خوردن گوشت قرمر با راهکار نانویی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نتایج تحقیقات انجام شده به رهبری محققان دانشگاه میشیگان نشان می‌دهد، نانوذراتی که به صورت داخل وریدی به موش‌ها تزریق شده، می‌تواند واکنش‌های آلرژیک نسبت به گوشت قرمز ناشی از نیش کنه تگزاسی یا Lone Star را کاهش دهد. این بیماری که به عنوان سندرم آلفا گال نامیده می‌شود، به دلیل گزش نوعی کنه در بدن انسان ایجاد می‌شود و باعث می‌شود فرد در هنگام خوردن گوشت قرمز دچار واکنش آلرژیک شود. این بیماری در جهان در حال افزایش است، زیرا تغییرات آب و هوایی و سایر عوامل باعث شده است که کنه‌های تگزاسی زیست‌گاه‌های خود را گسترش دهند. این نانوذرات حاوی آلرژن‌هایی هستند که سیستم ایمنی بدن را برای نادیده گرفتن نوع قند موجود در گوشت قرمز نادیده می‌گیرند. پس از تحویل این نانوذرات به بدن موش، محققان دانشگاه ویرجینیا این موش‌ها را در معرض کنه قرار دادند تا پاسخ ایمنی به قند‌های آلفا گال را ایجاد کنند. نتایج نشان داد از 12 موش، در ده موش پاسخ ایمنی کاهش یافته است. نتایج این پروژه در Frontiers in Allergy منتشر شده است. تحقیقات منتشر شده در این پروژه نشان داد دو دوز نانوذرات حاوی آلرژن که به صورت داخل وریدی تزریق می‌شوند، از آنافیلاکسی در طول آزمایش آلرژی در موش‌ها جلوگیری می‌کنند. لونی شی از محققان این پروژه می‌گوید: «درمان آلرژی غذایی معمولاً به معنای حساسیت‌زدایی از بیماران نسبت به آلرژن است تا سیستم ایمنی بدن آنها به طور نامناسب واکنش نشان ندهد. نانوذرات ما، هنگامی که قبل یا بعد از حساسیت به بدن وارد می‌شوند، به طرز چشمگیری در کاهش پاسخ ایمنی در آلرژی‌های غذایی متعدد مؤثر بوده‌اند. این پتانسیل وجود دارد که از این فناوری برای ارائه یک فناوری پلتفرم استفاده کرد که می‌تواند برای پرداختن به انواع پاسخ‌های آلرژیک مواد غذایی استفاده شود.» سندرم آلفا - گال هنگامی که حشرات نیش می‌زند، از طریق بزاق کنه به انسان منتقل می‌شود که می‌تواند باعث ایجاد کهیر و خارش، پوست پوست شدن، تورم صورت، گلو یا سایر قسمت‌های بدن، تنگی نفس، درد معده، اسهال و استفراغ شود. در بعضی موارد واکنش آلرژیک ناشی از آن می‌تواند کشنده باشد. در سال 2023، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری تخمین زده می‌شود که 450،000 در آمریکا ممکن است با سندرم آلفا گال زندگی کنند این تعداد احتمالاً بسیار پایین‌تر از مقدار واقعی است. این گروه به دنبال برنامه‌ریزی برای انجام کارآزمایی بالینی هستند تا اثربخشی این فناوری را روی انسان بررسی کنند.