سکوت تا کی؟ / داروی تجاوز بی‌هیچ ترسی فروخته می‌شود

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، این روز‌ها در گوشه‌و‌کنار فضای مجازی، کانال‌هایی به‌چشم می‌خورند که با وقاحتی کم‌سابقه، چیزی را تبلیغ می‌کنند که از آن با عنوان «داروی تجاوز» یاد می‌شود؛ قرص‌ها و محلول‌هایی که در اصل دارو‌های آرام‌بخش و بی‌هوش‌کننده هستند، اما سودجویان، آن را به ابزاری برای ارتکاب یکی از هولناک‌ترین جرایم انسانی تبدیل کرده‌اند. فروش این مواد حتی در حالت معمول نیازمند نسخه پزشک و نظارت مستقیم وزارت بهداشت است، اما امروز بعضی‌ها بدون هیچ نگرانی و کاملاً علنی، آن را در اینترنت معامله می‌کنند.

دارو‌هایی که در این فضا با عنوان «داروی تجاوز» فروخته می‌شوند، عوارض شدید و گاه جبران‌ناپذیری دارند: کاهش هوشیاری، اختلال حافظه، از دست دادن کنترل حرکتی، افت شدید فشار خون، اختلال تنفسی، تشنج، کما و حتی مرگ. بسیاری از این دارو‌ها از نوع دست‌ساز یا قاچاق‌اند و ترکیب شیمیایی نامشخصی دارند؛ به همین دلیل خطر مسمومیت شدید، آسیب مغزی و توقف تنفس در آنها بسیار بالاست. این یعنی افرادی که چنین موادی را استفاده می‌کنند نه‌فقط مرتکب جرم می‌شوند، بلکه عملاً جان دیگران را به خطر می‌اندازند.

اما سؤال جدی اینجاست: چرا کسی جلوی این افراد را نمی‌گیرد؟

چطور ممکن است دارویی که باید تنها با نسخه پزشک و تحت کنترل شدید عرضه شود، این‌گونه آزادانه در اینترنت خریدوفروش شود؟ وزارت بهداشت سال‌هاست درباره قاچاق دارو هشدار می‌دهد، اما وقتی قرص‌هایی با این درجه از خطر و با آثار جنایی مشخص، با نام‌های کاملاً واضح در کانال‌ها معامله می‌شود، نمی‌توان پرسید که نظارت دقیقاً کجاست؟ این قرص‌ها شماره پروانه ساخت، بچ‌نامبر، شرکت تولیدکننده و برخی از آنها گا‌ها مسیر قانونی توزیع دارند؛ پس شناسایی منشأ قاچاق و فروشندگان غیرقانونی آن کار پیچیده‌ای نیست. اگر برخورد جدی صورت نمی‌گیرد، ضعف نظارت است، نه نبود امکان.

معلوم نیست تا چه زمانی قرار است عده‌ای سودجو بدون هیچ ترسی از پیگرد، سلامت و امنیت مردم را به خطر بیندازند و با فروش داروی تجاوز، بستری برای ارتکاب جرایم جنسی فراهم کنند. جامعه، نهاد‌های نظارتی و دستگاه‌های مسئول نباید بگذارند این افراد احساس امنیت کنند. برخورد فوری، شفاف و بدون اغماض تنها راه جلوگیری از عادی‌سازی فروش چنین دارو‌های مرگبار و جنایت‌ساز است. سکوت و بی‌عملی دستگاه‌های مسئول، پرسش‌های جدی درباره خلأ نظارت ایجاد کرده است؛ حتی اگر تنها یک مورد فروش وجود داشته باشد، باید فضا برای این افراد چنان ناامن شود که جرئت تکرار آن را نداشته باشند.

داروی تجاوز بی‌هیچ ترسی فروخته می‌شود

در حالی‌که فروش «داروی تجاوز» جان و امنیت مردم را تهدید می‌کند، سودجویان در فضای مجازی بی‌واهمه آن را عرضه می‌کنند؛ دارویی با عوارض خطرناک که ابزار جنایت می‌شود.

نظارت کجاست؟ حتی یک مورد هم از این افراد سودجو وجود داشته باشد، باید فضا برای این افراد چنان ناامن شود که جرأت تکرار نداشته باشند.