت کرد

در ادامه خاطره رهبر انقلاب که در 14 تیر ماه سال 75 ایراد کردند، آمده است. بنده رئیس جمهور بودم و امکانات این کشور تا حدودی که در اختیار رئیس جمهور بود، در اختیار بنده بود؛ اما این پیرمرد و پیرزن کوچکترین توقعی نداشتند که، چون پسرشان رئیس جمهور شده، این خانه را تبدیل به احسن کنند یا دستی به سر و صورتش بکشند. پدرم تا سال 65 و مادرم تا انتهای دوران ریاست جمهوری در همین خانه زندگی می‌کردند؛ اما این خانه کمترین تغییری در جهت کامل شدن پیدا نکرد؛ این برای جمهوری اسلامی مایه افتخار و مباهات است... البته فضل این کار به من برنمی‌گردد؛ به آن دو بزرگوار برمی‌گردد که به معنای واقعی کلمه زاهد و به زخارف و ظواهر دنیا بی‌رغبت بودند... وقتی پدر من فوت کرد، پس از تقویم وسایل این خانه - غیر از کتاب‌های ایشان که خودش باب جداگانه‌ای بود - همه موجودی آن از صدر تا ذیل، حدود 45 هزار تومان شد؛ در حالی که آن روز اگر می‌خواستند 45 هزار تومان را مصرف کنند، نمی‌شد مثال یک یخچال و یک گاز بخرند؛ این در حالی بود که ایشان پنجاه سال در این شهر امام جماعت و روحانی موجه و دارای مریدها و علاقه‌مندان زیاد بودند.