ساعت های نفس گیر یک خبر کوتاه؛ «افزایش دستمزد کارگری وقتی دیگر»
جمعه پایان یافت و شنبه آغاز شد؛ خستگی از صورت‌ها می‌بارد؛ چشم‌ها نیمه باز از هم جویای خبر می‌شوند؛ عقربه ها ساعت نزدیک به یک بامداد را نشان می دهد که اعلام شد جلسه به روزی دیگر موکول شد.
جمعه پایان یافت و شنبه آغاز شد؛ خستگی از صورت‌ها می‌بارد؛ چشم‌ها نیمه باز از هم جویای خبر می‌شوند؛ عقربه ها ساعت نزدیک به یک بامداد را نشان می دهد که اعلام شد جلسه به روزی دیگر موکول شد.
به گزارشخبرنگار مهر، کارگران بخش خصوصی، آسیب پذیرترین شاغلان کشور به شمار می آیند. امنیت شغلی یکی از چالش‌های و دغدغه‌های جدی این قشر بوده که نه دستمزدش کفاف هزینه‌های زندگی را می‌دهد و نه توان اعتراض دارد زیرا به راحتی تعدیل می‌شود.
حواشی نیم روز کاری یک خبرنگار
جلسه شورای عالی کار دیروز جمعه 26 اسفند از ساعت 9 آغاز و تا یک بامداد روز شنبه 27 اسفند ادامه یافت.
نشست خبری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با خبرنگاران برای اعلام نتیجه و میزان افزایش دستمزد کارگران قرار بود ساعت 14 روز جمعه برگزار شود. اما عدم قطعی شدن رایزنی‌ها، نشست به زمانی دیرتر موکول شد.
ساعت 16 تماس گرفته و اعلام شد نشست خبری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ساعت 16:30 برگزار می‌شود. خیابان‌های خلوت جمعه مسیر را کوتاه کرد؛ اما درهای وزارتخانه بسته بود. در نهایت با هماهنگی اجازه ورود داده شد.
خبرنگاران تک به تک رسیدند. استرس و رقابت پنهانی اینکه خبر را چه خبرنگاری زودتر منتشر کند سبب شد تا همه پشت در سالن نشست تجمع کنند.
عقربه‌های ساعت به 17 نزدیک می‌شد که بحث‌ها حکایت از طولانی شدن جلسه داشت. خبرنگاران از سوی روابط عمومی به دو طبقه پایین‌تر هدایت شدند. خبرهای داخل نشست حکایت از این داشت که خبرنگاران این بار نه با یک یا دو ساعت تأخیر که ممکن است این زمان به ساعت‌های آخر وقت جمعه برسد. خبرنگار صبور است و منتظر و میدان دار باقی می‌ماند.
خبرنگاران سرگرم بررسی ابزار کار از موبایل تا دستگاه‌های ضبط صوت و دوربین‌ها شدند. ساعت 17 اعلام شد اعضای حاضر در جلسه برای استراحت از سالن بیرون آمده اند. اما تا قطعی شدن نتیجه، خبرنگاران نمی‌توانند گفت و گویی داشته باشند.
این استراحت تا 18:30 به طول انجامید و خبرنگاران هم در این فاصله در دورهمی خود از همکاران و اتفاق‌های خبری جالب دوره حرفه‌ای خود گفتند و شنیدند. پذیرایی انجام می‌شد تا این ساعت‌ها به هر ترتیبی است بگذرد.
ساعت 18:30 دور بعدی نشست و چانه زنی جلسه شورای عالی کار با حضور شرکای اجتماعی و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی آغاز شد. دود سیگار در فاصله کوتاه فضا را انباشته می‌کرد و این نقلی از جلسه‌ای بود که به سختی پیش می‌رفت.
انتظار و ساعت‌های ایستادن پشت درهای بسته مدیران دولتی بخش از زندگی روزمره خبرنگاران است. آنقدر تکرار می‌شود که بخشی از مؤلفه‌های حرفه‌ای این شغل می‌شود.
