عباس عبدی: تنها راه افزایش فرزندآوری رفع موانع اقتصادی است
عبدی نوشت: روشن است که اهداف قانون جوانی جمعیت و فرزندآوری محقق نشده است، زیرا هیچ ربطی به واقعیت فرزندآوری نداشته است و در ادامه نیز وضعیت بدتر خواهد شد. تنها راه بهبود وضع اقتصادی و ایجاد شرایط اجتماعی مناسب برای تشکیل خانواده مطابق معیار‌های جوانان است.
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: یکی از مسائل و مشکلات مهم مدیریتی در ایران اصرار به ادامه مسیر خطا است. گویی که سیاست‌ها امور مقدسی هستند که باید تا پایان آن‌ها را ادامه داد. یکی از این موارد موضوع فرزندآوری و مساله جمعیت است.
زاد و ولد در ایران در اوایل دهه 1360 به نحو نامتعارفی افزایش یافت ولی سپس روند کاهشی را طی کرد. در سال 1365، تعداد متولدین به اوج خود یعنی 26/2 میلیون رسید، در حالی که جمعیت کشور کمتر از 50 میلیون نفر بود. به ازای هر هزار نفر جمعیت در هر سال حدود 46 نوزاد متولد می‌شد. این روند تا سال 1379 کاهشی بود، به‌طوری که در این سال 095/1 میلیون نوزاد متولد شد که به‌طور متوسط 17 نوزاد به ازای هر هزار نفر جمعیت در سال بود. از سال 1381 دوباره روند افزایشی آغاز شد و این تا سال 1394 ادامه یافت که به 57/1 میلیون نوزاد رسید که حدود 20 نوزاد به ازای هر هزار نفر جمعیت است.
از این سال به بعد به ویژه از سال 1397 که وضعیت اقتصادی خراب شد، تعداد زاد و ولد کاهش بی‌سابقه‌ای را تجربه کرد و در پایان سال 1400 به رقم 116/1 میلیون نفر رسید که 13 نوزاد به ازای هر هزار نفر جمعیت است. این فرآیند در ازدواج هم کمابیش دیده می‌شود و طی یک دهه از 875 هزار ازدواج در سال 1390 به 571 هزار ازدواج در سال 1400 رسیده است که 35 درصد کاهش تعداد ازدواج را شاهدیم. البته ماجرای ازدواج با فرزندآوری قدری متفاوت است که فعلا به آن نمی‌پردازم.
برای جلوگیری از این وضعیت آخرین اقدام مجلس نواصولگرا، تصویب قانونی از طریق اصل 85 بود که در صحن مجلس مطرح نشد، در نتیجه دور از چشم مردم قانونی را برای خصوصی‌ترین انتخاب و رفتار‌های مردم تصویب نمودند و با آمدن دولت جدید، موتور سیاست افزایش فرزندآوری را روشن کردند ولی، چون درکی صحیح از ماجرا ندارند، جز اتلاف منابع مالی نتیجه دیگری عاید آنان نشده است. اکنون ببینیم که با تصویب 12 هزار میلیارد تومان در بودجه سال 1400 چه دستاوردی داشتند.
ملاحظه می‌شود که نه تنها متولدین 6 ماه اول سال 1401 نسبت به سال پیش از آن اضافه نشده است که کمتر هم شده است، حدود 5/3 درصد زاد و ولد کمتر شده است، در حالی که در سال 1400 نسبت به 1399 اندکی افزایش داشته است.
این نشان می‌دهد که با تزریق این پول‌ها نمی‌توان مشکل زاد و ولد را حل کرد. جالب این است که این سیاست در روستا‌ها هم اثرگذاری لازم را نداشته است.
این رویکرد در جامعه ایران پاسخ نمی‌دهد، تنها راه برای افزایش فرزندآوری رفع موانع اقتصادی آن و بهبود شرایط اقتصادی امید به آینده است. هنگامی که دهه 1390 با افول اقتصاد مواجه شدیم، باید منتظر این وضعیت می‌بودیم.
بسیار روشن است که به‌رغم افزایش اندک در تعداد ازدواج‌ها در سال 1399 و 1400 تعداد آن‌ها در شش‌ماه اول 1401 در مقایسه با مدت مشابه سال پیش حدود 14 درصد کمتر شده است، یعنی این مشوق‌های اقتصادی مساله را حل نکرده است و احتمالا تا پایان سال این روند کاهشی ادامه خواهد یافت.
روشن است که اهداف قانون جوانی جمعیت و فرزندآوری محقق نشده است، زیرا هیچ ربطی به واقعیت فرزندآوری نداشته است و در ادامه نیز وضعیت بدتر خواهد شد. تنها راه بهبود وضع اقتصادی و ایجاد شرایط اجتماعی مناسب برای تشکیل خانواده مطابق معیار‌های جوانان است.
از میان اخبار