فینال لیگ قهرمانان اروپا - استانبول / تا انقلاب سیتی یک گام دیگر باقی مانده است
«نابودی رئال مادرید توسط منچسترسیتی حس یک پیروزی تاریخی را داشت» - جاناتان ویلسون
به گزارش ورزش سه، سیتی، لیگ برتر را با پنج امتیاز از آرسنال با حقانیت کامل بدست اورده است. مانع جدی و پر انگیزه ایی چون یونایتد در فینال جام حذفی، تیمی که رویای سه گانه لیورپول را در فینال 77 نابود کرد، از سر راه برداشته است.
حالا فقط اینترناسیونال بین سه گانه سیتی ایستاده است. شاگردان گواردیولا شنبه در استانبول در برابر نراتزوری که خود تاریخ پرافتخاری در اروپا دارد، به میدان خواهد رفت. هر چند در فوتبال خوش خیالی خطرناک است و قیمت گزافی دارد، ولی برای دوستداران فوتبال، فرار از این فکر و احساس که بخش سخت کار انجام شده، دشوار و غیرممکن است. مطمئنم در دنیای حرفه ایی تشکیلات سیتی، با زخم ها و تجارب گذشته، تقریبا هیچکس به خودش اجازه نمی دهد، خیال پردازی کند. پس از دیدار با یونایتد، گواردیولا مستقیما از بازیکنانش خواست تا برای کسب جام فراری قهرمانی اروپا که بارها در طی چند سال گذشته مانند ماهی غیرقابل کنترلی ناباورانه از چنگ شان لغزیده است، کوشش و جدیت مضاعفی داشته باشند.
هنوز یک گام دیگر باقی مانده است. در مراسم و جشن پایانی در ومبلی، اگر به دقت گوش می دادید؛ فریاد "یکی دیگه" هالند به هم تیمیهایش در پس زمینه سبز همچنان درخشان ومبلی شنیده می شد. "یکی دیگه"
سیتی، ترکیبی از هوش، تمرکز و قدرت «باید» اینتر را در فینال شکست دهد تا مهر تایید، تصدیق و ثبوت را بکوبد و به همه تمام و کمال ثابت کند؛ "باشگاههای نفتی بالاخره از نخبگان سنتی فوتبال پیشی گرفتهاند"
تخریب رئال مادرید توسط سیتی در مرحله نیمه نهایی، برای واقع بینان آنقدر قانع کننده بود که بسیاری از ان ها را متقاعد کرد نتیجه و پیامد ان از پیش مشخص و تعیین شده است.
دلایل متعدد و مقبولی، خوش باوری ها را دامن می زند. به کایل واکر، سریعترین بازیکن لیگ برترفکر می کنم. حتما به یاد دارید؛ پس از ثبت رکورد دو سرعت 23.3 ثانیه ایی، در دیدار نیمه نهایی در مقابل وینیسیوس که خود وروجک سریعی السیری است، واکر خیلی سریع و نفس گیر در داخل محوطه هجده قدم، توپ را با قاطعیت هرچه تمام تر از برزیلی مادرید ربود. به قول یک نویسنده: «با سرعت برق آسای خود مانند مادری که در پی کودک خود در پارک می دود و دست بچه را می گیرد، عمل کرد" استیوارت پیرس مدافع معروف سابق ناتینگهام، سیتی و انگلستان در این باره گفت؛"تمام عمرم را در خط دفاعی بازی کرده ام، حرکت واکر معادل حداقل یک گل ارزش داشت"
این حقیقتا لحظه ایی بود که تمامی فصل سیتی در ان خلاصه شده بود؛ صلابت و اقتدار، کنترل کامل و جدیت معنا داری که می گفت؛ "اینبار هیچ شوخی در کار نیست، کسب و کار و بیزینس به معنای مطلقا حرفه ای آن!"
اگر بخواهیم تعیین کننده ترین دیدارهای این فصل اروپا را در یک بازی خلاصه کنیم بدون شک، دیدار نیمه نهایی یا فینال در نیمه نهایی در لیگ قهرمانان بود. ابر قدرت اروپا و مدافع عنوان قهرمانی، رئال مادرید بزرگترین مانع سیتی بود که با قاطعیت کامل کنار زده شد. این بدان معنا نیست که ممکن است در برابر اینتر در فینال به پیروزی برسند، اما بطور حتم جهش بزرگی به سوی در آغوش گرفتن عظمت، تاریخ و جام دست نیافتنی قهرمانی اروپا برداشته اند.
