زندگی در روستا با راه اندازی یک واحد تولیدی / تصمیم سخت همراه با شیرینی آبادانی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از خاورستان، تجربه زندگی در روستا برای فردی که تمام عمرش را در شهر بوده سخت است اما این بانوی بیرجندی بعد از سختی ها و مشکلاتی که در زندگی برایش پیش آمد این سختی را هم به جان خرید و تصمیم گرفت در زندگی اش تغییر اساسی ایجاد کند و برای آینده خود و فرزندش زندگی بهتری بسازد. ملیحه قلی نژاد بانوی کارآفرین بیرجندی که با حمایت های کمیته امداد زمین ارثیه پدری را در بزقنج بیرجند به واحد گاوداری تبدیل کرده است در کنار همه همتی که برای صرف فعل توانستن به خرج داده فرهنگ مهاجرت به روستا و رونق و آبادانی روستاها را نیز نهادینه کرده است در اصل با یک تیر دو نشان زده است. فرصتی دست داد که در یک تور خبری با حضور خبرنگاران رسانه های مختلف که به همت کمیته امداد خراسان جنوبی برگزار شد در بازدید از این واحد تولیدی گفتگویی با این بانوی سرپرست خانوار که حالا کارآفرین خودکفا شده داشته باشیم. تجربه زندگی در روستا ملیحه قلی نژاد این بانوی سرپرست خانوار به نقطه شروع فعالیتش برگشت زمانی که بعد از سال ها زندگی شهری حالا روستا را برای ادامه زندگی و فعالیت انتخاب کرده است و هیچ تجربه ای در رابطه با کاری که شروع کرده ندارد اما این موضوع هم سبب نشد او دست از تلاش بردارد با پرس و جو از اطرافیان و مطالعه کتاب های مختلف توانست دانش و اطلاعاتش را در رابطه با پرورش و نگهداری دام افزایش دهد طوری که در صحبت هایش این قضیه به طور کامل مشهود است. او که حالا زندگی در روستا را انتخاب کرده در مجاورت فوقانی واحد دامداری ساکن شده است گفت: حدود 5 سال است که در این حوزه فعالیت می کنم، استارت اولیه را با حمایت کمیته امداد زدم برای درخواست وام به سازمان های مختلف مراجعه کردم اما از سوی کمیته امداد حمایت شدم و افزون بر این تجربیات بسیاری را کارشناسان کمیته امداد برای راه اندازی و شیوه نگه داری دام سنگین در اختیارم گذاشتند و از هر لحاظی از سوی آن ها حمایت شدم. ایده راه اندازی وی ادامه داد: ایده اولیه راه اندازی واحد گاوداری را خودم دادم و قبل از این هیچ آشنایی نداشتم یک بچه شهری که نه پدر و مادرم گاو و گوسفند داشتند و نه خودم تجربه ای در این رابطه داشتم و حتی از سوسک می ترسیدم یک دفعه به این فکر افتادم که یک کاری را شروع کنم یک ریسک بود یا موفق می شدم یا شکست می خورم فقط از لحاظ پشتوانه فکری و مشاوره ای حمایت خیلی داشتم. قلی نژاد با اشاره به این که روستای بزقنج در 35 کیلومتری بیرجند قرار دارد و حدود 35 خانوار در آن زندگی می کنند افزود: مکان دامداری فعلی یک خانه قدیمی و زمین موروثی بود که خانه را بازسازی کردم و در آن سکنی گزیدم و ثابت ماندگار شدم چون رفت آمد مشکل بود. او مشکلاتش را در طی این مسیر مروری کرد و گفت: در ابتدا خانه نداشتم و مجبور بودم در فضای 12 متری در مجاورت کنار انبار ساکن شوم اما کم کم توانستم خانه را بسازم. وی به روز اولی که خواست به تنهایی شیر گاو را بدوشد هم اشاره کرد که با هزار ترس و لرز شروع کرد به محض شست و شو و نصب دستگاه شیر دوش چنان لگدی گاو به دستم زد که این قدر عصبانی شدم می خواستم دستگاه را بشکنم و بی خیال شیر آن ها شوم اما کم کم به شرایط موجود عادت کردم و زمانی که وفاداری حیوان به صاحبش را مشاهده کردم با آن انس گرفتم. قلی نژاد که چند راس بره و میش برای پلوار بندی هم دارد ادامه داد: از سال پیش پرورش دام سبک را هم شروع کردم که البته آن ها را در فضای دیگری به دور از فضای گاوداری نگهداری می کنم و صبح ها بعد از اتمام شیر دوشی گوسفندان را به چراگاه های اطراف می برم. این بانوی با انگیزه که راهکاری برای تهیه خوراک دام هایش و کاهش هزینه