سرشاخ شدن " تحریمی‌ها" با امنیت کشور / احترام حاکمیت به حقوق شهروندانی که مشارکت انتخاباتی نداشتند
چپهای تحریمی از آنجا که پروژه خیابان را دنبال می کنند حاضر به سپاسگذاری از حاکمیت برای تحقق اراده اکثریت قانونی نیستند و حتی آنرا انکار می‌کنند.
سرویس سیاست مشرق _ محمود میرلوحی، فعال اصلاح طلب و از عناصر تحریمی حاضر در اردوگاه چپ اخیرا در مصاحبه ای که کانال تلگرامی امتداد آنرا منتشر کرد مدعی از دست رفتن فرصت آشتی ملی (انتخابات) شده و از این گفته است که این فرصت می توانست سبب التیامی برای سختی های مردم شود اما از دست رفت!
او در این مصاحبه همچنین اینطور وانمود می کند که حاکمیت ایران اهتمامی به مطالبات افکار عمومی ندارد!
میرلوحی در این رابطه گفته است: امیدواریم که در سال 1403 این هوشیاری برای حاکمیت ایجاد شده و واقعیات میدان اقتصاد، فرهنگ و سیاست در داخل و خارج را بفهمند تا با گفتگو با اکثریت مردم، ضمن کنار گذاشتن ذهنیت یکنواخت درباره جامعه، نسبت به توجه به مطالبات افکار عمومی اهتمام داشته باشند.
این فعال اصلاح طلب در ادامه اظهارات خود از این می گوید که امیدواریم در سال جاری شاهد به رسمیت شناختن حقوق اکثریت جامعه - از سوی حاکمیت - باشیم!
*چپهای تحریمی و جماعتی که بین خیابان و صندوق رأی؛ گزینه اول را انتخاب کردند؛ به بیان اسرائیلیات و ترویج تحلیل های غلط مشهور هستند زیرا تنها در این صورت است که می توانند به هدف خود یعنی "خیابان" نائل شوند و از میان مردم سربازگیری کنند.
وگرنه کسی که در سمت عقلانیت قرار داشته باشد و تحلیل درست را بداند نه تنها وقعی به حرفهای غلط نخواهد گذاشت بلکه متوجه حقانیت صندوق رأی در مقابل گزینه خطرناک خیابان نیز خواهد شد.
جالب است که میرلوحی در اظهارات خود تقلای فراوانی هم داشته که از قدرت قانون چیزی نگوید و برای همین است که نتوانسته اعتراف کند اگرچه کسانی در میان مردم به اغواگری اصلاح طلبان تحریمی، مشارکت انتخاباتی نداشتند اما مجلس دوازدهم به پشتوانه قانون تشکیل خواهد شد فلذا نمی توان گفت که فرصتی از دست رفته است. بلکه با برگزاری انتخابات قانونی و تشکیل مجلس جدید؛ فرصت های بیشتری برای مردم عزیز ایران و نظام اسلامی فراهم شده است.
از طرف دیگر باید به این نکته مهم نیز اشاره کرد که مشارکت بالای انتخاباتی اگرچه یک امتیاز است اما تعیین کننده چیزی نیست و این کارآمدی نهاد انتخابی (اعم از مجلس و دولت و شورا و...) و اهتمام منتخبین به مطالبات معقول ملت است که می تواند التیام بخش مشکلات باشد نه میزان مشارکت انتخابات که یک تابع سینوسی است!
بی اعتنایی حاکمیت به اکثریت و رسمیت نداشتن حقوق اکثریت در ایران نیز ادعایی است که صرفا می توان از جانب چند پیرمرد تحریمی آنرا شنید وگرنه کیست که نداند "اکثریت قانونی" در ایران همواره تعیین کننده همه چیز است و همین اکثریت است که با رأی دادن و رأی ندادن غیر اجباری خود تعیین می کند اوضاع کشور و خاصه اجرائیات و اقتصاد آن چگونه باشد؟!
مثلا اگرچه اجباری سازی انتخابات یک کار غلط است اما برای حاکمیت کاری نداشت که مثل برخی جوامع دیگر دست به این اجبار بزند و اختیار مردم را به رسمیت نشناسد. لکن می بینیم که هیچ اجباری در کار نیست و آنها که رأی ندادند نیز با همین سکوت و رأی ندادن نشان دادند که دوست دارند برخی تندروها و افراد فاقد صلاحیت کارآمدی در یک نهاد انتخابی حضور یابند! (همچنانکه محمد جواد ظریف نیز به این حقیقت اشاره کرد)
و در این میان حاکمیتی که هم اجباری برای حضور در انتخابات ندارد و هم ضامن امنیت و برگزاری انتخابات قانونی و تحقق نتیجه آن حتی برای تحریم کنندگان است؛ طبعا به حقوق اکثریت احترام می گذارد.
در این زمینه البته باید به میرلوحی یادآوری کرد ایستادگی مقام معظم رهبری در قبال نتیجه دو انتخابات سالهای 76 و 88 را که در هر دو؛ افراد و جریاناتی بصورت نرم و سخت خواستار تغییر نتیجه انتخابات بودند.
مجددا تأکید می شود که مبنای اظهارات میرلوحی صرفا اقلیت تحریمی است که در انتخابات شرکت نکرده اند. این در حالی است که اولا انتخابات به مثابه کلیت نظام نیست که بتوان در قبال آن نتیجه اکثریت و اقلیت گرفت و ثانیا اکثریت کشور نه میزان حاضر در انتخابات که آن اکثریت قانونی همیشگی است که نظام و قانون مستظهر به وجود آنهاست.
چپهای ستادی این حقایق را انکار می کنند تا "پروژه خیابان" در پسا تحریم انتخابات محقق شود.
گفتنیست، محمد خاتمی، لیدر اصلاح طلبان نیز در همراهی با این پروژه از حضور در انتخابات سر باز زده است!
