شاهی که نام خانوادگی نداشت!
در سال 1313 به کار بردن و استفاده از القاب گذشته و منسوخ در قالب قانونی جدید، فسخ شد و مطابق ماده 997 قانون مدنی انتخاب نام خانوادگی برای همه شهروندان ایرانی اجباری شد.
انتخاب نام خانوادگی در ابتدا در خانواده‌ای ایرانی به خصوص خانواده‌های مذهبی با مقاومت‌هایی روبرو بود، اما با تصویب قانون 1335 ماده‌ای «مدنی» در زمستان سال 1313 و اصرار و تاکید ماموران ثبت احوال در سراسر کشور بر اجرای قانون، مقاومت‌ها به تدریج کنار گذاشته شد.
به گزارش ایلنا، در سال 1313 به کار بردن و استفاده از القاب گذشته و منسوخ در قالب قانونی جدید، فسخ شد و مطابق ماده 997 قانون مدنی انتخاب نام خانوادگی برای همه شهروندان ایرانی اجباری شد.
ماموران اداره ثبت احوال برای اجرای قانون به شهر‌ها و روستا‌های دور و نزدیک اعزام شدند تا بر انتخاب نام خانوادگی توسط اعضای اقوام و طوایف مختلف نظارت کنند و انتخاب نام‌فامیل تحت نظارت مرجع قانونی انجام شود.
ماموران سجل احوال برای انتخاب نام خانوادگی افراد از چند روش استفاده می‌کردند از جمله، مبنا قرار دادن کسب و پیشه نیاکان اقوام، محل سکونت قومیت‌ها و شهرت بزرگان قوم. آنان در انتخاب نام خانوادگی افراد، گا‌ها شغل یا حرفه افراد یا حتی ویژگی‌های بدنی و فیزیکی را مبنای تعیین نام‌خانوادگی تعیین می‌کردند.
طبق اسناد و روایات پژوهشگران تاریخی، رضا شاه وقتی در تاریخ 24 آذر 1304 بر تخت سلطنت نشست، فاقد نام‌خانوادگی بود. به همین دلیل محمدعلی فروغی اولین نخست‌وزیرش را مامور کرد تا بیوگرافی و نام‌خانوادگی در خور شانی برایش برگزیند. او هم نام خانوادگی «پهلوی» را به رضاشاه پیشنهاد داد که مورد قبولش قرار گرفت.
از میان اخبار