قایقران‌ها را با تمرین پشت سد به جنگ المپیک نفرستید
ملی‌پوشان قایقرانی با کمترین امکانات توانستند چهار سهمیه در المپیک پاریس بگیرند و اکنون تمام نگاه‌ها به سمت فدراسیون است که با چه شرایطی این نفرات را راهی پاریس می‌کند.
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایسنا، قایقرانی ایران در مسابقات انتخابی المپیک نمایش خوبی داشت و حاصل آن دو سهمیه در آب‌های آرام (کانو و کایاک یک نفره 1000 متر مردان) و دو سهمیه در رویینگ (یک نفره و دونفره زنان) بود.
همچنین کسب سهمیه المپیک با تاریخ‌سازی همراه بود و قایقرانی توانست برای اولین بار در قایق دونفره صاحب سهمیه المپیک شود.
مسلما نمایش خوب قایقرانی نباید تنها صرفا به حضور در المپیک ختم شود بلکه انتظار می رود شاهد عملکرد متفات نسبت به ادوار گذشته باشیم.
گرفتن مدال المپیک در حال حاضر کار بسیار سختی برای قایقرانی ایران محسوب می شود و در پاریس کسی انتظار مدال از این رشته ندارد اما صعود به فینال A و B می‌تواند عملکرد خوبی برای قایقرانی باشد اما این نتیجه چگونه به دست می‌آید؟
قایقرانی سه ماه حساس را پیش رو دارد تا بتواند به بهترین نحو آماده شود اما کمبود برخی امکانات شرایط سختی را برای ملی‌پوشان رقم زده است.
ملی‌پوشان رویینگ بارها از نداشتن پیست استاندارد (2 کیلومتر) گلایه کرده‌اند اما در این سال‌ها هیچ چاره‌ای اندیشیده نشده است. پاروزنان مجبور هستند در دریاچه آزادی که مسافت هزار متر دارد، تمرین کنند و یا پشت سدها بروند. در واقع بدون تمرین در شرایط نرمال به مسابقات رفته‌اند با این وجود توانسته‌اند همپای کشورهای دیگر رقابت کنند.
پس از بازگشت از انتخابی المپیک هم قایقرانان خواستار حمایت بیشتر شدند. آنها عنوان کردند نیاز به اسپانسر دارند چون مکمل را هم از جیب خود تهیه می‌کنند و همچنین به تمرین در پیست استاندارد نیاز دارند و این مسئله با اردو زدن در کشورهای دیگر که پیست استاندارد دارند، محقق می‌شود.
در واقع با توجه به شرایط موجود موفقیت قایقرانی در المپیک بستگی به فدراسیون دارد که در این سه ماه پیش رو چه شرایطی را فراهم می‌کند. المپیک رویداد بزرگی است و قطعا خیلی از کشورها با برنامه منسجم وارد آن می‌شوند بنابراین فدراسیون ایران نیز باید از فکر اینکه قایقرانان با تمرین در دریاچه آزادی که یک روز آب دارد و روز دیگر درگیر کم شدن عمق آب می‌شود، بیرون بیاید و در فاصله کمتر از سه ماه تا المپیک به فکر اردوی با کیفیت بلند مدت در یک کشور خارجی برای پنج پاروزن اعزامی به المپیک باشد.
ورزشکاران رویینگ، کانو و کایاک کار خود را با گرفتن سهمیه المپیک انجام دادند و اکنون دیگر وظیفه فدراسیون است شرایطی فراهم کند تا ورزشکار به جای اینکه دغدغه تمرین یا پرداخت هزینه مکمل از جیب داشته باشد، صفر تا صد تمرکز خود را روی تمرین بگذارد.
اکنون تمام نگاه‌ها به فدراسیون قایقرانی است که چگونه پنج ورزشکار خود را برای المپیک آماده می‌کند.