ماجرای درخواست شهید سلیمانی از تهیه‌کننده ایستاده در غبار برای ساخت یک مستند / هر چه آموختم از مسجد است
احسان محمدحسنی در مراسم نکوداشت حبیب والی‌نژاد خاطره‌ای از شهید سلیمانی را مطرح و ماجرای درخواست او برای ساخت مستندی را بیان کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در چهارمین روز از جشنواره سینما حقیقت مراسم بزرگداشت حبیب والی‌نژاد برگزار شد. در این مراسم چهره‌هایی نظیر احسان محمدحسنی مدیرعامل مؤسسه هنری رسانه‌ای اوج، محسن یزدی رئیس شبکه مستند، محمد حمیدی‌مقدم، مرتضی شعبانی، مهدی آذرپندار و... حضور داشتند.
حمیدی مقدم در ابتدای این مراسم در سخنانی گفت: در ابتدا باید توضیح دهم که چرا انتخاب ما برای این مراسم بزرگداشت، آقای والی‌نژاد شد. در هر جشنواره بخش‌هایی وجود دارد که سهم دبیر است و برای من افتخاری است که امشب چنین برنامه‌ای را برگزار کنیم. شاید بنده خیلی افتخار نداشتم با آقای والی‌نژاد هم‌نشین باشم و کار کنم اما برخی چیزها فارغ از این قواعد شکل می‌گیرد. شاید در یک نگاه یا یک ملاقات کوتاه به احساسی برسید. در همین نگاه‌ها احساس می‌کردم که عصاره‌ای از خلوص، هنر و انسانیت در او موج می‌زند.
وی ادامه داد: آقای شکیبانیا از مسجد و مجله‌ای نام بردند که برای همه ما آشناست. من حتی می‌خواهم فراتر بروم و از روایت فتح نام ببرم. روایت فتح واقعا امر بی‌بدیلی در تاریخ مستندنگاری ما بود. روایت فتح در ثبت سندی از سینمای مستند ما در دنیای امروز تأثیرگذار بوده است و البته معتقدم که تأثیر روایت فتح و حوزه فکری شهید آوینی در دهه‌های بعد مشخص می‌شود. امشب هم می‌خواهیم از مردی تجلیل کنیم که متعلق به آن دهه است. گاها می‌بینیم که در سینما برخی القاب مهم می‌شود اما حبیب والی‌نژاد اصلا اهل این حرف‌ها نیست. او در ارتقای سینمای کشور هم موثر بوده است. همیشه به جوانان کمک می‌کرد که اگر این ویژگی‌ها در او نبود مستندی مثل «آخرین روزهای زمستان» ساخته نمی‌شد.
حمیدی‌مقدم در پایان گفت: باید قدردان فردی باشیم که بی ادعا دوست دارد روایتگر داستان شهدا باشد و عاشق این است که مدال شهدا روی سینه‌اش باشد. خوشحالم که جشنواره حقیقت امسال چنین شبی را تجربه می‌کند.
اردلان عاشوری از همکاران والی‌نژاد در روایت فتح در این جلسه صحبت کرد: او برای من و نسلی از فیلمسازان پدری کرده و پشت کارهایمان ایستاده است تا کارمان نتیجه بدهد. اما ما چه کردیم؟ خیلی زود محبت‌های او را فراموش کردیم. ویژگی‌ها و موفقیت‌های به دست آمده را به استعداد و تلاش خودمان ربط دادیم، بدون آنکه فکر کنیم او بوده که ما را کمک کرده است، با این حال او هیچ‌وقت دست از کمک به ما برنداشت. حبیب والی‌نژاد همواره به‌گونه‌ای رفتار می‌کند که انگار نه انگار مردی با سال‌ها تجربه در کنارت نشسته است. در شرایط حساس و سخت کنونی چرخ سینمای کشور با ایشان امثال ایشان می‌چرخد.
مهدی شامحمدی دیگر سخنران این جلسه بود. او گفت: در سال‌های ابتدایی دهه 1380، خیلی از جوانانی 20، 22 ساله که سینما خوانده بودند، سر از روایت فتح درمی‌آورند. در حقیقت روایت پاتوق ما جوان‌های شیفته مستندهای آقا مرتضی آوینی شده بود، اما همه اینها دلیل من برای حضور در روایت نبود. آنجا مردی بود که پای صحبت‌ها و بلند پروازی‌های ما می‌نشست، او به جوان‌های بی تجربه و خام که بسیار بی‌تجربه بودن اهمیت می‌داد. حبیب والی‌نژاد شرایط را مهیا می‌کرد تا فیلم‌های‌مان را بسازیم، ما را در کنار بزرگتر‌ها قرار می‌داد و برای کسب تجربه به دل اتفاقات می‌فرستاد. البته در این مسیر مسائل زیادی را هم تحمل می‌کرد. جالب تر اینکه همیشه در سایه می‌ایستاد و اهل تیتراژ و این چیزها نبود.
وی ادامه داد: اگر حمایت‌های آقا حبیب نبود شاید سینمای داستانی و به‌خصوص سینمای مستند نام تعدادی از جوان‌های موفق امروز را هیچ وقت نمی‌شنید و شاید افرادی نظیر مرتضی پایه‌شناس، محمد صراف، محمدحسین مهدویان، حبیب خزایی فر، امیرحسین نوروزی امیر بنان و... هیچ وقت سینماگر نمی‌شدند.