به هر روی ساعت 18:30 جلسه آغاز و اعلام شد موضوع تا یک ساعت دیگر خاتمه پیدا می‌کند. یک ساعت انتظار برای خبرنگار معقول است. کاغذ و قلم دوباره بررسی می‌شود که در آن بحبوحه حساس آماده به یراق خبر تنظیم و اعلام شود. در این بین همکار روابط عمومی از اعلام نتایج سال گذشته که به 4 بامداد کشیده بود می‌گوید تا ذهن‌ها آماده هر اتفاقی باشد. ساعت به حدود 20 نزدیک می‌شد که روابط عمومی خبری خوش مبنی به پایان یافتن زودتر چانه زنی‌ها می‌دهد. وزرای اقتصاد و صمت به اعضای جلسه اضافه شدند. خنده و شوخی خبرنگاران مبنی بر اینکه وزرای تازه نفس آمدند و جلسه با قوت بیشتر ادامه خواهد داشت زمان را کش می‌داد.
به امید اینکه دو وزیر به عنوان نماینده جدید دولت بتوانند جلسه را به نتیجه قطعی برسانند خبرنگاران مسائل اقتصادی به تحلیل کشیدند. زمان، کم کم به 22 نزدیک می‌شد و خبری از قطعی شدن سرنوشت مزد قشر کارگری نبود.
پیگیرها اما خستگی را دو برابر کرد قرار است جلسه بدون نتیجه به روز دیگر موکول شود. ساعت 23 یکی از همکاران ناچار شد بلیت سفر خود را لغو کند و به زمانی دیگر موکول کند. همکار دیگر شنبه را مرخصی گرفت. بعضی هم به استراحت در گوشه‌ای دنج پرداختند. صحنه‌های جالبی برای ثبت تصویری و عکاسی بود اما منصرف می‌شوی تا آرامش همکاران برای استراحتی کوتاه پس از ساعت‌ها انتظار که برخی هم از شیفت کاری رسانه خود مستقیم به وزارتخانه آمده بودند، بهم نریزد.
دیگران پشت در جلسه شروع به قدم زدن کردند. پچ پچ ها حاکی از این بود که نتیجه در این ساعت‌های نفس گیر پایان سال قطعی نمی‌شود. اما به عنوان خبرنگار کسی نمی‌خواست صحنه را ترک کند چون اتفاق‌های غیرمنتظره در این نشست‌ها کم نیستند.
جمعه پایان یافت و شنبه آغاز شد. خستگی از صورت‌ها می‌بارید. چشم‌ها نیمه باز از هم جویای خبر می‌شدند. خمیازه‌های پنهانی به اوج رسیده بود. موبایل‌ها به شارژ زده شدند. هنوز امیدها ناامید نشده بود. عقربه‌های ساعت نزدیک به یک بامداد بود که اعلام شد جلسه به روزی دیگر موکول شد.
چرت‌ها پاره شد. صداها که حداقل وزیر پاسخگوی سوالات خبرنگاران باشد وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی را به میان خبرنگاران کشاند. پس از انتظار حدود 9 ساعت سید صولت مرتضوی در کمتر از دو دقیقه اعلام کرد «در سنوات گذشته بحث سه جانبه و با بیان دیدگاه‌های مختلف پیگیری می‌شد که امسال هم به همین روند انجام شد. نمایندگان گروه‌های مختلف به نقطه نظرات مشترکی رسیدند اما چند موضوع اختلافی وجود دارد که نیاز به کار کارشناسی بیشتر دارد. بنابراین مقرر شد شرکای اجتماعی با جامعه هدف خود رایزنی کنند. پس از مشورت‌های لازم امیدواریم نتیجه نهایی حاصل شود. بنابراین جلسه بعدی به عصر یکشنبه 28 اسفند ساعت 18 موکول شد».
اگر روزی خبرنگاران روزهای حرفه‌ای خود را به رشته تحریر درآورند تاریخ شفاهی از رویدادهایی خواهد بود که به اندازه یک کتابخانه ارزشمند است.