در کنار غش و ضعف برای شکسپیر، یکبار «خاطرات احمد احمد» بخوانید!
کاش فیلمسازان و نویسندگان ایرانی در کنار غش و ضعف رفتن برای شکسپیر و سارتر، حداقل برای یکبار هم که شده سری به این کتاب بزنند؛ کتابی که دایره‌المعارفی است از شخصیت‌ها و موقعیت‌های دراماتیک
به گزارش مشرق، علی آبکار در اینستاگرام نوشت:
همان روزهای اول کرونا بود که حسام آبنوس پویش «دوباره بخوان» را راه انداخت برای مطالعه مجدد کتاب‌هایی که قبلا خوانده‌ایم.
آنقدر کتاب نخوانده داشتم که نشد بروم سراغ خوانده شده‌ها. دیروز اما برای یک کاری رجوع کردم به «خاطرات احمد احمد» و همین بهانه‌ای شد برای خواندن مجدد بخش‌هایی از این کتاب.
بخواهم از این کتاب حرف بزنم خودش می‌شود یک کتاب. پس چیزی نمی‌گویم جز یک جمله: اگر هنوز خاطرات احمد احمد را نخوانده‌اید باید گفت هنوز چیزهای زیادی از انقلاب اسلامی وجود دارد که شما نمی‌دانید؛ زوایایی از تاریخ که هیچوقت تواریخ رسمی به شما نشان نداده و نمی‌دهند. خاطرات احمد احمد روایت تلاش برای تغییر مسیر تاریخ با دست‌های خالی است. بعضی کتاب‌ها خودشان شاهکارند، اما این شاهکار بودن فقط به خودشان محدود است. از دل آن‌ها نمی‌شود چند شاهکار دیگر خلق کرد. کتاب خاطرات احمد احمد اما از این جنس نیست.
«خاطرات احمد احمد» کتابی است که هم خواننده از مطالعه‌اش می‌آموزد و لذت می‌برد و هم سرتاسر کتاب مملو از ایده‌ها و سرنخ‌هایی است که هرکدام می‌تواند نقطه آغازی باشد برای خلق شاهکارهای دیگر در دنیای هنر.
این روزها که زیاد از رمان «ارتداد» صحبت می‌شود بد نیست این نکته را یادآوری کنیم که به گفته وحید یامین‌پور، جرقه آغاز نوشتن «ارتداد» از خاطرات احمد احمد شروع شده است. و خب مسلما از دل این کتاب می‌شود ده‌ها رمان و فیلم و نمایشنامه دیگر تولید کرد.
کاش فیلمسازان و نویسندگان ایرانی در کنار غش و ضعف رفتن برای شکسپیر و سارتر، حداقل برای یکبار هم که شده سری به این کتاب بزنند؛ کتابی که دایره‌المعارفی است از شخصیت‌ها و موقعیت‌های دراماتیک در دل تلخی‌ها و شیرینی‌های تاریخ انقلاب اسلامی. .
