لزوم اصلاح قانون در مزاحمتهای خیابانی بانوان
یک حقوقدان گفت: در جرایم کیفری صرف اینکه بگویم یک شخصی برای من ایجاد مزاحمت کرده، کفایت نمی‌کند و سوال این است خانمی که در تاریکی شب مورد تعرض قرار گرفته است از کجا باید شاهد پیدا کند؟
یک حقوقدان گفت: در جرایم کیفری صرف اینکه بگویم یک شخصی برای من ایجاد مزاحمت کرده، کفایت نمی‌کند و سوال این است خانمی که در تاریکی شب مورد تعرض قرار گرفته است از کجا باید شاهد پیدا کند؟
به گزارش خبرنگار مهر، صدیقه حجت پناه نماینده کانون وکلا در حوزه زنان در برنامه «سعادت آباد» رادیو تهران عصر که با موضوع «آزار و اذیت خیابانی بانوان» برگزار شد با اشاره به جرم انگاری آزار و اذیت خیابانی برای خانم‌ها، اظهار کرد: طبق قانون اگر برای یک عابر خصوصا بانوان و کودکان ایجاد مزاحمت شود، با استفاده از دو ماده قانونی به این مسئله رسیدگی می‌شود. یکی از این آن‌ها، ماده 638 قانون مجازات است و دیگری ماده 619 قانون مجازات اسلامی است که در این دو ماده به آزار و اذیت زنان در فضای شهری پرداخته است که مصادیق آن نیز متلک پراکنی، دست درازی و تعقیب است.
وی افزود: براساس ماده 638 قانون مجازات اسلامی، هر شخصی به طور علنی در اماکن عمومی عمل حرامی را انجام دهد، علاوه بر کیفر عمل، به حبس از 10 روز تا دو ماه و یا 74 ضربه شلاق محکوم می‌شود اما اگر شخص مزاحم مرتکب عملی شود که نفس آن دارای کیفر نیست اما عفت عمومی را جریحه‌دار کند، به حبس از 10 روز تا 2 ماه و یا 74 ضربه شلاق محکوم می‌شود. اگر در این مزاحمت یک عمل حرام نیز انجام شود، آن نیز اضافه خواهد شد که این حکم قطعی است.
حجت پناه تاکید کرد: اصولا زنان ما از دو چیز جهل دارند که یکی از آن‌ها متأسفانه حیثیت و آبروی اجتماعی خودشان است در صورتی که باید بلافاصله به نزدیک‌ترین مرجع قانونی که در آن مکان وجود دارد، شکایت کند.
وی تصریح کرد: در جرایم کیفری صرف اینکه بگویم یک شخصی برای من ایجاد مزاحمت کرده، کفایت نمی‌کند. در وهله اول شخص مزاحم از صحنه جرم فرار می‌کند و قانون گذار در این شرایط می‌گوید که از شخصی که مورد مزاحمت قرار گرفته درخواست شاهد می‌کند آیا خانمی که ساعت 10 شب خسته در راه منزل است، چه شاهدی باید پیدا کند و به کلانتری ببرد؟ متأسفانه در این موضوع هیچ کاری برای کودکان و زنان نمی‌توانیم انجام دهیم.
حجت پناه در پایان خاطرنشان کرد: بنده یک توصیه به آقایان محترم دارم که اجازه دهند اطفال و زنانی که در خانواده هستند، با آن‌ها صادق و دوست باشند که اگر مشکلی برای آن‌ها در هر مکانی اتفاق می‌افتد، با آن‌ها مشورت کنند و به آن‌ها اعلام کنید که به اولین عابری که از آن مکان رد شد بگویید که فلانی به من متلک انداخت و یا دست درازی کرد. بالاخره از هر 10 نفری که آن‌ها را از این موضوع باخبر می‌کنید، 2 نفر از آن‌ها حاضر می‌شوند که شهادت دهند.