دغدغه‌های اولین موتورسوار حرکات نمایشی که موتورش برای 20 سال پیش است

سامان قنبری زاده که به عنوان اولین موتورسوار حرکات نمایشی در ایران فعالیت دارد به برخی مشکلاتش اشاره داشت و در عین بر تلاش برای نتیجه گیری در مسابقات جهانی پیش رو تاکید کرد.

به گزارش خبرنگار مهر، سامان قنبری زاده از موتورسواران حرفه ای ایران است که عنوان اولی و دومی خاورمیانه و جایگاه پنجمی جهان را در کارنامه دارد. البته پیشینه ورزشی این موتورسوار ایران با فوتبال و سپس بدنسازی آغاز شد. موفقیت های او در این دو رشته اما محدود به شهرستان و استان شد چرا که علاقمندی به موتورسواری خیلی زود باعث گرایش او به این رشته و فعالیت حرفه ای در آن شد.

قنبری زاده ابتدا در موتورسواری کراس فعالیت داشت اما بعد از آشنایی با حرکات نمایشی، به عنوان صاحب این سبک و اولین موتورسوار ایرانیِ حرکات نمایشی فعالیت ها و تمرینات حرفه ای اش را در این بخش دنبال کرد. او با تمرین و ممارست توانست مجوز لازم برای حضور در مسابقات بین المللی را کسب کند.

رقابت های آسیایی 2016 در دبی اولین رویداد برون مرزی بود که قنبری زاده در آن حضور داشت و موفق به کسب جایگاه دوم شد. این موتورسوار حرفه ای ایران یک سال بعد حضور در همین رقابت ها را با کسب جایگاه نخست به پایان رساند. دو سال پیش هم او از شرکت در مسابقات جهانی 2022 جمهوری چک در میان 43 شرکت کننده در جایگاه پنجم ایستاد.

حالا قنبری زاده برای مسابقات جهانی 2025 آلمان آماده می شود در حالیکه به لحاظ برخورداری از موتور حرفه ای فاصله زیادی با رقیبانش در دیگر کشورها دارد و همین مسئله او را چند قدم از آنها عقب می اندازد به خصوص که وی از حیث شرایط مالی و برخورداری از حمایت اسپانسرها هم شرایط متفاوتی از حریفانش دارد.

با این شرایط، قنبری زاده بدون مربی پیگیر تمریناتش در زادگاهش (دزفول) است تا در آلمان نتیجه ای بهتر از چک بگیرد اما در عین حال متقاضی توجه بیشتر مسئولان برای ایجاد بستر مناسب تر تمریناتش است و حداقل اینکه مشکلاتی فعلی برای جابه جایی موتورِ بدون پلاکش کمتر شود.

آغاز به کار با موتورهای معمولی

سامان قنبری زاده در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه استارت موتورسواری در رشته حرکات نمایشی را در ایران زده است ابتدا در مورد آنچه باعث گرایشش به موتورسواری شد، توضیح داد و گفت: از زمانی که به یاد دارم اهل ورزش بودم و با فوتبال و بدنسازی خودم را سرگرم می کردم اما همیشه به موتورسواری علاقه خاصی داشتم طوریکه از همان بچگی هم با موتورهای سبک و همان هونداهای معولی آن زمان کار می کردم. از یک جایی به بعد خواستم که جدی تر در این رشته فعالیت داشته باشم این شد که نگاهم به موتورسواری حرفه ای شد.

با موتورشبیه سازی شده و بدون مربی حرفه ای شدم

وی تصریح کرد: فیلم هایی از حرکات نمایشی با موتور می دیدم و دوست داشتم در این رشته فعالیت کنم در حالیکه این رشته اصلا جایگاهی در ورزش و موتور سواری ایران نداشت. با این حال یک موتور تقریبا حرفه ای تر نسبت به آنچه تا پیش از آن داشتم، گرفتم. ساختار آن را طبق موتورهای حرفه ای که در فیلم های مربوط به حرکات نمایشی می دیدم، شبیه سازی کردم و اینگونه فعالیت در این رشته را آغاز کردم. مربی نداشتم و فقط طبق فیلم هایی که می دیدم، تمرین می کردم. این شد که اولین موتورسوار حرکات نمایشی در ایران شدم.

گرفتن مجوز مسابقات بین المللی دو سال بعد از آغاز به کار

این موتورسوار با بیان اینکه داستان مربوط به سال 92 می شود، ادامه داد: بعد از دو سال از تمرین کردن در این شرایط در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی دبی شرکت کردم و دوم شدم یعنی سال 2016، یک سال بعد در همین رقابت ها که بازهم دبی میزبانش بود اول شدم. سال 2022 هم در مسابقات جهانی در جمهوری چک کردم و در میان 43 نفر به عنوان پنجم دست یافتم. بعد از آن دیگر نتوانستم در مسابقه ای شرکت کنم چون واقعا شرایطش را نداشتم به خصوص از حیث مالی.

قنبری زاده در مورد مشکلات و عوامل بازدارنده ای که مانع از حضور پررنگش در مسابقات مختلف می شود نیز توضیح داد اما پیش از آن اشاره ای به چگونگی پِی بردن مسئولان فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری به وچودش و توانمندی هایش در موتورسواری حرکات نمایشی داشت.