ها هم اندیشیده است افزود: خوراک دام ها را تا امسال می خریدم که امسال در زمینی در روستا گندم دیمه کاشتم که کاه ها را برای گوسفندها استفاده می کنم و تعداد 11 زمین یونجه را از دانشگاه آزاد بیرجند گرفتم که آن ها را درو کردم و محصولاتش را برای استفاده دام ها انبار کردم. تسهیلات خودکفایی این بانوی سرپرست خانوار خود کفا ادامه داد: سال 97 دو وام جداگانه 20 میلیون تومانی و 50 میلیون تومان اشتغال دریافت کردم و استارت اولیه گاوداری را هم با هزینه های شخصی حدود 37 میلیون تومان زدم و در ابتدا 4 راس گاو داشتم که با زاد و ولد همان سال اول به 8 راس رسیدند و در این سال ها تا 30 راس هم د اشتم اما به دلیل مشکلاتی که برای فضا دارم در حال حاضر 15 راس گاو دارم. قلی نژاد به هزینه ها و درآمدهای این واحد دامداری هم اشاره کرد و افزود: درآمد شیر گاوها را شب ها جدا می کنم و این را صرف آذوقه خودشان می کنم و درآمد صبح شیر را برای اقساط تسهیلات و سایز هزینه ها کنار می گذارم و در مجموع سایر محصولات اعم از کره، ماست، پنیر و... را هم تهیه می کنم که در آمد خوبی از فروش این محصولات هم به دست می آورم. به گفته وی آموزش های مورد نیاز برای تولید محصولات فرآورده های دامی نظیر ماست، کره و... را از تجربیات اطرافیانم استفاده کردم و نگهداری دام را از صفر تا صد از جمله واکسیناسیون، زایمان و... به جز تلقیح مصنوعی را انجام می دهم. زمین و تسهیلات برای توسعه این بانوی کارآفرین بیرجندی که کمر همت بست و غول فقر را از زندگی خود بیرون راند و حتی قدم همت را فراتر برداشت، نه تنها زنگار فقر را از زندگی خود زدود بلکه ناجی زندگی دیگران نیز شد تصمیم دارد این واحد را توسعه دهد منتهی برای تبدیل واحد دامداری اش به یک واحد مکانیزه نیاز مند حمایت بیشتر مسئولان است. قلی نژاد زمین و تسهیلات را مهم ترین نیاز برای توسعه واحد گاوداری بیان کرد و افزود: از ابتدای شروع فعالیتم فقط یک کارگر داشتم و قصد دارم که گاوداری را توسعه دهم و مکانیزه درست کنم که برای توسعه دامداری دو نیروی دیگر هم لازم دارم. وی ادامه داد: زمینی در مجاورت گاوداری را در اختیار بگیرم برای انجام این کار حدود 200 میلیون تومان تسهیلات نیاز دارم و قصد دارم که مکان فعلی را انباری کنم و آن مکان را به گاوداری مکانیزه تبدیل کنم. به گفته وی در رابطه با امکانات آب و برق داریم فقط گاز که داخل روستا آمده اما برای ما وصل نشده است که دلیلش جانمایی منزل خارج از محدوده طرح هادی روستا است و همین مشکل سبب شده به دلیل سردی بالا هوا در زمستان مجبور شوم در بیرجند خانه اجاره کنم اما اگر گاز وصل شود دیگر نیازی به این کار ندارم. تجربیات نانوشته این بانوی پرتلاش بارها در این مسیر شکست خورده و به نقطه اول برگشته اما هیچ‌زمان‌دست از تلاش برنداشته و هر بار قوی تر از بار پیش گام برداشته و موانع پیش رو را برداشته است. قلی نژاد اظهار کرد: روزهای اول یک ترس خاصی داشتم اما هر چه گذشت علاقه ام به این حرفه بیشتر شد و با حمایت اطرافیان ادامه دادم. به گفته وی اتفاقات بسیاری پیش آمد یک بار دو راس گوساله به دلیل مصرف سم تلف شدند و ضررهای این‌گونه وجود داشته اما در مجموع رضایتم از این واحد دامداری زیاد است و دوربین های نصب شده در دامداری هم بیشتر به خاطر زایمان گاوها است که از زمان‌تلقیح مصنوعی تاریخ زایمان انتخاب می شود و مراقبت های زیادی در این باره داریم. وی تاکید کرد: بسیاری از فعالان حوزه دامداری از شرایط موجود می نالند که این طور نیست و هر فردی روزی خودش را دارد و حیوان هم برکت دارد. وی به جوانان توصیه کرد: پشت میز نشینی به تجربه فرد است در کنار آن می توان یک اشتغالی داشته باشد که حمایت چند نفر دیگر را داشته باشد و چند نفر دیگر هم از این روش ارتزاق کنند.

انتهای پیام /