سومین ژئوپارک ایران ثبت جهانی شد

علیرضا امری کاظمی، ارزیاب و عضو شورای عالی ژئوپارک‌های جهانی یونسکو، اعلام کرد: دقایقی پیش (پنجشنبه 17 آذرماه 1401) ژئوپارک طبس به عنوان سومین ژئوپارک جهانی ایران، رأی مثبت شورای عالی ژئوپارک‌های جهانی یونسکو را دریافت کرد.

ارزیاب بین‌المللی ژئوپارک‌های جهانی یونسکو و مشاور ژئوپارک طبس در آذرماه سال 1400 از ارسال پرونده درخواست عضویت ژئوپارک طبس در شبکه‌های ژئوپارک‌های جهانی یونسکو پس از چهار سال آماده‌سازی زیرساخت‌های ژئوسایت‌ها و آموزش، خبر داده بود.

به گفته امری کاظمی؛ حکم تنفیذ ژئوپارک طبس پس از تایید هیات اجرایی یونسکو در بهار صادر می‌شود.

مطالعات ژئوپارک طبس از سال 1389 آغاز شده است، این ژئوپارک با مساحت 22 هزار و 771 کیلومتر مربع دارای 39 ژئوسایت است که جذابیت‌های زمین‌شناختی فرهنگی و طبیعی قابل توجهی را در خود دارد و یکی از مراکز مورد توجه خاص زمین‌شناسان ایران و جهان است.

ژئوپارک طبس در شمال غربی استان خراسان جنوبی و در مسیر ارتباطی جنوب و غرب به شرق و شمال شرق ایران، در منطقه‌ای با اقلیم بیابانی همراه با آب و هوای گرم و خشک قرار دارد. این ژئوپارک سه بخش مرکزی، دیهوک و دستگردان را در بر می‌گیرد. تنوع بالای پدیده‌های کم‌نظیر زمین‌شناسی موجب شده تا این منطقه در میان زمین‌شناسان به «بهشت زمین‌شناسی ایران» مشهور شود.

در این ژئوپارک، سیر تحولات کره زمین از بیش از 540 میلیون سال پیش (پرکامبرین) تا حدود 100 میلیون سال پیش (اوایل کرتاسه) را بدون کمترین وقفه زمانی می‌توان مشاهده کرد، در حالی که توالی‌های دوران اول زمین‌شناسی (پالئوزوئیک، 540 تا 250 میلیون سال پیش) آن در ایران و غرب آسیا بی‌نظیر است. (وب‌سایت ژئوپارک طبس)

ژئوپارک طبس در کنار جایگاه مهم در زمین‌شناسی ایران، ظرفیت‌های زیست‌محیطی، تاریخی و فرهنگی را نیز در خود جای داده است. باغ تاریخی گلشن به عنوان نمونه‌ای شاخص از باغ‌های ایرانی با قدمتی حدود 250 سال، امامزاده حسین ابن موسی الکاظم برادر امام رضا (ع)، ارگ کهن طبس، سد کهن کریت، طاق شاه عباسی، کال جنی و کال سر در، از جمله مهم‌ترین داشته‌های این ژئوپارک در کنار گونه‌های گیاهی و جانوری آن، به حساب می‌آیند.

ژئوپارک طبس، روستاها و مناطق نمونه گردشگری نظیر خرو، کُریت، اِصفَهک، نایبند، پِیکوه، پیرحاجات، اسفندیار، سُرُند و مُودر و اِزمیغان را نیز در برمی‌گیرد.

پیش از طبس و همچنین تا قبل از تایید جهانی شدن ژئوپارک ارس، قشم تنها ژئوپارک ایران و خاورمیانه محسوب می‌شد. ژئوپارک قشم از سال 1385 به عضویت شبکه جهانی ژئوپارک‌های یونسکو درآمد. در سال 1391 به دلیل ناتوانی در انجام معیارهای ثبت جهانی، کارت قرمز گرفت و از این شبکه خارج شد. در سال 1396 پس از رفع معایب و اصلاح مدیریت، دوباره در شبکه ژئوپارک‌های یونسکو پذیرفته شد و اکنون با 2063 کیلومتر مربع یکی از باسابقه‌ترین ژئوپارک‌های غرب آسیا و خاورمیانه شناخته می‌شود. این ژئوپارک در جلسه شورای عالی یونسکو که شهریور 1401 در تایلند برگزار شد، کارت سبز این شورا را گرفت و درفهرست ژئوپارک‌های جهانی ماندگار شد.

ژئوپارک ارس که پرونده آن از سال 1387 باز شده بود، در شهریورماه 1401 تایید یونسکو را برای ثبت جهانی دریافت کرد که به گفته امری‌کاظمی در بهار 1402 حکم آن تنفیذ خواهد شد. قلمرو ژئوپارک ارس (دومین ژئوپارک جهانی ایران) با مساحت 1670 کیلومتر مربع که دارای 31 ژئوسایت است، در محدوده جلفا در استان آذربایجان شرقی واقع شده است.

ژئوپارک‌ها و به عبارتی پارک‌های زمین‌شناسی (Geology Park)، گستره‌ای از پدیده‌ها و میراث زمین‌شناسی، جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی ارزشمند هستند که باید توان بالا بردن توسعه اقتصادی جوامع محلی و جلب همکاری‌های مردمی را داشته باشند و به صورت پایدار حفظ و مدیریت شوند. یونسکو به منظور درک دوره‌های زمین‌شناسی مناطقی را به عنوان ژئوپارک مشخص کرده است. ایده‌ی تاسیس ژئوپارک در سال 1999 عملی شد.

بیشتر بخوانید:

چرا ثبت آثار در یونسکو اهمیت دارد؟

هشدار درباره غرق شدن «ابوالهول» و اهرام مصر

«چله» ایرانی جهانی شد

35236