علت مرگ بانوی کشتی ژاپن محرمانه می‌ماند؟

باشگاه خبرنگاران جوان - رسانه‌های ژاپنی روز شنبه گزارش دادند که هیتومی اوبارا، کشتی‌گیر افسانه‌ای ژاپنی، دارنده مدال طلای المپیک 2012 لندن در وزن 48 کیلوگرم زنان و قهرمان هشت دوره جهان، روز جمعه در سن 44 سالگی درگذشت.

به گزارش روزنامه یومیوری شیمبون، مدرسه تربیت بدنی نیروی دفاع شخصی ژاپن، جایی که اوبارا مربی زنان بود، اعلام کرد که «به دلیل حفظ حریم خصوصی و احساسات خانواده داغدار»، علت مرگ را اعلام نمی‌کند.

اوبارا، مادر دو فرزند دبستانی، یکی از اعضای هیئت مدیره فدراسیون کشتی ژاپن بود و در ماه ژوئن به همراه کائوری آیچو، دیگر قهرمان سابق المپیک، به عنوان مربی تیم ملی زنان برای مسابقات مقدماتی المپیک 2028 لس‌آنجلس منصوب شده بود.

اوبارا که شش عنوان قهرمانی جهان خود را در وزن 51 کیلوگرم با نام خانوادگی قبلی‌اش، ساکاموتو، به دست آورد، به نمونه‌ای مثال‌زدنی از فراز و نشیب‌های ورزش‌های سطح بالا و توانایی غلبه بر ناامیدی‌های بزرگ تبدیل شد. پیروزی او در المپیک لندن، در سن 31 سالگی، پس از آن حاصل شد که سائوری یوشیدادر 2 المپیک قبلی سد راه او شده بود.

اوبارا که در سال 1981 در شهر هاچینوهه، مرکز کشتی ژاپن، متولد شد، به دانشگاه چوکیو (که اکنون شیگاکان نام دارد) رفت و به همراه یوشیدا و ایچو، دیگر کشتی‌گیر اهل هاچینوهه، به تبدیل این شهر به یک قطب کشتی در سطح ملی کمک کرد.

کازوهیتو ساکائه، مربی سابق تیم ملی و عضو تیم شیگاکان، به رسانه‌های ژاپنی گفت: «سخته، سخته، نمی‌تونم جلوی گریه‌ام رو بگیرم. اون یه اعجوبه کشتی بود. حداقلش اینه که یه آدم سخت‌کوش با حس مسئولیت‌پذیری قوی بود. اون فرزند آسمانی کشتی بود. هنوز باورم نمیشه.»

اوبارا در سال‌های 1999 و 2000 دو بار پیاپی قهرمان وزن 51 کیلوگرم جهان شد. مصدومیت جدی زانو مانع از بازگشت او به مسابقات قهرمانی جهان تا سال 2005 شد، که در آن سال چهار بار متوالی قهرمان شد.

در این بین، او تلاش کرد تا به تیم ملی ژاپن در المپیک 2004 آتن راه یابد، اما این رویا با شکست سنگین مقابل یوشیدا در فینال وزن 55 کیلوگرم مسابقات قهرمانی سراسری ژاپن در دسامبر 2002 به پایان رسید. او تنها یک بار در سال 2003 در مسابقات شرکت کرد و سپس در سال 2004 با جدیت به میادین بازگشت و سال بعد، سلسله عناوین قهرمانی جهان خود را آغاز کرد.

اما علیرغم تمام موفقیت‌هایش، فقدان مدال طلای المپیک - یا حتی حضور در مسابقات - هنوز هم داغی بر دل او گذاشته بود که فروکش نمی‌کرد. این موضوع، و تصمیم خواهر کوچکترش ماکیکو برای بازنشستگی، او را بر آن داشت تا مسیر دشوار کاهش وزن به 48 کیلوگرم را برای رسیدن به لندن امتحان کند.

ماکیکو در سال‌های 2005 و 2008 مدال برنز جهان در وزن 48 کیلوگرم را کسب کرد، اما پس از کسب مقام هشتم در سال 2009 تصمیم گرفت به دوران حرفه‌ای خود پایان دهد. هیتومی هرگز نمی‌خواست جای خواهرش را در تیم ملی بگیرد، اما اکنون در‌های ورود به وزن 48 کیلوگرم باز بود.

بزرگترین نبرد او شاید با وزنش بود. روی تشک، او مثل همیشه شکست‌ناپذیر بود و در سال‌های 2010 و 2011 به مدال طلای جهان رسید.

در لندن، اوبارا در نیمه‌نهایی کارول هیون (کانادا) مدافع عنوان قهرمانی المپیک را شکست داد و سپس در فینال ماریا استادنیک (آذربایجان) را با نتیجه 2-1 (0-4، 1-0، 2-0) شکست داد تکرار مسابقه مدال طلای مسابقات جهانی 2011.

اوبارا در بازدیدی که ژانویه سال گذشته از مدرسه راهنمایی که در آن درس می‌خواند داشت، به دانش‌آموزان گفت: «اگر به انجام کاری که دوست دارید ادامه دهید و هرگز تسلیم نشوید، می‌توانید به رویای خود برسید.»

پس از بازنشستگی، اوبارا به کادر مدرسه تربیت بدنی نیروی دفاع شخصی پیوست، جایی که او همچنین افسر بود. از جمله اعضایی که او مربیگری آنها را بر عهده داشت، می‌توان به هارونا مورایاما اوکونو، هیمکا توکوهارا و ماساکو فوروئیچی اشاره کرد که همگی به تیم ژاپن در مسابقات جهانی امسال راه یافتند.