سیمای ستاره‌هایی در دوردست

حسین خلیلی: می‌گویند هیچ کس به اندازه خود آدم نمی‌تواند تصویر ایجاد شده از او در ذهن مردم را درست یا خراب کند. وقتی حدود یک سال و نیم پیش رسانه‌ها اعلام کردند رونالد کومان جایگزین کیکه ستین در بارسا شده، خاطره‌ای خوش در ذهن هواداران بارسا زنده شد. آنها یاد روزهای خوشی افتادند که این بازیکن هلندی در قلب دفاع تیم یوهان کرایف فقید خوش می‌درخشید و جام درو می‌کرد. بارسایی‌ها با خودشان می‌گفتند این مربی هلندی می‌تواند همچون دیگر هم وطنانش روزهای درخشانی را روی نیمکت این تیم تجربه کند. اما این روزها که بارسا با هدایت کومان یکی در میان نتیجه می‌گیرد، هواداران این تیم آرزو می‌کنند ای کاش آن خاطره خوب از کومان در ذهن‌شان برای همیشه باقی می‌ماند و تغییر نمی‌کرد. به همین بهانه به سراغ بازیکنانی رفته‌ایم که در دنیای مربیگری به تیم‌های سابق خود برگشتند، اما هیچ چیزی به جز سرشکستگی عایدشان نشد.

میراث مارادونا روی نیمکت آرژانتین

برای فوتبال دوستان آرژانتینی، نماد موفقیت در تیم ملی دیگو مارادونا بود. علاوه بر قهرمانی در جام جهانی 1986 مکزیک که مارادونا همه کاره آن تیم بو، شماره 10 آلبی سلسته روزهای شیرینی برای مردم کشورش رقم زد. وقتی هم در سال 2008 و قبل از بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2010 به عنوان جانشین آلفو باسیله انتخاب شد، خیلی‌ها منتظر تکرار همان روزهای درخشان بودند. اما آرژانتین آن سال با کلی ستاره، به سختی به جام جهانی آفریقای جنوبی رسید.

در جام جهانی هر سه بازی مرحله گروهی را مقابل نیجریه، آفریقای جنوبی و یونان را با برد پشت سر گذاشت و در مرحله بعد هم مقابل مکزیک به برتری رسید. اما در مرحله بعد آلمان یواخیم لوو با 4 گل تیم مارادونا را در هم کوبید. بعد از آن بود که رابطه مارادونا و فدارسیون فوتبال آرژانتین شکرآب شد. وقتی که خبر برکناری مارادونا و آمدن پاسارلا اعلام شد، دیگو اعلام کرد که به او خیانت شده است.

مورد عجیب کومان

رونالد کومان در شش فصلی که در بارسا بازی کرد، آنقدر رکورد از خودش به جا گذاشت که هنوز خیلی‌هایش دست نخورده باقی مانده است. او با 90 گل در رقابت‌های مختلف، گلزن‌ترین مدافع تاریخ بارسا است. او یک پنالتی‌زن و ضربه آزاد زن قهار بود و با 26 گل از روی ضربه آزاد، دومین گلزن تاریخ بارسا از روی این ضربات بعد از لیونل مسی است. او همچنین با 46 گل از روی نقطه پنالتی باز هم بعد از مسی دومین گلزن آبی اناری‌ها است. علاوه بر این، با زدن 67 گل دومین مدافع گلزن تاریخ لالپگا بعد از سرخیو راموس است. او تنها بازیکن تاریخ لالیگا است که 25 پنالتی متوالی تیمش را تبدیل به گل کرده است.

از روزی که کومان به عنوان مربی بارسا انتخاب شد، در 59 بازی 11 شکست و 9 تساوی به دست آورده است. او فصل پیش با تیمش به مقام سومی لالیگا رسید و گفته می‌شود وضعیت این فصلش به عملکرد او در هر بازی بستگی دارد.

