موافق یا مخالف اسکوچیچ؛ مساله این است!

هنوز 24 ساعت از شیرینی صعود ایران از گروهش به عنوان تیم صدرنشین به مرحله بعدی رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی نگذشته بود که زمزمه‌های تغییر کادرفنی این اتفاق را در سایه قرار داد. در مراسمی که برای تجلیل از تیم ملی برگزار شده بود مهم‌ترین بحث به برکناری سرمربی تیم اختصاص داشت! پاسخ‌های چند پهلوی شهاب عزیزی خادم به سوالات خبرنگاران این گمانه را که دراگان اسکوچیچ برای بازی‌های مرحله بعدی روی نیمکت تیم ملی نمی‌نشیند قوی‌تر کرد. مربی‌ای که با انتقادات زیاد سکان هدایت تیم ملی را برعهده گرفت، اما حالا بعد از 7 برد، طرفداران خاص خودش را پیدا کرده است. البته او مخالفانی هم دارد که دلایلی برای برکناری‌اش دارند.

نام دراگان اسکوچیچ در حد و اندازه‌های نیمکت تیم ملی ایران نیست. این بزرگترین استدلال مخالفانی است که خواهان رفتن سرمربی تیم ملی و حضور نام بزرگتر برای مراحل بعدی هستند. اسکوچیچ در این سال‌ها در ایران توانسته توانایی‌های فنی‌اش را به نمایش بگذارد، اما نداشتن نام یک تیم بزرگ در کارنامه‌اش باعث شده تا خیلی‌ها او را برای گزینه‌هایی مانند صنعت نفت آبادان، ملوان و فولاد مناسب بدانند نه برای تیم ملی ایران. مربی‌ای که به اعتقاد مخالفانش حتی نیمکت استقلال و پرسپولیس هم می‌تواند برایش بزرگ باشد. براساس اعتقاد این کارشناسان، فدراسیون فوتبال باید هر چه سریعتر با یک مربی بزرگ وارد مذاکره شده و او را به ایران بیاورد تا بازی‌های شهریور ماه را استارت بزند. مربی‌ای که در صورت صعود به جام‌جهانی بتواند سکان هدایت ایران را برعهده بگیرد و در صورت نیفتادن این اتفاق هم تیم ملی را برای رقابت‌های بعدی آماده کند.

در این میان اسکوچیچ موافقان زیادی دارد. نکته جالب این است که بسیاری از این موافقان شاید با استدلال‌های گروه قبلی هم موافق باشند. این که اسکوچیچ نام بزرگی در دنیای مربی‌گری نیست و هیچ‌گاه نمی‌توان او را با کارلوس کی‌روش و حتی مربیان هموطنش مثل برانکو ایوانکوویچ مقایسه کرد. آن‌ها حتی شاید با این که تیم ملی ایران برای آینده نیاز به یک نام بزرگ دارد هم مخالفتی نداشته باشند، اما با این حال تصمیم منطقی در این مقطع از نظر آن‌ها ماندن اسکوچیچ است.

مربی‌ای که بدون درنظر گرفتن نامش توانسته 7 پیروزی متوالی به دست بیاورد و بعد از شکست بحرین، طلسم ایران مقابل عراق را بشکند. کیفیت بازی‌های تیم ملی در زمان او کاملا قابل قبول بوده است. از همه مهم‌تر این که فدراسیون فوتبال در این فرصت کم و با شرایط مالی و غیرمالی‌اش امکان آوردن مربی بزرگ را ندارد. اگر هم این امکان فراهم شود به فرصت کوتاه باقی‌مانده تا بازی‌های شهریور نخواهد رسید. بر فرض شروع فدراسیون برای انتخاب سرمربی جدید آن‌ها فقط دو ماه برای توافق و انتخاب و شروع به کار او زمان دارند. پروسه‌ای که تاریخ فوتبال ایران نشان داده همیشه بالای چندین ماه برای آن وقت صرف شده است. با این تفاسیر آن‌ها اعتقاد دارند که ماندن اسکوچیچ که نتایج خوبی گرفته و از بازیکنان هم شناخت خوبی دارد بهترین تصمیم است.

در کل می‌توان به این نتیجه رسید که نظریه گروه دوم به مصلحت نزدیک‌تر است. تیم ملی ایران قطعا در آینده نیاز به یک مربی بزرگ از مربیان طراز اول دنیا دارد، اما زمان این تغییر و تحول الان نیست. شرایطی که نه از نظر زمانی و نه از نظر مالی فرصت خوبی برای این انتقال بزرگ مناسب به نظر نمی‌رسد.

فوتبال 360