علی فلاح‌پور نیز در این جلسه طی سخنانی کوتاه گفت: علاوه بر تمام کارهایی که ایشان انجام دادند و ذکر شد، او سمتی مهم‌تر به نام نوکری حضرت زهرا سلام الله علیها را دارد. حبیب والی‌نژاد بیش از 3 دهه است که هیئتی با این نام دارد.
احسان محمدحسنی مدیرعامل سازمان هنری رسانه‌ای اوج در بخش دیگری از این جلسه گفت: صحبت کردن از مردی که بسیار زلال و پاک و از نسل شهدا است، برایم بسیار سخت است.
وی با نقل خاطره‌ای از سخنان خود را ادامه داد و گفت: خاطرم هست که یک روز حاج قاسم تماس گرفت و گفت من خانه شهید زین‌الدین هستم و همراه با آقا حبیب و احمد دهقان به اینجا بیا. وقتی به آنجا رسیدیم، حاج قاسم خطاب به آقای والی‌نژاد گفت که از آن کارهای قشنگی که برای شهید حسن باقری و احمد متوسلیان ساختید، برای شهید زین‌الدین هم بساز و چنین کاری را برای شهید زین‌الدین هم تکرار کن.
مدیرعامل سازمان رسانه‌ای اوج بیان داشت: حاج قاسم دو سال قبل از پیش ما رفت اما کار ناتمام و توصیه حاج قاسم هنوز بر دوش حاج حبیب سنگینی می‌کند که البته ای کاش بعداز شهید زین‌الدین برای حاج قاسم هم مستند خوبی بسازد.
محمدعلی فارسی نیز در پیامی ویدیویی گفت: عمدتا می‌گویند بهترین فیلم‌ها مدیون تهیه‌کنندگان خوب است، جالب است که بهترین مستندهای کشور را آقای والی‌نژاد تهیه‌کنندگی کرده است. ما چند پروژه در روایت فتح انجام دادیم. او شبانه روز وقت می‌گذاشت تا کارها به سرانجام برسد. سپس مدیر گروه حماسه و دفاع در تلویزیون شد و همچنین مستند بسیار مهم «آخرین روزهای زمستان» را ساخت. اگر آقای والی‌نژاد نبود آن پروژه ساخته نمی‌شد. شبیه آقای والی‌نژاد را کمتر داریم که توانسته باشد بدون هیچ توقعی چنین کارهایی بسازد.
وی ادامه داد: حبیب والی‌نژاد در ارگان‌های مختلفی کار کرده است، اما هنوز حتی بیمه هم نیست. از نظر جسمی هم فرسوده شده و ناراحتی شدید کبد دارد. اما در این سال‌ها با همان قوت روز اول کار کرده است.
مرتضی رزاق کریمی نیز در این جلسه گفت: بزرگداشت کسانی مثل آقای والی‌نژاد بزرگداشت ارزش‌هاست.
مرتضی شعبانی نیز به عنوان یکی دیگر از سخنرانان این جلسه ضمن ابراز خرسندی از برگزاری این مراسم بزرگداشت گفت: در روزهایی که ما وارد روایت فتح شدیم، آقا حبیب والی‌نژاد حکم برادر بزرگ‌تر را داشت و پشتوانه‌ای برایمان به شمار می‌رفت، به طوری که اگر ایشان نبود خیلی از آثار بزرگ ساخته نمی‌شد. خاطرم هست که ایشان به من گفت پاکستان می‌روی؟ گفتم چرا؟ گفت زلزله آمده است. از جیبش به گروه‌مان پول داد که این سفر را برویم. ایشان هر کجا رفته منشأ خیر بوده است.
حبیب والی‌نژاد که برای تجلیل روی صحنه آمده بود، گفت: همه ما تربیت شده مکتب مسجد هستیم. من کوچک‌ترین عضو این مسجد بودم و سعی کردم باری بردارم. مسجد برای ما درس‌آموز بود و هر چیزی که یاد گرفته‌ام از مسجد بوده است. در مسجد بود که توحید، اخلاق، گذشت و... را یاد گرفتم و در کلاس‌های قصه‌نویسی و تئاتر که در کتابخانه مسجد برگزار می‌شد، درس یاد گرفتیم. آقا بهزاد ساعت‌ها برای ما وقت می‌گذاشت. او بود که به ما یاد داد وقتی روی سن می‌رویم سعی کنیم سرمان پایین باشد. او استاد عزیزی برای من است و هر چیزی که آموختم و بدان عمل کردم نتیجه آموزش‌های ایشان بود.
او با اشاره به اینکه شهید آوینی پای کارهای من ایستاد، گفت: ما یاد گرفتیم به شکل گروهی کار کنیم. 21 آذر ماه را تولدی دیگر برای خودم می‌دانم و در ادامه شهادت را تولد خودم می‌دانم. بنده کارهای سینمایی و سریال می‌سازم اما مستند را رها نکرده‌ام. معتقدم که مستند به مردم امید می‌دهد.
در پایان این مراسم به پاس یک عمر فعالیت هنری حبیب والی‌نژاد از او تقدیر شد.
