روایت پایانی از یک فصل پر ماجرا؛/ اتفاق خوشحال‌کننده، خوشحالیم که دیده شدید!
روایتی متفاوت از پوشش رسانه‌ای فوتسال زنان از نگاه خبرنگار حوزه زنان سایت "ورزش سه".
به گزارش "ورزش سه"، مهر ماه سال 1401، آغاز نخستین دوره سوپرلیگ فوتسال زنان با حضور 8 تیم برتر ایران، 8 تیم برتر ایران می‌دانید یعنی چه؟ یعنی بهترین‌های لیگی که عصاره آن فاتح بلامنازع قاره کهن است. یعنی لیگی که برترین‌های آسیا و جهان در آن توپ می‌زنند. حالا قرار است مسابقاتی در قواره‌ای بالاتر از لیگ برتر استارت بخورد و سوپرلیگ لیگی باشد هم‌سطح برترین لیگ‌های جهان فوتسال. مسابقات با حضور ستاره‌های تمام نشدنی فوتسال ایران که در سال‌های 2015 و 2018 قهرمان آسیا شده‌اند آغاز شد. مربیان جوانی همچون نیلوفر اردلان، فاطمه شریف، پریسا امامی و... برای هم خط و نشان کشیدند و تب این مسابقات خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد داغ شد. اما جای یک چیز خالی بود.
خبرنگار ورزش سه بعد از اتمام هر دیدار حساس به سراغ ستاره‌های میدان می‌رفت، همه آنها یک درخواست واحد داشتند؛ "چرا مسابقات ما پخش زنده نمی‌شود؟!" مربیان هم همین سوال را تکرار می‌کنند. آنها هر هفته مقابل دوربین "ورزش سه" ایستادند و پرسیدند: "خسته شدیم از بس دویدیم و دیده نشدیم، این دویدن‌ها و قهرمان شدن‌ها چه ارزشی دارد وقتی مردم ما را نمی‌بینند؟! با این شرایط کدام اسپانسری به سراغ فوتسال زنان می‌آید؟!"
با حداقل‌ها آغاز کردیم، گروهی رسانه‌ای با حضور مربیان و مدیران باشگاه‌ها تشکیل دادیم و از تک تک 8 تیم حاضر درخواست کردیم که ویدیو گل‌های مسابقاتشان را برای ما ارسال کنند. به آنها وعده دیده شدن دادیم، کار را برای آنها سهل کردیم و از آنها درخواست کردیم که تحت هر شرایطی از مسابقاتشان فیلمبرداری کنند، ولو با یک گوشی موبایل! همین اتفاق رقم خورد، تیم‌ها و بازیکنان هرچند با کیفیت کم و از راه دور اما دیده شدند. خلاصه مسابقات هر هفته روی سایت "ورزش سه" آپلود می‌شد و برای تیم‌هایی که هرگز دیده نشده بودند، این یک غنیمت بود.
ما در "ورزش سه" به برابری اعتقاد داشتیم، در میانه فصل جدول سوپرلیگ فوتسال را به صفحه اصلی سایت اضافه کردیم و هر هفته نتایج مسابقات را با شرح مکتوبی از هر دیدار پوشش دادیم. سعی کردیم این روند را تحت هیچ شرایطی متوقف نکنیم و در این راه هر هفته با تمام تیم‌های حاضر در سوپرلیگ ارتباط داشتیم. اما این کافی نبود، همچنان راضی نبودیم و در این راه قصد توقف نداشتیم. پس بالاخره پس از سال‌ها انتظار، روز ویژه فوتسال زنان در تاریخ 20 آبان 1401 رقم خورد.
هفته نهم سوپرلیگ فوتسال زنان، تقابل جذاب نیلوفر اردلان و شهناز یاری در تیم‌های پیکان و هیات فوتبال نطنز به اولین تقابل تاریخ فوتسال زنان تبدیل شد که پخش زنده آنها در دستور کار قرار گرفت. قرار بود "آنتن" به عنوان مرجع پخش زنده ورزش ایران، حالا دست به چنین کار مهمی بزند. مجوزهای لازم کسب شد و چه خبری از این بهتر برای جامعه فوتسال زنان ایران؟ دختران درخشان فوتسال ایران شاد بودند و هر هفته در صفحه‌های شخصی خودشان از دوست و آشنا دعوت می‌کردند که مسابقه آنها را از طریق "آنتن" تماشا کنند.
قرار نبود فقط در تهران بمانیم، در ادامه راه به البرز رفتیم و مسابقه نصر را هم به طور زنده پخش کردیم، اما اوج کار تیمی "آنتن" و "ورزش سه" در تاریخ 11 و 12 اسفند 1401 رقم خورد. جایی که در هفته پایانی لیگ برتر فوتسال زنان (یک رده پایین‌تر از سوپرلیگ) سایپا و فولاد هرمزگان تقابل سنگینی برای صعود به سوپرلیگ داشتند. فولاد در استان مازندران مهمان تیم نوا آمل بود و سایپا در تهران از رقیب البرزی خود میزبانی می‌کرد. این بار برای پوشش مستقیم و همزمان این دو دیدار حساس همدل شدیم، گروهی راهی آمل شدند و گروهی هم در تهران مصاف سایپا و آبان‌دخت البرز را پوشش دادند تا راس ساعت 11، شاهد دو دیدار حساس فوتسال زنان باشیم. آن‌هم نه در سوپرلیگ و نه تنها در تهران، ما قصد داشتیم که نشان دهیم که تا آخرین توان برای احقاق حق این ستاره‌ها تلاش خواهیم کرد.
بعد از پوشش مستقیم این دو دیدار، بلافاصله به تهران بازگشتیم، زمانی به پایتخت رسیدیم که کمتر از 12 ساعت دیگر قرار بود دو دیدار حساس سوپرلیگ زنان را پوشش دهیم. نصر و پیکان هر دو شانس قهرمانی در مسابقات سوپرلیگ را داشتند و این بار ما دو تیم شدیم، یک تیم در البرز برای پوشش دیدار نصر و یک تیم در تهران برای پخش زنده دیدار پیکان.
سرانجام در تاریخ 12 اسفند 1401، نخستین دوره سوپرلیگ فوتسال زنان به اتمام رسید، تا آخرین لحظه و سوختن آخرین فشفه استیجی که در سالن قیانوری برای تیم قهرمان تعبیه شده بود؛ به طور زنده از "آنتن" پخش شد و در نهایت هم خستگی ما در "آنتن" و "ورزش سه" با جملات قدرشناسانه مربیان و بازیکنان در رفت. جایی که تک تک آنها خطاب به خبرنگار ما گفتند: امسال با تمام دوران ورزشی ما متفاوت بود، ما دیده شدیم و این دیده شدن را مدیون شما هستیم.