جذابیت و محبوبیت فوتبال در مقایسه با دیگر ورزش ها در این نکته پراهمیت است؛ در یک بازی، وقوع همه چیز امکان پذیر است، غیر ممکن ها، بارها ممکن شده است. این تنها گزینه و قوت قلب اینتر و هوادران این تیم است این حس و باور است که به ان ها قوت قلب می دهد.
شانس اینتر
آیا اینترمیلان شانسی ندارد؟ آیا ابراز چنین نظری درست است؟ بنگاه های شرط بندی، صاحبنظران و مفسران شانس زیادی برای تیم نیمه آبی و مشکی میلان قائل نشده اند. طبق اکثر حساب ها، سیتی در مسیر کسب اولین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و یک سه گانه تاریخی است.
سیمونه اینزاگی، سرمربی اینتر اظهار کرده، هر اتفاقی در فوتبال ممکن است، و درست هم می گوید، سیتی بارها شانس خود را در صحنه های بزرگ از دست داده است و موقعیت های بر باد رفته زیادی در کارنامه دارد.
ولی شاید اگر اینتر از یک باشگاه در لیگ برتر پیروی کند، احتمال ماموریت غیرممکن مهیا شود. من سیتی در این فصل از 31 بازی خود در ورزشگاه اتحاد تنها در دو دیدار 3 امتیاز را بدست نیاورد: شکست 2-1 از برنتفورد و تساوی 1-1 با اورتون. بخوبی بخاطر دارم، در آن دو بازی یک چیز مشترک وجود داشت: برنتفورد و اورتون در ان دیدارها با دو مهاجم بازی می کردند. و جالب است اینتر از معدود تیم هایی در اروپا است که با دو مهاجم بازی می کند و این می تواند باعث سردرد پپ گواردیولا شود. برنتفورد از معجزات فصل به همراه برایتون، و از underdogsاقلیت های محبوب من، در فصلی که با فینال لیگ قهرمانان رسما پایان می یابد، دو بار برابر سیتی با همان ترکیب 3-5-2 اینتر بازی کرد و در هر دو دیدار رفت و برگشت در برابر قهرمان لیگ به پیروزی دست یافت! تعریف و تمجید بیکران حق مسلم برنتفورد و مربی تیم، توماس فرانک دانمارکی در این فصل است.
ادین ژکو یا روملو لوکاکو در کنار آس خاج اینتر، لائوتارو مارتینز برای تیم اینزاگی ماموریت مهمی بر دوش خواهند داشت، عذاب و دردسر سیتی و گواردیولا!
سیتی در سیستم 3-2-2-3 مورد علاقه گواردیولا جان استونز را به سمت خط میانی سوق می دهد، اگرچه استونز انصافا با تسلط کامل، وظیفه خود را به نحو احسن انجام می دهد و در این فصل به بازیکن بسیاری بهتری تبدیل شده است، ولی در این شرایط مدافعان کناری اینتر میتوانند از فضای کانالها در ضدحمله استفاده کنند، در حالی که دو مهاجم، امکان منزوی کردن مدافعان میانی را دارند.
برنتفورد در پیروزی خود در اتحاد این کار را به نحو احسن انجام داد. این شاید تنها امید اینتر برای ضربه زدن به سیتی و عقب نشینی به شیوه مورینیو در فینال 2010 مقابل بایرن بود. در آن شب تاریخی در برنابئو مادرید، اینتر مورینیو، سه گانه خود را تکمیل کرد، موفقیتی که هیچ تیمی از ایتالیا هرگز به آن دست نیافته بود.
