مشکلات هنرمندان همیشه هم مالی نیست
طاهر شیخالحکمایی، مجسمهساز معاصر ایرانی که این روزها جشن تولد 67 سالگی اش را پشت سر گذاشته است، چنین آرزو می کند، «اولا این بیماری (کرونا) از بین برود و همه در سلامت باشند. جوانها به آرزوهایشان برسند و مشکلاتی که در جامعه وجود دارد نیز برطرف شود.»
شیخالحکمایی که پس از مدت ها گذران زندگی در دوران کرونا، حضور در یک دورهمی به همت موسسه هنرمندان پیشکسوت را به همراه عده ای دیگر از هنرمندان تجربه می کرد، در گفت وگویی با ایسنا خاطرنشان کرد: «بسیاری از هنرمندان عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت پا به سن هستند و فرزندانشان در خارج از کشور زندگی میکنند. در این شرایط موسسه میتواند با انجام هماهنگی هایی، شرایطی را فراهم کند تا هنرمندانی که پا به سن گذاشته اند، بیشتر توجه و حمایت عاطفی دریافت کنند و به نوعی از بار مشکلاتشان کم شود.»
این هنرمند ضمن ابراز خوشحالی از فرصت گردهمایی گفت: «متأسفانه کرونا برای همه، شرایط سختی را به وجود آورده است از جمله این دیدارها. امیدوارم این معضل برطرف شود و بتوانیم بیشتر همدیگر را ببینیم.»
شیخ الحکمایی همچنین درباره نحوه فعالیتش در دوران قرنطینه ادامه داد: «سال اول مدت طولانیای را در خانه بودم. برای من در کنار خانواده ماندن و کار کردن بد نبود اما خب از طرفی لازم بود که برای جلساتی در محل کارم حضور پیدا کنم.» شیخ الحکمایی در ادامه ضمن اشاره به این نکته که هنرمندان هر کدام در زمینه کاری خودشان یا استخدام دولت بودند، یا آزاد کار کردند و یا مدرس بودند، خاطرنشان کرد: «برخی مشکلات وجود دارد که موسسه هنرمندان پیشکسوت درصدد حل کردن آنهاست. بسیاری از هنرمندان عضو این موسسه پا به سن گذاشته اند و نیاز به حمایت عاطفی بیشتری دارند. بنابراین نیاز است که موسسه در موارد عاطفی در کنار این عزیزان باشد تا باری از مشکلاتشان کم کند.» وی همچنین اضافه کرد: «مشکلات همیشه از جنس مالی نیستند و خیلی از این هنرمندان امکانات مالی خوبی هم دارند اما نیاز به محبت بیشتری دارند.»
این هنرمند مجسمهساز همچنین از درگذشت هنرمندان پیشکسوت در دوران کرونا ابراز ناراحتی کرد و در این زمینه شعری خواند: «بیا تا قدر یکدیگر بدانیم / که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم»
شیخ الحکمایی در آخر ضمن اشاره به این نکته که هنرمندان پیشکسوت نیز عضوی از جامعه محسوب میشوند، ادامه داد: «همه دوستانی که در این اجتماع کار میکنند، تلاش میکنند؛ از یک کارگر معمولی گرفته تا یک معلم، همه تلاش خودشان را برای ساختن یک جامعه خوب میکنند. هنرمندان نیز به همین صورت تلاششان را میکنند و باید نسلی را پرورش دهند که جای خودشان را پر کند. بنابراین هر فردی که به سن بازنشستگی میرسد، توقع دریافت توجه دارد. پیشکسوتان نیز عضوی از جامعه هستند و باتوجه به تلاشی که کردهاند، باید به آنان توجه شود.»
انتهای پیام