مارتینز شهامتش را ندارد؟/ رونالدو روی نیمکت: لقمه‌ای در گلوی پرتغال!

به گزارش "ورزش سه"، بعد از هرج و مرج پرتغال در جام جهانی گذشته، همه چیز حکایت از آن داشت که آمدن مربی اسپانیایی با کناره گیری رونالدو از تیم ملی همراه می شود، اما اینطور نبود. چگونه روبرتو مارتینز با کریستیانو مواجه شد؟

در اولین بازی پرتغال در یورو 2024 که پیروزی در وقت اضافه مقابل جمهوری چک همراه بود، رونالدو در ترکیب ثابت بود و گلزنی نکرد. بعد از بازی برخی از کاربران توییتر روی یک تحلیل توافق داشتند، اینکه روبرتو مارتینز اسپانیایی. شهامت نیمکت نشین کردن رونالدو را ندارد، همانطور که در جام جهانی 2022، زمانی که او سرمربی بلژیک بود، در مورد ادن هازارد اتفاق افتاد.

در واقعیت، موضوع بین رونالدو و مارتینز پیچیده‌تر است، و شاید پای میلیون‌ها یورو و اهدافی غیرورزشی نیز در میان باشد. 

برخی از خود می پرسند، چرا یک رونالدوی پیر به عنوان شروع کننده برای پرتغال بازی می‌کند؟ این سوال که یکی از سوژه های بزرگ جام جهانی گذشته در قطر بود (به همین دلیل رختکن پرتغال از هم پاشید) اکنون در جام ملت های اروپا با رونالدوی 39 ساله، دوباره مطرح می شوند.

بعد از اولین بازی پرتغال، روزنامه نگار، اینیاکو دیاز گِرا در توییتر نوشت: «او گل می زند زیرا همان چیزی است که همیشه بوده و می تواند تا 60 سالگی نیز گل بزند، اما این کریستیانوی فعلی برای بازی پرتغال یک مانع است.»

پرتغال به عنوان یک تیم، مثل یک شیرینی است، و نفر به نفر بازیکنانی دارد که می توانند در نهایت قهرمان شوند اما ماموریت روبرتو مارتینز به دلیل جو بد پس از جام جهانی بسیار حساس بود.

وقت آن بود که آنچه در قطر شکسته شده بود بازسازی شود اما رونالدو اکنون دو سال بزرگتر (در آستانه چهل سالگی) است و از یک فوتبال بسیار ضعیف تر (لیگ عربستان) آمده است. در جام جهانی گذشته او هنوز بازیکن یونایتد بود.

چگونه قطعات تیم را متناسب کنیم؟ تیم مارتینز نسبت به تیم سانتوس، جایی که همه چیز حول محور رونالدو می چرخید، منسجم‌تر و متکی به همه بازیکنان است. مارتینز به سایر چهره ها اهمیت بیشتری داده است، با رویکردی تهاجمی تر که در آن همه خوشحال تر و راحت تر هستند. ایده این است که کریستیانو در محوطه جریمه قدم بزند و اگر فرصت فراهم شود، توپ را به او برسانند.

با گذشت زمان، به نظر می رسد رونالدو کمی بهتر از قطر است. او پس از زدن ده گل در مرحله مقدماتی، در اولین بازی جام ملت های اروپا گل نزد، هرچند مشتاق به نظر می رسید.

سلسله مراتب مارتینز قابل درک است و همه می دانیم رونالدو کیست و چه کسی بوده است. اما صادقانه بگوییم، با دیدن پرتغال احساس می کنید که آنها به یک مهاجم شماره 9 بسیار متفاوت از کریستیانوی فعلی نیاز دارند.

کریستیانو سرعت گذشته را ندارد و پرتغال را مجبور به انجام یک بازی فوق العاده قابل پیش بینی (علیرغم تمام استعدادهایی که دارد)، می کند. او سال‌هاست که یک سبک بازی تکراری دارد و حالا صرفا یک تمام‌کننده است. بازیکنی که می‌خواهد نزدیک به توپ بماند و گاهی اوقات این موضوع زیر سوال می‌رود: او دیگر نه برتری در دوئل های نفر به نفر دارد و نه توانایی ارتباط مداوم با هم تیمی هایش.

دقت و سرعت او از نظر جسمی و روحی بهتر از قطر است، اما در خارج از منطقه همچنان بازیکن با توانایی های بسیار محدود است. اگر درون محوطه جریمه به او توپ خوب برسد، رونالدو همچنان یک تمام کننده عالی است ولی در بازی هایی که نیاز به فضا برای دویدن داشته باشد، او بهتر است نیمکت نشین باشد و کسی دیگر جای او در ترکیب قرار بگیرد.

مارتینز ولی برای همه اینها یک جواب دارد. او دیروز از ایده خود سخت دفاع کرد و گفت: «یک سوال بپرسم؟ آیا می‌دانید کریستیانو در فصل گذشته چند دقیقه بازی کرد؟ او تجربه دارد، هیچ بازیکن دیگری در تاریخ فوتبال با شش تورنمنت جام ملت‌های اروپا نداشته‌ایم. این مهم است که بفهمیم یک بازیکن چه امکاناتی را به ارمغان می‌آورد. کریستیانو در تیم ملی حضور دارد چون لیاقت حضور در تیم را دارد، فقط ببینید در رقابت‌های اخیر چه کرده است.»

پرتغال تازه کارش را در یورو شروع کرده و دوست داریم بدانیم با ایده های مرد اسپانیایی و رونالدوی تمام نشدنی، تا کجا پیش خواهد رفت.