روز سرنوشت برای بایدن / آشفتگی و ناامیدی در اردوگاه دموکرات ها

به گزارش اقتصادنیوز، بایدن همزمان با نزدیک شدن به انتخابات میان دوره ای کنگره با ساختار اجتماعی دو قطبی شده دست به گریبان است. او پیشتر تصور می کرد که به واسطه آشفتگی های سال های ریاست دونالد ترامپ، لحظه آشتی ملی فرا رسیده اما تب قطبی شدن سیاست در آستانه کارزار پیش رو فروکش نکرده است.

تب قطبی سازی؛ امیدی که ناامید شد

جو بایدن در روزهای اخیر تلاش کرد تا فارغ از نتایج نظرسنجی ها که از ویرانگری حزبش در کارزار میان دوره ای می گویند؛ ایمان به دموکراسی آمریکایی و ارزش های آن را در سراسر ایالت های آمریکا گسترش دهد. ایمان به این اصول کارت برنده ای بود که بایدن در دو سال ریاستش بارها با آن بازی کرد؛ ایمان به ساختار و ارزش هایی که بیش از نیم قرن بدان پایبند بود و تصور می کرد با تکیه بدان قادر است شکاف های حاکم را ترمیم کرده و فراتر از آن در جدال 2024، ترامپ، رقیب بالقوه اش را شکست دهد.

با این همه باید اذعان کرد که هم حزبی ها و حامیان رئیس جمهوری در این باره با او هم صدا نیستند و به همین دلیل وقایع پیش رو را با تردید و بدبینی رصد کرده و می کنند.

نمایش شکست طرح آشتی ملی

امروز رای دهندگان آمریکایی آماده اند تا نارضایتی شان از ریاست دو ساله بایدن را در انتخابات میان دوره ای به نمایش بگذارند. تاریخ به ندرت حامی روسای جمهوری بوده که در دوره نخست ریاستشان درگیر کارزار کنگره شدند. با این همه حزب بایدن شاید بتواند از وقوع شکست در ابعاد وسیع جلوگیری کند. جا به جایی انگشت شماری از کرسی های مجلس نمایندگان و سنا، گزینه های رئیس جمهوری را به شدت محدود کرده و رهبری اش بر دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری 2024 را به شدت تحت شعاع قرار داده است.

از همین رو باید اعتراف کرد که امروز بایدن هم ناامید است و هم گیج چرا که به گفته نزدیکانش انتظار داشت تب سیاست های قطبی سازی کاهش یابد، حال که چنین نشده، آشفته است.

ریاستی که بایدن در نظر داشت؛ ریاستی بود بر پایه آشتی ملی، خواسته ای که محقق نشده. بایدن تصور می کرد اگر بتواند به خوبی ریاست کند؛ همه چیز درست خواهد شد؛ دیدگاهی که به باور اطرافیانش به شکل تکان دهنده ای ساده لوحانه و خیالی است.

بایدن در یکی از گردهمایی های انتخاباتی به حاضران گفت، در گذشته، زمانی که به عنوان سناتور فعالیت می کردم، در جهنمی با رقبا بحث داشتیم و درگیر اختلاف نظرهای اساسی بودیم، با این همه در یک اتاق کنار یکدیگر ناهار می خوردیم چرا که یک باور مشترک ما را کنار هم قرار می داد و آن توافق در باب اهمیت نهادها بود. او در ادامه گت: امروز نهادها در معرض حمله ای تمام عیار هستند. به همین دلیل اگر (جمهوری خواهان) مجلس نمایندگان و سنا را پس بگیرند می توانند من را استیضاح کنند. هرچند نمی دانم برای کدام کرده یا نکرده ای استیضاح خواهم شد.

خوش بینی که واقع بین نیست

بایدن به سان سایر روسای جمهوری که درگیر تشویش می شوند تلاش کرد تا از آبراهام لینکن الهام بگیرد. او روزهای اخیر در سفرهایش بیوگرافی شانزدهمین رئیس جمهوری آمریکا نوشته جان میچم، مورخی که به دوست و مشاور بایدن تبدیل شده را همراه دارد. میچم گفته، این کارزار درس بالقوه ای برای بایدن دارد؛ چهره ای که درگیر نبردی عمیق برای حفظ قانون اساسی و حاکمیت قانون است؛ نبردی دشوار با نتیجه ای مبهم. اما به باور این مورخ، نکته کلیدی این است که به خاطر بسپاریم که چرا و برای چه چیز می جنگیم.