دوران کوتاه پیرلو در یووه

چهار سال حضور آندره‌آ پیرلو در یوونتوس با کلی افتخار و جام برای این بازیکن همراه بود. او در این مدت چهار بار قهرمانی در سری A، یک قهرمانی در کوپا ایتالیا و دو قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیا را جشن گرفت. تجربه موفق رئال در استفاده از زیدان که در کسوت مربیگری هم خیلی خوب جواب داد، مدیران یووه را مجاب کرد تا پیرلو را تنها چند روز بعد از دریافت مدرک مربیگری حرفه‌ای روی نیمکت بگذارند. او جانشین مائوریسیو ساری شد که تیم را برای نهمین فصل پیاپی به قهرمانی در سری A رسانده بود.

اما او رقابت را به اینتر باخت و در پایان فصل شاهد بالا رفتن جام روی دستان آنتونیو کونته بود. البته تیم او توانست در کوپا ایتالیا و سوپرکاپ این کشور به قهرمانی برسد، اما از دست دادن اسکودتو برای مدیران یووه خیلی مهم بود. نتیجه‌اش این شد که پیرلو ابتدای این فصل و با وجود باقی ماندن یک سال از قراردادش، از سرمربیگری یووه کنار گذاشته شد و جایش را به آلگری داد.

اینزاگی بی خطر

مگر می‌شود صحبت از یکی از خطرناک‌ترین بازیکنان 20 سال اخیر میلان شود و به نام فیلیپو اینزاگی اشاره نکرد. او در فاصله سال‌های 2001 تا 2012 برای روسونری 300 بازی انجام داد و 126 گل هم به ثمر رساند. دو قهرمانی سری A، دو قهرمانی در UCL، دو قهرمانی در سوپرکاپ اروپا و یک قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان دستاوردهای شماره 9 خطرناک میلان در آن سال‌ها بود. با این حال اینزاگی جز اولین مربیانی بود که نتوانست دوران خوب فوتبالی‌اش داخل زمین را روی نیمکت هم ادامه دهد.

او در فصل 15-2014 روی نیکمت روسونری نشست و در 40 بازی 14 برد، 14 تساوی و 13 باخت به دست آورد. او با این نتایج تیمش را در پایان فصل در رده دهم جدول تحویل داد و همان موقع آدریانو گالیانی اعلام کرد که اینزاگی جایی در فصل بعد میلان ندارد.

فرانکی سوخته

یکی از بازیکنانی که نامش برای همیشه در موزه افتخارات چلسی باقی خواهد ماند، فرانک لمپارد است. وقتی بازیکنی 14 سال در یک تیم بازی می‌کند، کسب کلی جام و رکورد و افتخار هم چندان جای تعجبی ندارد. سوپر فرانکی در این مدت به هر چه افتخاری که فکرش را بکنید با لسی رسید و حتی رکوردهایی را به جا گذاشت که هنوز دست نخورده است. او 429 بازی برای آبی‌های لندن انجام داد و 147 گل به ثمر رساند. او رکورد بیشترین گل توسط یک هافبک در تاریخ لیگ جزیره و بیشترین گل از بیرون محوطه جریمه را در اختیار دارد. او همچنین با 102 پاس گل، در رده چهار از این حیث در بین بازیکنان لیگ برتر قرار دارد. تمام این موارد در کنار کلی جام و افتخار داخلی و اروپایی باعث شد تا به عنوان برترین بازیکن یک دهه فوتبال انگلیس بین سال‌های 2000 تا 2010 نام بگیرد.

او در سال 2019 و بعد از یک سال تجربه مربیگری روی نیمکت دربی کانتی در چمپیونشیب، به عنوان مربی جدید چلسی انتخاب شد تا اولین مربی انگلیسی این تیم در دو دهه اخیر باشد. او سال اول لیگ جزیره را در رده چهارم تمام کرد و در فینال جام حذفی نیز به آرسنال باخت. سال بعد مدیریت چلسی حدود 200 میلیون یورو برای خرید بازیکنان جدید هزینه کرد تا لمپارد بتواند بهتر نتیجه بگیرد. اما بعد از گذشت هشت هفته، چلسی در رده نهم جدول قرار داشت. در نهایت مدیریت چلسی تصمیم گرفت نیمکت تیم را از اسطوره سال‌های نه چندان دورش بگیرد و به توماس توخل آلمانی بدهد.

258 41