فدراسیون کمک حال بود

وی گفت: وقتی تازه فعالیت هایم را آغاز کردم با دبیر وقت فدراسیون رفاقت داشتم. از طریق وی به حضور در برنامه های مختلف برای اجرای کارهای نمایشی دعوت شدم. کارهایم برای شان تازگی داشت. این شد که مورد توجه قرار گرفتم و وعده هایی برای حمایت و همراهی به من دادند. اینگونه که برای حضور در مسابقات، کمک لازم را برای انجام مکاتبه به خصوص در مورد موتورم و خروج آن از کشور و ورودش به کشور میزبان داشتند. برای همین رقابت های چک، آقای ناظمی رئیس فدراسیون مساعدت های لازم را در این زمینه داشت و واقعا کمک حال بودند. در کل از این حیث از هیچ کمکی دریغ نشد اما مشکل اصلی من مسائل مالی است.

اسپانسرهای حریفانم را من ندارم چون تحریم هستیم

این موتورسوار در این مورد به وضعیت رقیبان مورتورسوارش در دیگر کشورها اشاره داشت و گفت: آنها از حمایت اسپانسرهای بزرگ و تاثیرگذاری بهره می برند، اسپانسرهایی که به خاطر تحریم امکان همراهی من را ندارند. به همین دلیل مجبور به مذاکره با اسپانسرهای داخلی می شوم. آنها از اینکه سفیر برندشان بشوم، استقبال هم می کنند اما مبالغی را پیشنهاد می کنند که اصلا در شان من یا هر ورزشکار دیگری نیست.

پیشنهاد 10 میلیون تومان برای همکاری با یک اسپانسر داخلی

قنبری زاده یادآور شد: ماهی حداقل 50 - 40 میلیون تومان هزینه لاستیک برای تمرینات ماهیانه من می شود اما اسپانسرهایی که با آنها صحبت کرده ام وعده همکاری با نرخ 10 میلیون داده اند که واقعا خنده دار است. مورتورسواری از رشته های پرهزینه در دنیا به حساب می آید. اگر واقعا بخواهیم به صورت حرفه ای در این رشته کار کنیم باید حداقل ماهیانه 100 تا 120 میلیون هزینه کنیم.

موتورم برای 20 سال پیش است

وی در مورد موتوری که با آن تمرین می کند و ارزشش نیز توضیح داد و گفت: موتور من برای سال 2004 است یعنی 20 سال پیش، مبلغ آن بین 400 تا 500 میلیون تومان است. در واقع موتورم نسبت به موتور رقیبانم در دیگر کشورها مدل پائینی دارد. به خاطر تحریم، موتور حرفه ای برای حرکات نمایشی وارد کشور نمی شود و اگر هم وارد شود مبلغی حدود یک میلیارد و 200 میلیون هزینه آن است درحالیکه در دیگر کشورها برای تامین همین موتور باید 800 میلیون هزینه کرد اما به خاطر هزینه کمرگ، قیمت آن در ایران خیلی بالاتر می رود.

موتور من از موتور حریفانم سنگین تر است

او در مورد ویژگی موتورش با توجه به مدل قدیمی بودنش گفت: موتور من 220 کیلو است در حالیکه موتورهای جدید خیلی سبک تر هستند و تمرین و مسابقه با آن به مراتب راحت تر انجام می شود. موتورهای جدیدی که موتورسواران حرفه ای دیگر کشورها با آن تمرین می کنند 190 - 185 کیلو است.

زمین تمرین ندارم

قنبری زاده با بیان اینکه در دزفول تمریناتش را دنبال می کند، گفت: البته زمین تمرین ندارم. مدت هاست از طریق ارگان های دولتی در دزفول پیگر هستم تا یک زمین تمرین در اختیار بگیرم اما هنوز به نتیجه نرسیده ام.

فدراسیون را درگیر معضل زمین نکردم

وی در مورد اینکه «آیا در این زمینه فدراسیون اقدامی انجام داده است؟»، گفت: اصلا از فدراسیون نخواسته ام در این زمینه کاری انجام دهد. موضوع مربوط به سازمان آب و شهرداری دزفول می شود و از طریق همان ها پیگیر باید باشم وگرنه هر زمان از فدراسیون درخواستی داشته ام، کوتاهی نشده است. انصافا ریاست فدراسیون همیشه همراهی لازم را داشته است. حتی تاکید داشته برای مسابقات آلمان هم همکاری لازم برای اعزام من انجام می شود.

دغدغه های تردد با موتور بدون پلاک

این موتورسوار در مورد موتورش به یک موضوع اشاره داشت و گفت: موتور من برگه سبز ندارد اما پلاک نه؛ موتورهای بالای حجم 250 سی سی پلاک نمی شوند و موتور من چون 600 سی سی است، پلاک نشده است. با نیروی انتظامی دزفول مکاتبه شده و مشکلی برای تردد در شهر و رفت و آمد به محل تمرین ندارم اما برای جابه جایی تمرین به شهر دیگر به خاطر پلاک نداشتن موتور، مشکل دارم. این در حالی است که توریست های خارجی با حجم موتور دوبرابر من به راحتی تردد می کنند.

6 هزار دلار برای مجوز خروج از کشور موتور

قنبری زاده در مورد اینکه خروج موتور از کشور برای حضور در مسابقات چطور انجام می شود، گفت: موتور قیمت گذاری می شود و معادل قیمت تعیین شده باید پول در بانک مورد نظر گمرک بگذاریم. آخرین بار من 6 هزار دلار پول در بانک گذاشتم تا مجوز خروج از کشور برای موتورم گرفتم.

آموزش در پیست آزادی

موتورسوار حرکات نمایشی در پایان در مورد فعالیت های جانبی اش غیر از تمرین و حضور در مسابقات گفت: در ایام تابستان در پیست آزادی آموزش دارم.