به نوشته نیویورک تایمز، شواهد نشان می دهد بایدن که خود را یک ایرلندی هم می داند به سختی شکست را پذیرا خواهد شد. او دائما می گوید خوش بین است در حالی که واقعیت تلخ تر از آن چیزی است که تصور می شود.

ناظران با استناد به همین روحیات رئیس جمهوری می گویند که او رهبری دور اندیش نیست و به همین دلیل غالبا به این که کجا مرتکب خطایی شده نمی پردازد، از مصاحبه با شبکه های خبری و رسانه ها و روزنامه ها اجتناب کرده و پرسش کننده های نزدیک را ترجیح می دهد.

نقش جیل در رسالت جو

بایدن با نزدیک شدن به هشتاد سالگی در قیاس با گذشته به لحاظ زبانی و بیانی چندان قابل کنترل نیست و همین به نقطه ضعفش تبدیل شده و بالا بودن سنش را برجسته تر کرده است. نکته قابل تامل در باب رئیس جمهوری آمریکا تاثیرپذیری اش از همسرش جیل است. بسیاری از نزدیکانش می دانند که تنها صدایی که در ذهنش و گوشش ماندگار است؛ صدای جیل بایدن است. در حالی که مشاورانش برای بایدن برنامه های آموزشی کمپین های انتخاباتی برگزار می کنند تا او را برای رقابت های 2024 آماده کنند، بایدن بارها به نزدیکانش گفته اگر جیل اصرار کند نامزد انتخابات خواهد شد.

نکته دوم مربوط است به انفعال بایدن، رئیس جمهوری سخنور نیست و نمی تواند با عباراتی پر شور مخاطبش را به وجد بیاورد. از همین رو حضورش در کمپین های انتخاباتی بیش از آن که تاثیر گذار باشد؛ کسل کننده است. در یکی از رویدادهای انتخاباتی در فلوریدا، یکی از سخنران ها ناچار شد حضار را به وجد بیاورد تا به نامزد دموکرات این ایالت یعنی واسر من شولتز رای دهند. در گردهمایی دیگر در میامی بایدن با یک ساعت تاخیر حاضر شد؛ از همین رو بخش عمده ای از حاضران کمپین را ترک کردند و گروهی دیگر پیش از پایان سخنرانی از آنجا خارج شدند.

راوی که شکست را باور ندارد

ناظران می گویند بایدن در گردهمایی های اخیر سبک خود را تغییر داده؛ سخنرانی با میکروفون را رها کرده تا صدایش بهتر پخش شود و در حین سخنرانی دستانش آزاد باشند. اما گفته هایش مملو است از بایدنیسم های آشنایی چون «من جدی هستم»، «منظورم این است».

به نظر می رسد بایدن تصور می کند مخاطبان عباراتش را به سخره می گیرند از همین رو در یکی از کمپین ها 17 بار گفته بود شوخی نکردم و در کمپینی دیگر چهار بار بر این مقوله تاکید کرد. بایدن به طور معمول با روایت های دردناک با مخاطبش ارتباط برقرار می کند؛ او راوی مرگ بو پسرش است و بارها نام پرستار پسرک را بر زبان می آورد. بایدن هفته گذشته در یکی از گردهمایی ها گفته بود، به خوبی می دانید که من از دست دادن را درک می کنم و می دانم حسی مهم است، درد از بین نمی رود اما می توان دست به کارهایی باورنکردنی زد.

شاید به همین دلیل است که بایدن پیش بینی ها در باب شکست حزبش را باور ندارد. به باورش حضور پرشور مخاطبان در کمپین پنسیلوانیا؛ جایی که برای نخستین بار او و اوباما هم صدا شدند و همچنین شاخص های مثبت ارزیابی شده در آریزونا و نیوهمپشایر امیدوار کننده اند. حالا آنگونه که دستیارانش گفتند، امروز بایدن تصور می کند پیروز است، او عبارت شکست را بر زبان نمی آورد؛ صرفا می گوید اگر زمین خوردیم دوباره بلند خواهیم شد، پس این به معنای پایان نیست؛ نشان ازایمان به پیروزی است.

• زورآزمایی فیل ها و الاغ برای دستیابی به سکان سنا
• خواب آشفته و انتخاباتی جمهوری خواهان برای بایدن
• برگ برنده جمهوری خواهان در مقابل بایدن / نبرد جیب خالی و ارزش
• بایدن در حال سقوط است / کجای ریاست جمهوری او اشتباه بود؟