مدیریت شهری گذشته در زمینه ساخت و سازها به مردم ظلم کرد
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران گفت: آنچه که در دوره گذشته مدیریت شهری درباره شهرفروشی مطرح شد یک ادعا بیشتر نبود. درکنار این شهرفروشی هم تبدیل به یک ادعای کاملا بی ربط شده بود. مگر در دوره چهارم مدیریت شهری کدام پارک تبدیل به فضای مسکونی شده بود؟ یا کدام واحد خدماتی تبدیل به برج شد؟
سیدجعفر تشکری هاشمی رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران درخصوص احتمال شدت گرفتن فروش تراکم و شهرفروشی با توجه به نیاز شهرداری برای درآمدزایی به میزان گفت: مساله شهرفروشی بیشتر بازی کردن با واژهها بود که در شورای شهر دوره پنجم مطرح شد. آنها کم کاری و ضعف در عملکردشان را تحت عنوان شهرنفروشی مطرح کردند. شهرفروشی به معنای این است که شما بخواهید امکاناتی که متعلق به همه مردم شهر هست را بفروشید و مصرف بکنید و منابع را هدر بدهید. درواقع معنای شهرفروشی این است. ما برای اداره موضوعات عمرانی شهر طرح جامع و طرح تفصیلی را پیش روی خودمان داریم. طبق طرح تفصیلی مثلا در بنایی میتوان تا پنج طبقه ساخت و ساز کرد. اما اگر بیاییم و بگوییم ما میخواهیم شهرنفروشی بکنیم و به آن شهروندی که مالک این بناست اجازه ساخت و ساز ندهیم این مغایر قانون است. چون از اساس قانونگذار اجازه چنین کاری را به هیچکس نمیدهد.
وی ادامه داد: آن کسانی که چنین شعاری را سر میدادند درواقع فقط یک ادعایی را مطرح میکردند. آن هم ادعایی که نه تنها پایه و اساس حقوقی نداشت بلکه حتی در عالم واقع هم چنین شرایطی محقق نشد. آنچه باعث آزار مردم شد که صدور پروانهها کاهش پیدا کرد و رغبت مردم نسبت به ساخت و ساز کم شد این بود که مسوولان آن دوره آمدند و بروکراسی اداری این کار را آنقدر پیچیده کردند و به قدری برای مردم زحمت درست کردند که سرمایه گذاران از چنین تجارتی فراری شدند. آن زمان سرمایه گذاران به جای اینکه بخواهند پولشان را در ساخت و ساز شهری به جریان بیندازند این پول را به بخشهای دیگری بردند و مورد استفاده قرار دادند.
بیشتر بخوانید:
شهرداری از برج میلاد و شهرآفتاب درآمدزایی کند
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران یادآور شد: در آن دوره در جریان صدور پروانههای ساخت و ساز بسیاری از شهروندان در حین کار به قدری دچار مشکل میشدند که گاهی اوقات تا دو سال برای گرفتن یک پروانه درگیر بودند. این مساله نه تنها هیچ مزیتی محسوب نمیشد بلکه ظلمی بود که در حق مردم میشد. کسانی که طبق طرح تفصیلی میتوانستند در ملکشان چه در بافتهای فرسوده و چه در سایر بافتهای شهر دست به ساخت و ساز بزنند تحت عنوان شهرنفروشی با محدودیت مواجه شدند. هیچ کس جرات نداشته و ندارد که بگوید طرح تفصیلی اجازه ساخت و ساز میدهد، ولی من برای اینکه شهرفروشی نشود این ملک را به شما نمیفروشم. در جواب چنین کسی باید گفت شما بی خود حرفی برخلاف قانون میزنید.
تشکری هاشمی خاطرنشان کرد: قانون معیارها را مشخص کرده و کاربری ملک و خط آسمانش را مشخص کرده و تا سقف مشخصی میتوان در اینجا ساخت و ساز کرد. پس آنچه که در دوره گذشته مدیریت شهری درباره شهرنفروشی مطرح شد یک ادعا بیشتر نبود. درکنار این شهرفروشی هم تبدیل به یک ادعای کاملا بی ربط شده بود. مگر در دوره چهارم مدیریت شهری کدام پارک تبدیل به فضای مسکونی شده بود؟ یا کدام واحد خدماتی تبدیل به برج شد؟ همه این موارد در طرح تفصیلی دارای تعریف هستند. یعنی مشخص شده که کاربری کجا خدماتی است و کاربری کدام بخش مسکونی است. با اجرای این طرح شهر توسعه پیدا میکرد. همچنین صدها شغل در کنار ساخت و سازها شکل میگرفت و مشکل بی کاری مدیریت میشد.