تهران - ایرنا - کارگردان فیلم سینمایی «دست‌های آلوده»، گفت: شایقی هم منتقد بود و هم فیلمساز اما در هیچ یک از این زمینه ادعایی نداشت و هیچ‌گاه ندیدم علیه کسی سخن بگوید.

معتمدآریا درباره شرایط سخت روز‌های کرونایی که امکان هر همراهی و برگزاری مراسمی را سلب کرده است، گفت: همراهی در چنین روز‌هایی به آدم آرامش می‌دهد و با این اوضاع آن آرامش وجود ندارد. مجبور هستیم در صفحات مجازی همدیگر را دوست داشته باشیم، به هم عشق بورزیم و از هم دلجویی کنیم.

در پی درگذشت سیامک شایقی (کارگردان)، کانون کارگردانان سینمای ایران، انجمن عکاسان و بازیگران سینمای ایران پیام‌های تسلیت مخابره کردند و موزه سینما نیز عکس‌هایی از این هنرمند را که در آرشیو داشت، منتشر کرد.

ایسنا نوشت: فاطمه معتمدآریا گفت: با درگذشت سیامک شایقی احساس می‌کنم بخشی از حرفه‌ام از بین رفت و انگار یک منش و یک فهم به طور ناگهانی از سینمای ما حذف شد.

پیکر مرحوم سیامک شایقی فردا، پنجشنبه، 28 فروردین در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده می‌شود.

فاطمه معتمدآریا گفت: با درگذشت سیامک شایقی احساس می‌کنم بخشی از حرفه‌ام از بین رفت و انگار یک منش و یک فهم به طور ناگهانی از سینمای ما حذف شد.

او فیلم‌های خاطره‌انگیزی را در کارنامه کاری خود دارد از جمله «جهزیه‌ای برای رباب»، «در کمال خونسردی» و «باغ فردوس پنج بعدازظهر»،«مادرم گیسو»، «خواب زمستانی»، «ماه در جنگل»، «ابرهای ارغوانی»، «ستاره و الماس» و «شراره» از دیگر فیلم‌های این کارگردان هستند.

سیامک شایقی کارگردان سینما و تلویزیون صبح امروز در سن 66 سالگی درگذشت.

سیامک شایقی، کارگردان سینما درگذشت.

اقتصادنیوز: طناز طباطبایی با بازی در نقش‌های متعدد و متفاوت در سینمای ایران جای پای خود را محکم کرده و به یکی از پرطرفدارترین بازیگران ایرانی در سینما تبدیل شده است.

طبق گفته پزشکان از یک ماه پیش که سلول‌های سرطانی به مغز رسید امید بهبودی کمتر بود و در این هفته اوضاع وخیم‌تر هم شد.

ایسنا نوشت: سیامک شایقی، کارگردان سینما چند روزی است که بر اثر سرطان به کما رفته است.

سیامک شایقی، کارگردان سینما چند روزی است که بر اثر سرطان به کما رفته است.

ایرنا نوشت: طناز طباطبایی با بازی در نقش‌های متعدد و متفاوت در سینمای ایران جای پای خود را محکم کرده و به یکی از پرطرفدارترین بازیگران ایرانی در سینما تبدیل شده است.

گیرم که حال و هوای شهر خاکستری است. کافه‌ها بسته است و تئاتر و سینما تعطیل. از قیل و قال مدرسه و دانشگاه خبری نیست و حتی بانک‌ها هم نیمه‌تعطیل‌اند، اما در لابه‌لای رنگ خاکستری این شهر، هستند خانه‌هایی با چراغ‌های روشن. اگر خوب دقت کنید می‌بینید دستانی چیره‌دست را که نقش می‌زنند، می‌نوازند، می‌نویسند؛ دستانی که از حرکت بازنمی‌ایستند.