فواید و فضایل دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان / طلب صبر و استقامت در برابر دشواری‌ها

مرتضی احمدی در گفت‌وگو با میزان پیرامون دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان گفت: دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان مضامین بلندی دارد که توجه و تفکر پیرامون آن مسیر سعادت دنیا و آخرت را برای ما هموار می‌کند.

وی در مورد دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان بیان کرد: در دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان بیان شده است: «اللَهُمَ طَهِرنِی فِیهِ مِنَ الدَنَسِ وَ الأَقذَارِ وَ صَبِرنِی فِیهِ عَلَی کائِنَاتِ الأَقدَارِ وَ وَفِقنِی فِیهِ لِلتُقَی وَ صُحبَهِ الأَبرَارِ بِعَونِک یا قُرَهَ عَینِ المَسَاکین‌، ای خدا در این روز مرا از پلیدی و کثافات پاک ساز و بر حوادث خیر و شر قضا و قدرت صبر و تحمل عطا کن و بر تقوی و پرهیزکاری و مصاحبت نیکوکاران موفق دار به یاری خود‌ای مایه شادی و اطمینان خاطر مسکینان».

احمدی به فراز نخست دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: در دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان بندگان از خداوند می‌خواهند آنان را از پلیدی و چرک گناه و معصیت دور نگاه دارد لذا ماه مبارک رمضان را باید ماه شستشوی انسان از گناهان و بدی‌ها دانست و برای این مهم قدم برداشت، در بخشی از دعای حضرت «ولی عصر (عج)» سخن از دوری از گناه و ترک آن آمده، آنجا که می‌خوانیم: «توفیق الطاعه و بعد المعصیه؛ خدایا توفیق اطاعت و دوری از گناه را به من عنایت فرما.»

• بیشتر بخوانید:
• برای مطالعه مطالب و گفت‌وگوهای مذهبی اینجا کلیک کنید

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ادامه داد: خداوند متعال ماه مبارک رمضان را زمانی برای بازگشت گنه‌کاران و بندگان مومن به سوی خود قرار داده بنابراین باید از عوامل زمینه ساز و سوق دهنده به سوی گناه مانند محیط فاسد و آلوده و غذای حرام و دوست نامناسب که زمینه را برای لغزندگی و سقوط در دره گناه ایجاد می‌کنند دوری کنیم، «امیرمؤمنین (ع)» فرمودند: «من کان یؤمن بالله و الیوم الآخر فلایقوم مکان ریبه؛ کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، در مکانی که موجب تهمت و شک او می‌شود نمی‌ایستد، همچنین «امام صادق (ع)» در مورد دوری از گناهان فرموده‌اند: «انسانی که به خدا و قیامت ایمان دارد در مجلسی که امامی را سرزنش کنند، یا مؤمنی را عیب جویی نمایند نمی‌نشیند.

احمدی به فراز دوم دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان اشاره و ابراز کرد: در فراز دوم دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان بندگان از پروردگار صبر و تحمل در برابر پستی و بلندی‌های زندگی طلب می‌کنند صبر یکی از کلیدی‌ترین نکات اخلاقی محسوب می‌شود، امری که در بسیاری از موارد مورد تاکید بزرگان دین بوده است، خداوند متعال در آیه 54 سوره بقره می‌فرماید: «وَاستَعِینُوا بِالصَبرِ وَالصَلاَهِ وَاِنَهَا لَکَبِیرَه اِلاَ عَلَی الخَاشِعِینَ، و طلب یاری کنید از خدا به صبر کردن در مصائب، بعضی گفته اند: مراد، روزه، و صبر در تشنگی و گرسنگی آن است و طلب یاری کنید و مساعدت بخواهید در رستگاری دنیا و آخرت از خدا، بر کسانی که حال خضوع و ذلت به درگاه خدا دارند و آنان از نماز سنگینی نبینند و بلکه لذت می‌برند.

وی در همین رابطه اظهار کرد: در دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان از خدا می‌خواهیم که ما را در برابر قضا و قدر خویش راضی کند، بنابراین از خدا درخواست می‌کنیم که خدایا مرا بر تقدیر خودت صابر قرار بده، منظور از «کَائِنَاتِ الأَقدَارِ»، قضا و قدر حتمی الهی است، هر کس در لوح محفوظ قضا و قدری دارد که نمی‌داند صلاح او در آن امر است لذا راضی به راضی پروردگار بودن نکته بسیار مهمی است که در دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان بیان شده، «سیدالشهدا (ع)» نمومنه فردی است که سر به رضای پروردگار فرود آورد همین امر مقام ایشان را بسیار بالا برد و نام این امام بزرگوار را ماندگار کرد لذا باید توجه داشت که صبر مومنان در مقابل سختی‌هایی که در پیش راهشان قرار گرفته نوعی عبادت و فضیلت است.

احمدی به فراز آخر دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: نکته‌ای دیگر که در دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان مطرح شده است رابطه تنگاتنگی بین تقوا و مصاحبت با نیکان می‌باشد، زیرا که انسان تقوا پیشه هیچ گاه با بدکرداران و کسانی که معصیت پروردگار خویش را انجام می‌دهند مصاحبت و معاشرت نمی‌کند.

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا خاطرنشان کرد: خداوند نیز در قرآن می‌فرماید: «قُل لَا یَستَوِی الخَبِیثُ وَالطَیِبُ وَلَو أَعجَبَکَ کَثرَهُ الخَبِیثِ فَاتَقُوا اللَهَ یَا أُولِی الأَلبَابِ لَعَلَکُم تُفلِحُونَ، بگو ای پیغمبر هرگز مردم پاک و ناپاک یکسان نخواهند بود هر چند (در جهان) بسیاریِ پلیدان تو را به شگفت آرد. پس ای خردمندان از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید.» بگو که خبیث و آلوده به کثافات و طاهر و پاکیزه مساوی نمی‌باشند تنها مصاحبت تقواپیشگان با نیکان و ابرار است چرا که خود نیز از نیکان و ابرار هستند، زیرا کسی به درجه ابرار و نیکان نرسد مگر اینکه تقوای الهی را پیشه سازد.