چهارشنبه 16 آبان 1403

شرح دعای سحر | حضرت حق دارای صفات متقابل و متضاد است

خبرگزاری تسنیم مشاهده در مرجع
شرح دعای سحر | حضرت حق دارای صفات متقابل و متضاد است

هر صفتی که به لطف تعلق داشته باشد صفت «جمال» است و هر صفتی که به قهر تعلق داشته باشد از صفات «جلال». لذا ظهور عالم و نورانیت و درخشندگی‌اش از جمال است و مقهور شدنش در تابش نور حق و سلطه کبریایی و عظمت خداوند از جلال.

- اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «دعای سحر» یکی از دعاهای عظیم‌الشأنی است که از امام رضا علیه‌السلام روایت شده و آن حضرت فرموده است: این دعا، دعایی است که امام باقر علیه‌السلام در سحرهای ماه رمضان می‌خواند.

در عین حال یکی از آثار فاخر و ارزشمند امام خمینی (ره) «شرح دعای سحر» است؛ اثری که امام خمینی (ره) آن را در حدود 27 سالگی خود تألیف کرده و نشان از دانش و عرفان والای ایشان از دوران جوانی دارد.

خبرگزاری تسنیم به منظور آشنایی بیشتر مخاطبان با مفاهیم و مضامین والای دعای سحر که خواندن آن در سحرهای ماه رمضان توصیه شده، به بررسی بخش‌ها و نکاتی از امام خمینی (ره) درباره این دعای ارزشمند و والا پرداخته است.

نکات مهم فراز دوم از این دعای شریف را می‌خوانیم:

اللهُمَ اِنِی أَسأَلُکَ مِن جَمالِکَ بِأَجمَلِهِ وَکُلُ جَمالِکَ جَمِیل، اللهُمَ اِنِی أَسأَلُکَ بِجَمالِکَ کُلِهِ. اللهُمَ اِنِی أَسأَلُکَ مِن جَلالِکَ بِأَجَلِهِ وَکُلُ جَلالِکَ جَلِیل، اللهُمَ اِنِی أَسأَلُکَ بِجَلالِکَ کُلِهِ

خدایا از تو درخواست می‌کنم به حق نیکوترین مرتبه از جمالت و همه مراتب جمال تو نیکوست، خدایا از تو درخواست می‌کنم به حق همه مراتب جمالت. خدایا از تو درخواست می‌کنم به حق برجسته ترین مرتبه از جلالت و همه مراتب جلال تو برجسته است، خدایا از تو درخواست می‌کنم به حق همه مراتب جلالت.

صفات متقابل در خداوند تعالی که حقیقت بسیط است، وجود واحدی دارند و حضرت حق دارای همه صفات متقابل و حتی متضاد است. پروردگار در ظهور خود بطون و در بطونش ظهور دارد؛ در رحمتش غضب و در غضبش رحمت است. پس، آن حقیقت لطیف و قاهر و ضار و نافع است.

شرح دعای سحر | سیر در مقام جمال و جلال الهی از زبان انبیاء و اولیاء

هر صفتی که به لطف تعلق داشته باشد صفت «جمال» است و هر صفتی که به قهر تعلق داشته باشد از صفات «جلال». لذا ظهور عالم و نورانیت و درخشندگی‌اش از جمال است و مقهور شدنش در تابش نور حق و سلطه کبریایی و عظمت خداوند از جلال. هر نوع انس و خلوت و صحبتی از جمال است و هر نوع سرگشتگی و هیبت و وحشتی از جلال.

اگر پروردگار بر قلب سالک با لطف و مؤانست تجلی کند، او باید صفت جمال را متذکر شود و بگوید: «اللهم انی اسئلک من جمالک باجمله...» و اگر با قهر و عظمت و کبریا و سلطنت بر او تجلی کند، باید صفت جلال را یادآور شود و عرضه بدارد: «اللهم انی اسئلک من جلالک باجله».