انقلاب سیتی
زمانیکه دور و اطراف استادیوم اتحاد، در منچستر قدم می زنید، تا وقتی کشته باشید، در ذهن بی اختیار اسیر خاطره بازی می شوید. با گذر از پل کانال روچدیل از کاستل فیلد بازین Castlefield Basin در مرکز منچستر، از حومههای احیا شده مانند انکوتسAncoats و نیو آیلینگتون New Islington، و سپس red-brick mills با آجرهای معروف قرمز عبور می کنید. انبارها و دودکشهای کارخانه ها، دورانی که شهر را به مرکز انقلاب صنعتی و مرکز دنیای جدید از 1760 تبدیل کرده بود. قرن ها از آن دوران می گذرد، حالا گویی سیتی با پیروزی در برابر بایرن، مادرید، حداقل انقلابی برای عصر جدید فوتبال منچستر ایجاد کرده است، انقلابی که شاید این شهر را دوباره در مرکز دنیای فوتبال قرار دهد.
منچسترسیتی، باشگاهی که سالیان سال در سایه منچستریونایتد قرار داشت مدت هاست شهر را تسخیر کرده و اینک اشراف زاده های اروپا را یک به یک از تخت به پایین کشیده است. و در دیدار نیمه نهایی که خیلی ها را مبهوت کرد، مغرورترین ان ها را تنبیه سختی کرد تا اعلام کند نظم جدیدی برقرار خواهد کرد. بپذیریم یا خیر، حرص بخوریم یا نخوریم، باید قبول کنیم؛ درجات مدرسه نظام با پیروزی 0-4 مقابل رئال مادرید حقیقتا زیر و رو شده است.
هرچند برخی معتقدند این انقلابی است، دولتی، انقلاب ابوظبی. هرگونه که ان را ببینید در میدان نبرد، جایی که فوتبال و توپ تعیین کننده است، سیتی نظم قدیم را از بین برده است. انقلاب گاردیولا، قوانین بازی را حقیقتا زیر و رو کرده است.
سیتی در بازی برگشت نیمه نهایی خود محشری بود. برو بچه های گاردیولای کاتالانی که تاکید بر ان زخم را بیشتر می شکافد، صاحب لیگ قهرمانان را شکست نداد، آنها را برهنه کرد، ان ها را بازی داد، ان ها را خجالت زده کرد. سیتی حقیقتا مادرید را تایتانیک وار غرق کرد. مادرید را کمتر در اروپا اینگونه مات زده، مسخ و ذلیل، و بدون هیچ پاسخی دیده بودیم. طرفدران جوان تر بطور حتم هیچگاه بطور زنده، نظاره گر چنین معرکه ایی نبودند. مادرید مانند بچه عبوسی بنظر می امد که از باختن منزجر و عصبی است.
نمایشی حتی نزدیک به این سطح در مقابل مادرید، بدون شک اینتر را ذله خواهد کرد و مطمئنا ان ها را از پای در خواهد آورد.
زمان آنها است. احتمالا امسال سالی است که سیتی برای اولین بار بزرگترین جام باشگاهی اروپا را کسب می کند. مطمئناً امسال، سالی است که گواردیولا بعد از 12 سال است انچه را که با سیتی بدست نیاورده، بدست خواهد آورد، و بطور حتم ادعای عنوان بهترین مربی تمام دوران ها را بیش از پیش تقویت می کند. امسال سالی است که همه می گویند سیتی بهترین تیم باشگاهی جهان است، سالی است که در بزرگترین کارناوال فوتبال اروپا، شهر منچستر به عظمت گذشته باز می گردد. و سالی که نتیجه حکم 115 اتهامی را که سیتی از لیگ برتر در مورد نقض قوانین مالی با آن مواجه است را نیز خواهیم دید. این حسابی است که می تواند خیلی چیزها را عوض کند. امروز و در اینجا حساب های بانکی را با حساب و کتاب میدان بازی قاطی نمی کنیم.
تمامی سال و دقیقا از دیدار نیمه نهایی سال پیش مقابل مادرید، سیتی انتظار همین لحظه را می کشید. از فصل گذشته در ذهن گواردیولا، بدون شک، خاطره دردناک دیدار نیمه نهایی سال پیش و بازگشت شگفت انگیز مادرید چرخ می زد. سیتی وگاردیولا با دستان مادرید و آنجلوتی ناباورانه کیش و مات شدند. پیروزی امسال انتقام شیرینی بود. آنها در 20 سال از زمانیکه " مین رود" را پشت سر گذاشتند، چیزهای زیادی دیده اند اما به ندرت چنین نمایش شگفت انگیزی را با چشمان خود شاهد بودند.
