«سلام فرمانده» سرآغاز همدلی با دهه نودی‌ها

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ آخرین روزهای سال گذشته بود که کلیپ و نماهنگی با عنوان «سلام فرمانده» از شبکه سوم سیما چند باری پخش شد و شاید به صورت جدی پس از اولین لحضات سال تحویل بود که از این سرود به صورت رسمی از همین شبکه رونمایی شد و محتوای سرود، لحن، آوا و همخوانی دختر و پسران کوچک این گروه باعث شد تا «سلام فرمانده» کم کم جای خودش را در بین مردم و جامعه به سرعت باز کند.

شاید یک ماهی زمان احتیاج بود تا این سرود به شدت از طریق فضای مجازی در بین مردم همه گیر شود و بچه های کم سن و سال تر، با شنیدن این سرود از طریق تلویزیون و یا گوشی های تلفن همراه، آن را با خودشان زمزمه کنند.

اما عملا روز قدس امسال را می شود سرآغازی برای هم صدایی گروه های سرود شهرهای مختلف کشور در هم نوایی و خواندن «سلام فرمانده» دانست؛ سرودی که به نماد بیعت دهه نودی ها با مذهب و ولایت تبدیل شد. بیعتی که مویرگی و خودجوش در همه جای کشور تسری پیدا کرد و کم کم صدا و سیما هم پای کار آمد و اعلام کرد که از خواندن این سرود در مدرسه و خانه هایتان فیلم بگیرید و برای ما بفرستید تا آنها را برای شما پخش کنیم.

حالا صدای «سلام فرمانده» از هر گوشه و کناری به گوش می رسد؛ سرودی که این پتانسیل را داشته تا بین کودکان و نوجوانانی نفوذ کند که هر روزه انواع ترانه ها، کلیپ ها و موسیقی های مختلف ایرانی و خارجی را گوش می کنند، می بینند و آزادانه حق انتخاب دارند تا کدام یک از آنها را آنقدر گوش بدهند تا حفظش کنند و برای یکدیگر بخوانند.

اما برخی معتقداند که اگر آخرین آهنگ ساسی مانکن و تتلو را بچه های دبستانی در صف های مدرسه خود زمزمه می کنند و با آن می رقصند، هیچ اجباری در کار نبوده و همه در فضایی کاملا آزاد انجام شده است؛ اما حالا مدیران مدارس برای خودنمایی، همراه شدن با نظام و از سر اجبار بچه ها را به خواندن و حفظ کردن سرود «سلام فرمانده» وادار کرده اند تا از این قافله عقب نمانند.

البته تجربه ثابت کرده که نهادهای فرهنگی ما عادت دارند تا یک کار خوب فرهنگی مثل همین سرود «سلام فرمانده» را آنقدر در مناسبت های با خود و بی خود تکرار کنند تا نتیجه عکس دهد، اما توجه به این نکته که اگر می خواهیم مفاهیم بلند ارزشی، دینی و فرهنگی خودمان را تقویت کنیم چاره ای نداریم تا به همین دهه نودی ها اعتماد کنیم و با زبان آنها بازی را اداره کنیم. دهه نودی هایی که اگر امیدی به حفظ و استمرار این انقلاب و آرمان هایش باشد، از دل همین ها جوانه خواهد زد.

سرود و موسیقی از پتانسیل بسیار بالایی برای همراه کردن کودکان و همین دهه نودی ها دارد و مسئولان ارشد فرهنگی کشور با درک این موضوع می تواند در سیاست گذاری های خود این نکته را لحاظ کرده و آن را به درستی راهبری کنند؛ اهمیت ویژه به سرود، موسیقی، بازی های رایانه ای و انیمیشن می تواند سرآغازی برای رشد و شکوفایی کودکان و نوجوانانی باشد که فکر می کنیم با تفکرات مذهبی و انقلابی فاصله نجومی دارند اما همین سرود ثابت کرد که ایده و اجرای یک کار خوب می تواند نتیجه خوبی را نیز به همراه داشته باشدو بدون شک اگر این اتفاق با زبان خود کودکان در سایر حوزه هایی که ذکر شد، اتفاق بیافتد، پیامدهای کم نظیری به همراه خواهد داشت.

انتهای پیام /