دل خوش سیری چند؟ / سهم تفریحات و سرگرمی در سبد هزینههای خانوار از 2.9 درصد به 1.6 درصد رسید
به اعتقاد اقتصاددانان با بهبود شرایط اقتصادی، سهم مصرف و هزینه کالاهای خوراکی در سبد هزینههای خانوارها کاهش مییابد. این در شرایطی است که در سالهای انتهایی دهه 1390 بهواسطه تشدید شرایط تورمی و با وجود افزایش اسمی درآمد خانوارها، سهم خوراکیها بهصورت مداوم در سبد هزینهای خانوارها با رشد همراه شد.
سهم تفریحات و سرگرمی در سبد هزینههای خانوار از سال 96 تقریباً روند نزولی گرفت و در پایان سال گذشته به 1.6 درصد رسید.
روزنامه ایران نوشت: «در حالی که در اغلب سالهای دهه 1390، متوسط درآمد سالانه خانوارها بیش از هزینههای آنها بوده است اما شرایط کلی اقتصادی و بهخصوص تورم، ترکیب سبد هزینهای خانوارها را تغییر داده است. به طور معمول، همواره حدود دو - سوم هزینه خانوارهای شهری صرف کالاهای غیر خوراکی میشود و یکسوم مابقی برای خوراکیها و آشامیدنیها هزینه میشود. با این حال بررسی سهم کالاهای غیر خوراکی و خوراکی در سبد هزینهای خانوارهای شهری نیز در طول سالهای گذشته با تغییرات زیادی همراه بوده است.
بر اساس تازهترین آمارهای مرکز آمار ایران که در شهریورماه جاری منتشر شده است، در سال 1393 سهم هزینههای غیر خوراکی خانوارهای شهری 75.3 درصد و سهم خوراکیها 24.7 درصد بوده است اما در سال 1394 سهم هزینههای غیر خوراکی افزایش و در مقابل هزینههای خوراکی خانوارها کاهش یافته است به طوری که در این سال، سهم هزینههای غیر خوراکی به 76.2 درصد افزایش یافته؛ در حالی که سهم خوراکیها به 23.8 درصد افت کرده است. این شرایط در سالهای 1395 و 1396 ادامه یافته است. در سال 1395 سهم غیر خوراکیها به 76.6 درصد و در سال 1396 به 76.7 درصد افزایش یافته است. سهم خوراکیها نیز در این دو سال به ترتیب به 23.4 و 23.3 درصد رسیده است.
با تغییر شرایط از سال 1397 به بعد شاهد کاهش سهم هزینههای غیر خوراکی و افزایش هزینه خوراکیها هستیم؛ به طوری که در سال 1397 سهم غیر خوراکیها به 76 درصد کاهش و سهم خوراکیها به 24درصد افزایش یافته است. در سال 1398 نیز سهم غیر خوراکیها به 75.2 درصد و هزینه خوراکیها به 24.8 درصد تغییر یافته است.
همچنین در سال 1399 سهم غیر خوراکیها و خوراکیها به ترتیب به 74.1 و 25.9 درصد رسیده است. در سال گذشته نیز سهم کالاهای غیر خوراکی در هزینههای خانوارهای شهری به 73.3 درصد کاهش یافته و در مقابل سهم خوراکیها به 26.7 درصد رسیده که هر دو سهم در طول سالهای مورد بررسی بیسابقه بودهاند.
به اعتقاد اقتصاددانان با بهبود شرایط اقتصادی، سهم مصرف و هزینه کالاهای خوراکی در سبد هزینههای خانوارها کاهش مییابد. این در شرایطی است که در سالهای انتهایی دهه 1390 بهواسطه تشدید شرایط تورمی و با وجود افزایش اسمی درآمد خانوارها، فشار مضاعفی به آنها وارد و باعث شد تا از سال 1397 به بعد سهم خوراکیها بهصورت مداوم در سبد هزینهای خانوارها با رشد همراه شود.
با این حال مهار نرخ تورم که در دستور کار دولت سیزدهم قرارگرفته این امید را میدهد که از سالجاری شاهد تغییر دوباره این شرایط باشیم.
ترکیب سبد هزینهای غیر خوراکی
در مجموع سبد هزینههای غیر خوراکی خانوارها شامل شش گروه اصلی شامل مسکن، پوشاک و کفش، لوازم، اثاث و خدمات خانوار، بهداشت و درمان، حملونقل و ارتباطات و تفریحات، سرگرمیها و خدمات فرهنگی میشود. اطلاعات ارائهشده از سوی مرکز آمار ایران نشان میدهد که در این سبد نیز تغییرات زیادی طی سالهای گذشته اتفاق افتاده است؛ به این معنا که بخش مسکن به دلیل افزایش هزینهها سهم سایر گروهها را نیز به خود اختصاص داده است. در واقع خانوارها برای اینکه از پس هزینههای مسکن که بهتنهایی بیش از یک سوم هزینههای این بخش را شامل میشود، برآیند از سایر هزینههای خود کاستهاند.
در میان شش گروه هزینههای غیر خوراکی، مسکن بیشترین سهم را در اختیار دارد و پس از آن به ترتیب بهداشت و درمان، حملونقل و ارتباطات، لوازم و اثاث و خدمات، پوشاک و کفش و در انتها تفریحات و سرگرمی قرار دارد.
متوسط هزینه سالانه مسکن در این سبد در حالی که در سال 1396 حدود 10.8 میلیون تومان بوده است در سال 1397 به 13.3 میلیون تومان، در سال 1398 به 17.2 میلیون تومان، در سال 1399 به 22.9 میلیون تومان و در سال گذشته به 33.2 میلیون تومان رسیده است.