بازیکنان پپ گواردیولا در مقابل 14 بار قهرمان جام ملتهای اروپا چیزی نزدیک به کمال فوتبال را برای هواداران خود و دوستداران فوتبال به اجرا گذاشتند. در حقیقت، سیتی مدتی است که بهترین تیم اروپا است. آنها را در هر یک از لیگ های برتر اروپا قرار دهید و مطمئن باشید در طول بازی های یک فصل، جام را از ان خود خواهند کرد.
شاید منچستر شهر مدرنی نباشد، ولی مدرنیته را تعریف می کند. از زمانی که لیگ برتر 115 اتهام تخلف مالی را علیه سیتی مطرح کرد، آنها شکست نخورده اند. گواردیولا به سختی مجبور به تغییر تیم شده است. شک و تردیدهای اوایل فصل در مورد عدم تعادل تیم با هالند از بین رفته است. سیتی در حال تبدیل شدن به یک قدرت خارق العاده است و تمام کسانی که سر راه آنها ایستادهاند را به هر شکل کنار میزند، حتی ابرباشگاههای قدیمی مانند بایرن و مادرید.
جاناتان ویلسون
"شاید بزرگ ترین چیزی که هالند برای سیتی به ارمغان آورده است سادگی است: نیازی به پیچیده کردن و بغرنج کردن مسائل نیست. این تیم ممکن است یک تقطیر خالص از "گاردیولیزمو guardiolismo" نباشد، اما ترکیبی عالی و شاید غیرقابل توقف از قدرت است. این چیزی است که نشان می دهد، پروژه دولتی شیخ های ابوظبی با موفقیت انجام شده است.
ارلینگ هالند، شیری که میخواهد سلطان باشد!
شاید فوتبال، این الهه پیر دمدمی مزاج، یک حقه و شگفتی برای دیدار فینال باقی گذارده است. شاید اینتر در استانبول کار معجزه آسایی انجام دهد. اما به نظر می رسد؛ سرانجام تاج گذاری سیتی در اروپا که مدت ها است به تعویق افتاده، در راه است"
تاریخ در استانبول تاریخی
ظاهرا سیتی از پس تمامی غوغاها برآمده. در این فصل، شاهد کلاس درس های استادانه ایی از تیم گواردیولا بودیم، احتمالا بهترین عملکرد آنها تا به حال.
در پایان دیدار نیمه نهایی اگر دقت می کردیم در صفحه نمایش بزرگ در گوشه استادیوم، تی شرت های رسمی فینال استانبول از قبل در معرض فروش قرار گرفته بود.
حقیقت امر اینه که شانسی برای اینتر قائل نیستم بی انکه طرفدار سیتی باشم. خوبی ان ها با فاصله بسیار زیاد از دیگران در این فصل غیرقابل انکار است ولی به هرحال "هنوز" اینتر میان اولین جام و جاودانگی در سواحل "بوس پوروس Bosphorus" استانبول در انتظار است، این را نیز نمی توان انکار کرد!
باورم این است؛ بزودی طرفداران سیتی "پوزنان" را با شکوه هرچه تمام تر در سکوهای استادیوم آتاتورک استانبول اجرا خواهند کرد. پژواک صدای آن ها "کونستان تینوپول / قسطنطنیه Constantinople"را می لرزاند. جاییکه در جنگی بی امان و حماسی برای تصرف شهر، سلطان محمد دوم 21 ساله، ملقب به "فاتح"، امپراتور کنستانتین یازدهم را به زانو در اورد و قدرت بلامنازع خود و سلسله عثمانی را تا قرن ها تحکیم بخشید.
اگر استانبول برای لیورپول نشان بازگشت دوباره ایی در سال 2005 بود، برای آبی اسمانی پوشان، نشان آغاز انقلاب و حکومت جدیدی در اروپا است.
یادمان باشد؛ "هر امپراتوری آغازی داشته است، و... پایانی"
امیرحسین صدر 9 جون 2023