سهمیه المپیک مال من بود، حق من بود

در وزن منهای 57 کیلوگرم شاهکار کرد؛ ناهید کیانی. تلاش زیادی کرد و سختی هم زیاد کشید. انگار بار تکواندوی بانوان را به دوش می کشید حالا اما خیالش راحت است. بلیت توکیو را در جیب دارد و می تواند امیدوار باشد که در المپیک روی سکو قرار بگیرد. شاید خیلی ها بگویند که نباید ذهن او را درگیر کرد اما نه زمان زیادی تا شروع رقابت های المپیک باقی مانده و نه ناهید دختری است که از زیر کارهای سخت شانه خالی کند.

او در گفت وگو با خبرآنلاین درباره تلاشش برای کسب سهمیه و هدفش برای رسیدن به مدال المپیک صحبت کرد.

سهمیه مال من بود، حق من بود

در زندگی یاد گرفته ام که مصمم وبا اراده باشم. من سهمیه المپیک را می خواستم و به خودم می گفتم که باید آن را بگیرم. باوری که به خودم داشتم خیلی کمک کرد. من می جنگم و برای کسب سهمیه هم جنگیدم. این سهمیه مال من بود، حق من بود. خیلی بی پروا بودم و در ذهنم فقط به گرفتن سهمیه فکر می کردم. خودم را در المپیک می دیدم و این اعتماد به نفس کمک بزرگی به من کرد. حالا من ترسی هم ندارم و حالا فقط به المپیک فکر می کنم.

رفتن روی سکو در المپیک؛ چرا که نه؟

اصلا هدف همین است. کسب سهمیه خیلی خوب است و اصلا نمی توانم حسی که داشتم را توصیف کنم اما مطمئن هستم که رفتن روی سکو حس عجیب دیگری دارد و می خواهم آن را تجربه کنم.

این مدال و این سهمیه تقدیم به مردم و شهدا

به دعا اعتقاد زیادی دارم. می دانم که دعای خیر خانواده ام و خیلی از مردم پشت سرم بود. اگر حتی یک نفر از این مدال و از این سهمیه المپیک خوشحال شده باشد من از کارم راضی ام. اگر یک نفر از مردم کشورم به خاطر این اتفاق لبخند زده باشد من راضی ام. می خواهم از صمیم قلبم این مدال و این افتخار را به شهدای کشورم تقدیم کنم. آن‌ها که باعث عزت و سربلدی این مملکت بوده و هستند و هیچ ادعایی هم نداشتند.

ممنون خانم سرمربی

از مهرو کمرانی سرمربی خوبم تشکر می کنم که زحمات زیادی برای من کشیده است. اینجا اصلا حس بدی وجود ندارد و قشنگ یک خانواده هستیم. یک تشکر هم باید از فدراسیون کنم. انصافا بین ما و پسران هیچ فرقی نگذاشتند. تشکر ویژه هم از خانواده ام که همیشه پشتم بوده اند، حمایت کرده اند و از این که به من می گفتند ناهید برو جلو، حتما موفق می‌شوی، ممنونم.

بیشتر بخوانید: بازیکنان دعوت شده به تیم ملی مشخص شدند

253 251