دریغ آی ابراهیم...
جمعی از شاعران کشور تازه‌ترین سروده‌های خود را به خادم‌الرضا (ع)، آیت‌الله رئیسی و همراهان شهید ایشان تقدیم کردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور کشور، حین خدمت و انجام وظیفه برای مردم ایران دچار سانحه شد و همراه تمامی همراهان به شهادت رسیدند. آیت‌الله رئیسی به‌همراه آیت‌الله آل‌هاشم امام جمعه تبریز، حسین امیرعبداللهیان وزیر خارجه، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و هیئت همراه پس از آئین بهره‌برداری از سد قیزقلعه‌سی که با حضور الهام علی‌اف رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان برگزار شد، با بالگرد عازم تبریز بودند، اما این بالگرد در میانه راه و در منطقه ورزقان دچار سانحه شد و سقوط کرد.
انتشار این خبر ناگوار واکنش‌هایی را در میان اهالی فرهنگ و ادب داشت. جمعی از شاعران تازه‌ترین سروده‌های خود را به این موضوع اختصاص داده و از خادم‌الرضا (ع) و مجاهدت‌های آیت‌الله رئیسی در راه اعتلای کشور یاد کردند. بخش‌هایی از این سروده‌ها را می‌توانید در ادامه بخوانید:
غلامرضا کافی
دریغ آی ابراهیم
تبر به دست تو دادیم آی ابراهیم که زخمدارِ فسادیم آی ابراهیم
دریغ این که نشد کار را تمام کنید به ماتم تو فُتادیم آی ابراهیم
به خصمِ خسته نکردی تو اعتماد آری که ما حماسه‌نژادیم آی ابراهیم
تو سر به صولت دشمن فرو نیاوردی که بر بلند چکادیم آی ابراهیم
تو بازتاب شکوفاییِ وطن بودی چنان که آینه زادیم آی ابراهیم
قبای همت ما تار و پود تاریخ است که از تبار قُبادیم آی ابراهیم
کم از بهشت نخواهیم خاک ایران را که ما فرشته نهادیم آی ابراهیم
برای دفع فسادی که آفت باغ است تبر به دست تو دادیم آی ابراهیم
دریغ این که تبر وانهاده شد ناگاه به سینه داغ نهادیم آی ابراهیم
دریغ مرگِ تو ای رادمردِ نیک آیین صبورِ داغ مُرادیم آی ابراهیم
به آرمان تو سوگند، آرمان بر جاست که مرد جَهد و جهادیم آی ابراهیم
به نوگشایی سد رفتی و چه پیش آمد؟ که سد گریه گشادیم آی ابراهیم
دو شهید در کنار مضجع شریف رضوینغمه مستشار نظامی
با عناد و ناجوانمردی و با تحریم ما دشمنت هرگز نخواهد دید ترس و بیم ما
«تا شهادت با ولایت» راه و رسم کوثری است مادر سادات فرمود این روش تعلیم ما
زخم بر زخم است آری، داغ بر داغ است آه آری اما عاقبت غم می‌شود تسلیم ما
می‌رسد مردی که بار آسمان بر دوش اوست می‌کند دنیا بهاری جاودان تقدیم ما
روز میلاد علی موسی الرضا جان سال‌هاست روز پرواز کبوتر بوده در تقویم ما
در میان کوه‌های کشورت آسوده‌ای آه، ابراهیم، ابراهیم، ابراهیم ما
محمدمهدی عبدالهی
بیا و چاره‌ای ای جان برای هجران کن بیا و خلوت شب را ستاره‌باران کن
در آسمان غزل خیزِ یا کریمانت شکوه پر زدنی نذر بی قراران کن
سفیر جاده تکریم عاشقان برخیز! دوباره با عَلَمت، عشق را نمایان کن
امید فتنه‌گران ناامید می‌گردد دوباره خواب برانداز را پریشان کن
به نامِ نامی «یا صاحبَ الزمان» برخیز به رنگ پرچم ایران دوباره توفان کن
تبر به دوش تو باشد، سلام ابراهیم! بیا و آتش ویرانه را گلستان کن
شب ولادت خورشید، مضطرب بودیم به یک اشاره مرا راهیِ خراسان کن
میان بغض نفس‌گیر انتظار، ای دوست نگاهِ یوسفی‌ات را به سوی کنعان کن
قسم به صبح کرامت، ظهور نزدیک است سلام ویژه خود را نثار باران کن
عارفه دهقانی
من آمدم ای شاه، پناهم دادی! آغوش گشوده‌ای و راهم دادی!
من خادمِ مَردم و حَرم بودم و (شکر! از مُزد شهادت)! که به ما هم دادی!
مسلم اسدالله
پاداش عبادتت مبارک سید خورشید سعادتت مبارک سید
توفیق زیارت امام هشتم هنگام شهادتت مبارک سید
سعیده کرمانی
عشق است و قبولی زیارت آخر اشک است و تمنای شهادت آخر
هرکس بشود خادم درگاه رضا باید بشود شهید خدمت آخر
***
ما منتظریم از آسمان برگردی در سبزترین بهارمان برگردی
وقتش که رسید در کنار سردار با دولت صاحب‌الزمان برگردی