شرح دعای سحر | کمال شریعت اسلام در "ولایت" است
در میان اسماء الهی اسم «الله» و در میان مظاهر اسماء «انسان کامل» و در میان شریعتها «شریعت این انسان کامل» از همه کاملتر است. کمال شریعت او نیز به «ولایت» است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «دعای سحر» یکی از دعاهای عظیمالشأنی است که از امام رضا علیهالسلام روایت شده و آن حضرت فرموده است: این دعا، دعایی است که امام باقر علیهالسلام در سحرهای ماه رمضان میخواند.
در عین حال یکی از آثار فاخر و ارزشمند امام خمینی (ره) «شرح دعای سحر» است؛ اثری که امام خمینی (ره) آن را در حدود 27 سالگی خود تألیف کرده و نشان از دانش و عرفان والای ایشان از دوران جوانی دارد.
خبرگزاری تسنیم به منظور آشنایی بیشتر مخاطبان با مفاهیم و مضامین والای دعای سحر که خواندن آن در سحرهای ماه رمضان توصیه شده، به بررسی بخشها و نکاتی از امام خمینی (ره) درباره این دعای ارزشمند و والا پرداخته است.
نکات مهم در فراز هفتم از این دعای شریف را میخوانیم:
اللهُمَاِنِیأَسأَلُکَمِنکَمالِکَبِأَکمَلِهِوَکُلُکَمالِکَکامِل،اللهُمَاِنِیأَسأَلُکَبِکَمالِکَکُلِهِ
پروردگارا، از تو درخواست میکنم به کاملترین کمالت و همه کمال تو کامل است.
پروردگارا، از تو به همه کمالت درخواست میکنم.
- کمال هر چیزی آن است که شیء با آن تمام، و نقصش با آن جبران میشود. بر همین اساس ولایت علوی، کمال دین و تمام نعمت است، چنانکه خداوند فرموده است: «الیوم اکملت لکم دینکم واتممت علیکم نعمتی؛ امروز دین شما را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم.»
- اکنون خوب است بدانی که اسماء و صفات الهی همگی کامل، بلکه خود کمالاند؛ زیرا در آن مقام نقصی وجود ندارد تا برطرف شود.
- کاملترین اسمها نیز اسمی است که دارای جمیع کمالات باشد و مظهر آن، انسان کامل است که در بردارنده جمیع اسماء و صفات الهی و مظهر جمیع تجلیات حق است. پس، در میان اسماء الهی اسم «الله» و در میان مظاهر اسماء «انسان کامل» و در میان شریعتها «شریعت این انسان کامل» از همه کاملتر است.
- کمال شریعت او نیز به «ولایت» است و نسبت شریعت او به سایر شریعتها همانند نسبت خود او به صاحبان شریعتها، و مانند نسبت اسم جامع به سایر اسماء است. پس، شریعت انسان کامل تحت حکومت اسم «الله» که حکومتش ابدی و ازلی است، قرار دارد. سایر شرایع نیز مظاهر و نمودهای شریعت او هستند و شریعت او کمال شرایع دیگر است. به همین دلیل است که او، صلی الله علیه وآله، پیامبر بود در حالی که آدم هنوز در میان آب و گل بود و [حق این است که] اصلاً آب و گِلی وجود نداشت. و او همراه آدم و نوح و دیگر انبیاء الهی، علیهم السلام، بود.