فقط "عشق" می‌تواند سوارکار را در رشته استقامت نگهدارد

گلناز مرادی فرد بانوی سوارکار ایرانی در رشته استقامت در گفت و گو با ایسنا، درباره فعالیت‌های خود در رشته سوارکاری گفت: از سال 81 در رشته استقامت به صورت حرفه ای کار می کنم. رشته استقامت به گونه‌ای است که آقایان و خانم ها به صورت مشترک رقابت می کنند و رده بندی به صورت مشترک اعلام می شود. من مقام‌های مختلفی در مسابقات کشوری و بین المللی دارم. در سال 96 موفق شدم به عنوان پر امتیازترین سوارکار در بین خانم ها و آقایان در کل کشور انتخاب شوم. همچنین در بین خانم ها از سال 81 تا کنون پرامتیاز ترین فرد در رشته استقامت هستم.

او فزود: در کورس های محلی که زیر نظر فدراسیون روستایی و عشایر برگزار می‌شود هم مقام های مختلفی داشتم و اکنون هم داور درجه دو رشته استقامت هستم.

مرادی‌فرد درباره حضورش در رقابت‌های بین المللی گفت: در تاریخ استقامت فقط یک بار اعزام برون مرزی داشتیم که آن هم در سال 97 بود. در مسابقات انتخابی توانتسیم چهار نفر مجوز حضور در رقابت های بین المللی را کسب کنیم که یک نفر از اعضای تیم به دلیل مشکلات ویزا نتوانست با ما همراه شود. سه نفر در قالب تیم ملی به مسابقات قطر اعزام شدیم اما به دلیل مشکلات قرنطینه که برای اسب وجود دارد مجبور بودیم با اسب های قرضی در مسابقات شرکت کنیم.

او اظهار کرد: اصلا نمی توانیم اسب هایمان را از کشور خارج کنیم بنابر این از کشور میزبان که قطر بود اسب قرض گرفتیم. طبیعتا هیچ کشوری اسب های خوب خود را در اختیار کشور دیگر قرار نمی دهد. زیرا قرار است با خود آن ها رقابت کنیم. بنابر این کشور قطر اسب های درجه دوم و سومش را در اختیار ما گذاشت. متاسفانه اسب هایی که به ما قرض داده شد اسب‌های خوبی نبودند. مهمترین موضوعی که در رشته استقامت مطرح است مسائل دام پزشکی است. در این رشته سلامت اسب بسیار مهم است.

این بانوی سوارکار ایران مطرح کرد: اسب هایی که سابقه آسیب در اندام های حرکتی خود دارند قطعا در طول مسابقه و فشار رقابت به مشکل خواهند خورد و زمانی که اسب دچار مشکل شده باعث می شود که سوارکار از گردونه رقابت ها حذف شود. متاسفانه در مسابقات قطر به دلیل آسیب و لنگش اسب بعد از 40 کیلومتر از رقابت حذف شدیم.

مرادی فرد در پاسخ به اینکه آیا برای بانوان ایران و همچنین علاقه مندان به سوارکاری این رشته را پیشنهاد می کنید؟ پاسخ داد: این رشته را فقط برای اشخاصی که خیلی به این رشته علاقه مند هستند پیشنهاد می کنم. به غیر از عشق هیچ چیز نمی تواند یک سوارکار را در این رشته نگه دارد. این رشته به اندازه کافی سختی دارد و همچنین هزینه های خیلی بالایی باید برای آن صرف شود. در این شرایط اقتصادی توجیهی برای هزینه های زیاد نیست و نمی توان هیچ توجیه اقتصادی برای ادامه این رشته داد. فقط عشق به سوارکاری و استقامت است که باعث شده در این رشته بمانیم و تمامی سختی ها و هزینه ها را به جان بخریم.

مرادی فرد ادامه داد: هزینه های دارو و مکمل های اسب و همچنین حمل و نقل آنان بسیار زیاد است. به دلیل اینکه مسابقات در شهرهای مختلفی برگزار می شود مجبوریم هزینه های زیادی را برای حمل نقل متحمل شویم.

او در پاسخ به اینکه آیا فدراسیون سوارکاری ایران کمکی برای هزینه های مسابقات پرداخت می کند؟ گفت: فدراسیون اسب سواری می گوید که بودجه ای برای این چیز ها ندارد ولی برای اعزام ها به سوارکاران کمک کرد. البته تمامی هزینه ها از سوی فدراسیون پرداخت نشد. فدراسیون گفته که بودجه ای ندارد و در هزینه های مسابقات اعزامی در هزینه بلیط به ما کمک کردند همچنین در مسابقات کشوری هیچ هزینه ای به ورزشکار داده نمی شود.

او با بیان اینکه من رشته های مختلف ورشی را امتحان کردم اما سوارکاری رشته بسیار متفاوتی است، افزود: سوارکاری و رشته استقامت را بسیار دوست دارم و چیزی نیست که بتوانم از آن فاصله بگیرم و حتی اگر هم در مسابقات شرکت نکنم قطعا به عنوان تماشاگر به مسابقات خواهم رفت.

او در پایان افزود: تنها خواهشم این است که به رشته استقامت بیشتر توجه شود. این رشته بیشتر به دلیل آنکه مسافت های طولانی و مختلفی دارد برای تماشاگران جذابیت آنچنانی ندارد. به غیر از گروهی که به سوار کار در طی مسابقات کمک می کند برای تماشاچی جذابیت چندانی ندارد و جذب اسپانسر در این رشته خیلی سخت است. تنها درخواستم این است که برای این رشته که هم برای اسب و هم برای سوار کار رشته سنگینی است وعلاقه مند های خاص خود را دارد فکری کنند. این رشته در دنیا و مخصوصا در کشور های عربی بسیار مطرح است. در ایران چون تماشاگران کمی برای تماشای این رشته وجود دارد به آن کم توجه شده و به امید خدا اگر به این رشته توجه شود می توانیم در مسابقات برون مرزی قدرتمند ظاهر شویم.

انتهای پیام