مربیان سری آ در مسیر عربستان قدیم!

به گزارش ورزش سه، دروسی علاوه بر عنوان اولین سرمربی برکنار شده در سری آ، عنوان اولین سرمربی اخراجی میان پنج لیگ معتبر فوتبال اروپا را هم به خود اختصاص می دهد. او از ژانویه 2024 جانشین مورینیو شد و هدایت گرگ ها را برعهده گرفت و نتایج آنچنان بدی هم کسب نکرد.

پس از جدایی او شاید اکثر هواداران به ویژه طرفداران رم فکر می کنند که دروسی توانسته نتایج خوبی با این تیم در طی این مدت کسب کند. اما اگر از یک زاویه ای دیگر به این موضوع نگاهی بیندازیم، احتمالا متوجه خواهیم شد که دلایل موفقیت نسبی دروسی با رم، بیشتر به اخراج آقای خاص ربط پیدا می کند؛ هر چند که با وجود سهمیه پنجم برای سری آ در لیگ قهرمانان اروپا، دروسی و شاگردانش موفق به کسب این سهمیه نشدند.

معمولا سرمربیانی که پس از مورینیو هدایت همان تیم را برعهده می گیرند، در یک بازه زمانی کوتاه مدت می توانند تغییر و تحولات زیادی در تاکتیک و نکات مربوط به امور فنی رقم بزنند و سبک تدافعی را طی چند بازی به یک سبک هجومی تبدیل کنند. چنین قضیه ای به این معناست که بازیکنان از قید و بند های سفت و سخت دفاعی آزاد می شوند و توانایی این را دارند که آزادانه تر، شجاعانه تر و با فراغ بال پا به توپ شوند و فوتبال بازی کنند.

حال پس از توضیحی مفصل درباره نمونه ای از این مقوله، به سراغ موضوع اصلی می رویم. سوال اینجاست که چرا با گذشت زمان، عمر مربیان در سری آ کوتاه و کوتاه تر می شود؟ اینکه سری آ آرام آرام در حال تبدیل شدن به لیگ هایی مثل امارات، عربستان و ایران است، هواداران و علاقه مندان به این لیگ را کمی با نگرانی مواجه می کند. تمدید شدن قرارداد دروسی در پیش فصل تا سال 2027 و به یکباره فسخ آن در پایان هفته چهارم از سوی مدیران رم، بسیار عجیب و در نوع خود باورنکردنی است.

در مثالی دیگر می توان به فونسکا، سرمربی آث میلان هم اشاره‌ای داشت. باخت به لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا و البته به پارما در هفته اول سری آ و تنها دریافت پنج امتیاز از چهار دیدار، مدیران میلان را بر آن داشته تا در صورت کسب نتیجه ای ضعیف در دربی دلامادونینا برابر اینتر، سرمربی پرتغالی را به درب های خروجی نزدیک و هدایت کنند. حتی از همین حالا در صورت برکناری سرمربی سابق لیل و رم، رسانه های ایتالیایی در حد گمانه زنی از چند سرمربی مطرح برای جانشین پائولو فونسکا، نام برده اند.

جای تعجب دارد که روزگاری سری آ مهد پرورش مربیان بزرگ و نامدار تاریخ فوتبال بود، حالا در عرض چند فصل اخیر بیشتر به لیگ فوتبال عربستان قدیم شباهت پیدا کرده و این روند ممکن است تهدیدی برای مربیان جوان و تازه کار سری آ ایتالیا به حساب بیاید. مربیانی که تنها زمان اندکی برای اثبات خود در اختیار دارند و همین علت، سبب می‌شود تا بسیاری از مربیان خوب و مدرن از چرخه درست پرورش مربی خارج شوند و استعداد های فراوانی در این زمینه به بار نشیند و اصلا دیده نشود.

در حالی که مربیانی همانند تیاگو موتا، الساندرو نستا، سسک فابرگاس و آلبرتو جیلاردینو حداقل به سه سال زمان برای ساختن تیم مدنظر خود احتیاج دارند. فرصت و بها دادن به مربیان خوش فکر و خوش آتیه، بی شک می تواند فوتبال هر کشوری به ویژه ایتالیا را در آینده ای نه چندان دور تحت الشعاع اتفاقات مثبت و رو به جلویی قرار دهد.

معین احمدوند