راه‌اندازی استارتاپی برای درمان فیبروز ریه با کمک نانوذرات
تهران - ایرنا - پژوهشگران با راه‌اندازی استارتاپی به نام نانوبیوتراپیوتیکس (Nano Biotherapeutics) به دنبال تجاری‌سازی روشی هستند که در آن نوعی نانوذره دارای پوششی از جنس قند می‌تواند مانع از فیبروز ریوی شود.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، دانشمندان دانشگاه ایلینویز شیکاگو از نانوذرات پوشیده شده با مانوز (نوعی قند) برای متوقف کردن جمعیت سلول‌های ریه استفاده کرده و روشی درمانی برای فیبروز ریوی ارائه کردند، این سلول‌ها که به نام ماکروفاژ شناخته می‌شوند در ایجاد اسکار بافت ریه نقش دارند، این روش هدف گیری سلولی، برای جلوگیری از این بیماری که می تواند منجر به عوارض تهدیدکننده زندگی مانند تنگی نفس شود، بسیار موثر است.
محققان می‌گویند که این روش درمانی هنوز برای آزمایش‌های بالینی آماده نیست، اما موفقیت آن در مدل‌های حیوانی مربوطه، نشانه امیدوارکننده‌ای است که می تواند امکان درمان این بیماری را به وجود آورد. در حال حاضر درمان‌های بسیار محدود و غیردقیقی برای آن وجود دارد، یکی از دلایل اصلی فیبروز ریه، فعال شدن سلول های ایمنی مضر است که باعث التهاب بیش از حد می شود.
ابهالاکسمی سینگ استادیار پژوهشی در گروه فارماکولوژی و پزشکی بازساختی گفت: فرآیندهای التهابی بدن بسیار پیچیده هستند و یافتن درمان برای بیماری‌هایی که در نتیجه التهاب طولانی مدت یا بیش از حد ایجاد می‌شوند، بسیار دشوار است، زیرا درمان هایی که از التهاب مضر جلوگیری می کنند، از التهاب مفید نیز پیشگیری می کنند. التهاب‌های مفید با عفونت ها مبارزه می کند و جراحات را بهبود می بخشد، داشتن یک درمان هدفمند که علت اصلی التهاب مضر را در یک مدل حیوانی هدف قرار دهد، هیجان انگیز است.
این نانوذرات پوشش داده شده، فیبروز را با اتصال به زیرمجموعه‌ای از ماکروفاژها، نوعی گلبول سفید که در همه اندام‌ها یافت می شود، متوقف می کند و گیرنده‌ای برای مانوز دارد. این گیرنده که CD206 نام دارد در بیماران مبتلا به فیبروز ریوی بیان شده است.
دانشمندان دریافتند که ماکروفاژهایی که باعث فیبروز ریه می شوند دارای سطوح بسیار بالایی از مانوز هستند. در فیبروز ریوی، ماکروفاژها از یک مرحله گذار عبور می کنند که سیتوکین‌ها را آزاد می کند و باعث ایجاد اسکار می شود. سینگ و همکارانش سطوح این ماکروفاژهای محرک اسکار و گیرنده CD206 مانوز را مشخص کرده و یک نانو حامل برای هدف قرار دادن این گیرنده‌ها طراحی کردند.
هنگامی که نانوذره پوشش داده شده با قند به گیرنده سلول متصل می‌شود، نوکلئوتید را تحویل می‌دهد، قطعه‌ای از RNA خاموش کننده (siRNA) که فاکتور رشد تبدیل کننده بتا (TGFB) را هدف قرار می دهد. محققان این قطعه را در نانوذره بارگذاری کردند.
اسرار مالک از محققان این طرح گفت: ماکروفاژها سلول‌های پیچیده و هیجان‌انگیزی هستند و رویکردی که دکتر سینگ و تیم ما در پوشش نانوذره با قند برای اتصال به گیرنده مانوز اتخاذ کردند، روشی جالب و دقیق برای اطمینان از تحویل هدفمند درمان RNA خاموش‌کننده به این زیرمجموعه از سلول‌ها است.
این تیم قبلاً آزمایش روی این روش درمانی را در نمونه‌های بافت ریه انسان با همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو آغاز کرده‌اند. نانوذرات مورد استفاده در این آزمایش‌ها از پروتئینی به نام آلبومین فرموله شده و این پلت فرمی است که دانشمندان به عنوان ابزاری برای ارائه درمان برای شرایط مختلف مطالعه می‌کنند.
تیم مالک برای اولین بار کشف کرد که می توان از نانوذرات آلبومین برای سرکوب التهاب به روش پزشکی دقیق استفاده کرد. پژوهشگران این پروژه شرکت نانوبیوتراپیوتیکس را تأسیس کردند، یک شرکت استارتاپی مستقل که توسط مؤسسه ملی بهداشت مورد حمایت مالی قرار گرفته است، کمک مالی برای انتقال فناوری در کسب و کارهای کوچک را انجام می‌دهد تا این کسب و کارها شرکا و سرمایه گذاران مورد نیاز برای ارائه نوآوری به بازار را جذب کنند.