با این حال از نظر سهم شاهد کاهش سهم بخش مسکن در سال گذشته هستیم. در واقع در سال 1396 سهم مسکن از هزینههای غیر خوراکی خانوارهای شهری 33 درصد بوده که با روند صعودی در سالهای بعد مواجه شده است؛ به طوری که در سال 1397 به 33.9 درصد، در سال 1398 به 36.4 درصد و در سال 1399 با 37 درصد به بالاترین رقم درمیان این سالها رسیده است، اما در سال گذشته این سهم به 36 درصد افت کرده است.
سهم بهداشت و درمان به 10 درصد رسید
دومین گروه پرهزینه در بخش غیر خوراکیها برای خانوارهای شهری بهداشت و درمان است؛ به گونهای که متوسط هزینههای سالانه این گروه از 3.4 میلیون تومان در سال 1396 به 9.2 میلیون تومان در سال گذشته رسیده است.
با این حال سهم گروه بهداشت و درمان از هزینههای غیر خوراکی خانوارها در طول این سالها کاهش یافته است. در سال 1396 سهم این گروه 10.6 درصد بوده است که با وجود افزایش به 10.9 درصد در سال بعد، از سال 1398 روند نزولی به خود گرفته و به 10.5 درصد در این سال و 9.8 درصد در سال 1399 کاهش یافته است اما در سال گذشته این سهم به 10 درصد افزایش یافت.
8.8 میلیون تومان متوسط هزینه حملونقل و ارتباطات
در گروه حملونقل و ارتباطات نیز شاهد نوسانات زیادی هستیم. در حالی که متوسط هزینه سالانه این گروه برای خانوارهای شهری در سال 1396 بالغ بر چهار میلیون تومان بود، در سال 1399 به 6.1 میلیون تومان و در سال گذشته به 8.8 میلیون تومان رسیده است.
بر همین اساس سهم این گروه در هزینههای خانوار نیز رو به کاهش گذاشته است. در سال 1396 سهم این گروه 12.4 درصد بود که در سال 1397 به 11.8 درصد و در سال 1398 به 10 درصد رسید. همچنین در سالهای 1399 و 1400 این سهم به ترتیب به 9.9 و 9.5 درصد کاهش یافت.
سهم چهار درصدی لوازم و اثاث
به طور متوسط حدود چهار درصد از هزینههای غیر خوراکی خانوارهای شهری به لوازم، اثاث و خدمات خانوار مربوط میشود. متوسط هزینه این گروه در سال 1396 حدود 1.3 میلیون تومان بود که در سالهای بعد افزایش یافت؛ به طوری که در سال 1399 به 2.6 میلیون تومان و در سال گذشته به 3.9 میلیون تومان رسیده است. با این حال سهم این گروه از هزینههای خانوار در طول سالهای 1396 تا 1399 روی چهار درصد ثابت مانده اما در سال گذشته این سهم به 4.3 درصد افزایش یافته است.
3.6 میلیون تومان هزینه سالانه پوشاک و کفش خانوارها
بر اساس این گزارش، در گروه پوشاک و کفش نیز شاهد کاهش سهم این بخش نسبت به هزینههای غیر خوراکی خانوارها هستیم. در حالی که در سال 1396 سهم این گروه از هزینهها چهار درصد بوده است، در سال 1397 به 3.5 درصد افت کرده است؛ روندی که در سال بعد نیز ادامه داشته و به 3.1 درصد رسیده است اما در سال 1399 این سهم به 3.3 درصد و در سال گذشته به 3.9 درصد رسیده است.
متوسط هزینه خانوارهای شهری برای پوشاک و کفش در سالهای 1396 و 1397 با اندکی اختلاف بیش از 1.3 میلیون تومان بوده است؛ رقمی که در سال 1398 به 1.4 میلیون تومان رسیده است اما از سال 1399 با افزایش قیمتها این سهم بیش از دو برابر شده و به سه درصد رسیده است. در سال گذشته نیز این سهم بر 3.6 درصد بالغ شده است.
روند نزولی تفریحات و سرگرمی
همانگونه که اشاره شد در میان گروههای ششگانه کالاهای غیر خوراکی، کمترین سهم و هزینه به گروه تفریحات، سرگرمیها و خدمات فرهنگی اختصاص دارد. با اینکه این گروه طیف گستردهای از کالاها و خدمات را دربرمیگیرد اما در شرایط تورمی مردم سعی میکنند هزینههای این بخش را محدود و درآمد خود را صرف بخشهای ضروریتر کنند.
طبق اعلام مرکز آمار ایران متوسط هزینه خانوارهای شهری در سال 1396 برای این گروه اندکی بیش از 950 هزار تومان بوده است و با قدری افزایش در سالهای 1397 تا 1399 این رقم به بالای یک میلیون تومان در سال افزایش یافته است. با این حال در سال گذشته متوسط هزینه خانوارها برای این بخش به بیش از 1.4 میلیون تومان رسیده است. در همین راستا، سهم این گروه از سال 1396 تا سال گذشته رفتهرفته کاهش یافته است؛ به طوری که در سال 1396 این سهم 2.9 درصد بوده ولی در سال 1397 به 2.7 درصد و در سال 1398 به 2.2 درصد رسیده است. همچنین از سال 1399 این سهم با 1.7 درصد به زیر دو درصد رسید و در سال گذشته به 1.6 درصد رسید.»
تماشاخانه