عربی: مدال بنی‌طالبی خیلی ارزشمند بود / نتیجه می‌توانست بهتر از این باشد
سرمربی تیم تالو گفت: با توجه به سابقه‌ای که در این رشته دارم، اعتقاد دارم که مدال برنز شاهین بنی‌طالبی در مسابقات این دوره واقعاً ارزشمند بود.
فرشاد عربی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص رقابت‌های ووشو قهرمانی جهان اظهار داشت: بعد از 6 سال بالاخره موفق شدیم در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کنیم. در این دوره 86 کشور در مسابقات حضور داشتند و از لحاظ فنی رقابت‌ها سنگین بود. خیلی از کشورها در تالو رشد قابل توجه داشتند. رشد کشورهایی مانند مالزی و هنگ‌کنگ عجیب و غریب است و حضور چینی ها با نفرات اول‌شان مانند این دوره در مسابقات کم سابقه است. رقابت‌های جهانی این دوره واقعاً سخت بود.
وی در مورد عملکرد تالوکاران کشورمان گفت: توانستیم در فرم نان‌دائو به یک مدال برنز دست پیدا کنیم. در این فرم حدود 40 شرکت کننده حضور داشت و رقابت بسیار سنگین و سخت بود. اگر بخواهم با سابقه‌ای که در این رشته دارم در مورد این مدال صحبت کنم؛ واقعاً مدال شاهین بنی‌طالبی خیلی ارزشمند بود. تعداد نفراتی کمی را در تالو قهرمانی جهان داریم که موفق به کسب مدال شدند و همین که توانستیم نفر جدیدی را به این مدال‌آوران اضافه کنیم اتفاق خوبی بود. با توجه به پتانسیل سه ملی‌پوش شرکت کننده ما در این مسابقات، نمایش خوبی را به اجرا گذاشتند. با توجه به توانایی بچه‌ها ما بیش از این نمی‌توانستیم از آنها انتظار داشته باشیم، اما نتیجه می‌توانست بهتر از این باشد.
موحدنیا: از نتایج تیم راضی نیستم / باید از حق اسطوره‌مان دفاع کنیمسرمربی تیم تالو در پاسخ به این سوال که چه اتفاقات باعث شد تا مانند آخرین حضور ایران در مسابقات جهانی موفق به کسب مدال طلا نشویم، گفت: 6 سال پیش ما با یک ورزشکار دیگر موفق به کسب مدال طلا شدیم. در تالو ما به صورت گلخانه‌ای کار می‌کنیم و تعدادمان بسیار محدود است. شاید کل تالوکاران خوب در ایران بیش از 7، 8 نفر نباشند. مدال دوره گذشته ما توسط یک نفر دیگر کسب شد که مدال تاریخی و عجیب و غریبی بود. مدال این دوره ما با یک ورزشکار جدید و جوان بود. در دو، سه سال اخیر با این جوانان کار کردیم و تازه به مدال‌آوری رسیدیم. انصافاً اگر بخواهم قضاوت کنم رشد بسیاری از کشورها قابل توجه بود و نمی‌توانم این را انکار کنم.
عربی در مورد اینکه تالو ما نیز رشد داشته است، گفت: واقعیت این است که تعداد تالوکاران ما در ایران بسیار کم است و از یک مرزی از تمرینات نمی‌توانیم بگذریم؛ چون اگر ورزشکار آسیب ببیند، جایگزینی نداریم. یک بخش هم این است که با شرقی آسیایی رقابت می‌کنیم که در دل چین با خود چینی‌ها تمرین می‌کنند. شاید آنها دو، سه ماه از اردوهای طولانی مدت خود را در چین می‌گذراند. در رشته نمایشی تمرین با حرفه‌ای‌ها و کسانی که نخبه هستند، بسیار کمک می‌کند و ریتم و نکات فنی که امتیاز نهایی را بالا می‌برد را ارتقا می‌دهد. واقعاً نیاز به این موضوع داریم و صحبت‌هایی نیز شده است که حتماً برای بازی‌های آسیایی این اتفاق بیفتد و با چینی‌ها تمرین کنیم.