مک‌لارن در تله رقابت داخلی
هواداران فرمول یک به یاد زمانی افتاده‌اند که مک‌لارن با وجود داشتن بهترین خودرو، عنوان قهرمانی را به رایکونن واگذار کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، تجدید قدرت غیرمنتظره ردبول پس از تعطیلات تابستانی فرمول یک به مکس فرستاپن این امکان را داده است تا فاصله خود را در رقابت قهرمانی به طور چشمگیری کاهش دهد و دوباره به کورس قهرمانی بازگردد. با پنج دور باقی‌مانده از فصل، این راننده هلندی تنها 40 امتیاز از اسکار پیاستری عقب است و همه نشانه‌ها حاکی از آن است که او قادر خواهد بود در هر یک از مسابقات باقی‌مانده، مک‌لارن را در شرایطی برابر به چالش بکشد.
این شرایط برای تیم ووکینگ نگران‌کننده است، زیرا با وجود برتری قاطع در رقابت سازندگان، مک‌لارن ممکن است عنوان قهرمانی رانندگان را از دست بدهد. اکنون دیگر فرصتی برای تغییر رویکرد باقی نمانده است اما چگونه کار به اینجا رسید؟
پیشرفت چشمگیر فرستاپن باعث شده بسیاری از هواداران فصل 2007 را به یاد آورند؛ زمانی که مک‌لارن بهترین خودروی خط شروع را داشت اما رقابت داخلی میان همیلتون و آلونسو موجب شد امتیاز از دست بدهند و در نهایت، کیمی رایکونن با فراری عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. حتی زک براون نیز در گرندپری آستین اذعان کرد که خطر تکرار شرایط مشابه 18 سال پیش وجود دارد.
مک‌لارن عمداً از سیاست «راننده اول و دوم» صرف‌نظر کرد اما با نگاهی به فصل 2024 می‌توان گفت این تصمیم شاید فراتر از انتظارات‌شان نتیجه داده است. در پایان سال گذشته، بیشتر کارشناسان لاندو نوریس را بخت اصلی قهرمانی 2025 می‌دانستند؛ چرا که هم‌تیمی جوانش معمولاً عملکرد ضعیف‌تری داشت اما پیاستری پیشرفتی چشمگیر نشان داده و در مقطعی حتی از نوریس نیز پیشی گرفت.
مک‌لارن برای حفظ عدالت بین رانندگان، مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها را تحت عنوان «قوانین پاپایا» معرفی کرد؛ اقدامی که در ابتدا با تمسخر همراه بود اما در واقع تلاشی قابل‌تحسین محسوب می‌شد. این قوانین تنها یک بار به‌کار گرفته شدند؛ زمانی که از پیاستری خواسته شد در مونتزا جای خود را به نوریس بدهد و در آن مسابقه، لاندو واقعاً سریع‌تر بود. در آن مقطع، به نظر می‌رسید در ووکینگ کسی فرستاپن را تهدیدی واقعی نمی‌دانست. ردبول با مشکلات فنی درگیر بود و مکس در هفت مسابقه پیش از تعطیلات تابستانی تنها یک بار روی سکو رفته بود (رتبه دوم در کانادا). در اتریش نیز در پی برخورد با آنتونلی از دور رقابت کنار رفت.
این بدان معنا نیست که مک‌لارن فرستاپن را دست‌کم گرفته بود؛ در آن زمان، کمتر کسی تصور می‌کرد او هنوز شانسی برای قهرمانی دارد اما ردبول توانست مشکلات خود را برطرف کند، در حالی که مک‌لارن روند پیشرفت را متوقف و تمرکز خود را بر شاسی سال آینده گذاشت؛ تصمیمی که با توجه به برتری تیم در جدول قهرمانی، منطقی به نظر می‌رسید.
در عین حال، اشتباهات پیاستری نیز به سود فرستاپن تمام شد. اگر اسکار در باکو دست‌کم هشتم می‌شد و در آغاز مسابقه آستین تصادف نمی‌کرد، اکنون 10 امتیاز بیشتر داشت. شاید رقم بزرگی نباشد اما با 50 امتیاز اختلاف، شانس مکس کمتر به نظر می‌رسید. از سوی دیگر، اشتباهات نوریس در بحرین، عربستان و کانادا نیز سهم بزرگی داشتند؛ بدون آنها، حتی با کنار رفتن از گرندپری در هلند، او می‌توانست در جدول کلی از پیاستری پیشی بگیرد.
برای تغییر رویکرد خیلی دیر شده است
اکنون مک‌لارن در موقعیتی قرار گرفته که تغییر رویکرد برای مسابقات باقی‌مانده نه تنها دیر است، بلکه عملاً بی‌فایده به نظر می‌رسد. در تئوری، تیم می‌تواند برای افزایش شانس قهرمانی، یکی از رانندگان را به عنوان رهبر انتخاب کند اما بعید است راننده دیگر با چنین تصمیمی موافقت کند. افزون بر آن، انتخاب میان پیاستری که در مرحله حساس فصل دچار اشتباه شد و نوریس که 14 امتیاز از او عقب است، تصمیم ساده‌ای نیست.
از سوی دیگر؛ مک‌لارن دیگر زمانی برای پاسخ‌دادن به پیشرفت ردبول از طریق ارتقای فنی ندارد. طراحی قطعات جدید، آزمایش و تولید آنها زمان‌بر است و تا پایان فصل تنها شش هفته باقی مانده است. بنابراین، نوریس و پیاستری باید با همان تجهیزاتی که در اختیار دارند، رقابت کنند. با این حال، نباید مبالغه کرد. رانندگان مک‌لارن همچنان شانس اصلی قهرمانی محسوب می‌شوند. اختلاف 40 امتیازی چندان غیرقابل‌جبران نیست و یک لغو مسابقه برای پیاستری می‌تواند همه چیز را تغییر دهد. البته این موضوع در جهت مخالف نیز صادق است. فرستاپن برای قهرمانی باید در تمام مسابقات باقی‌مانده بی‌نقص عمل کند و هر خطا یا خرابی می‌تواند شانسش را تقریباً از بین ببرد.
در نهایت، در هفته‌های پایانی فصل، فشار روانی و میزان تمرکز تعیین‌کننده خواهند بود. هر کس که کمتر اشتباه کند، قهرمان خواهد شد. بعید است ردبول بتواند هر پنج مسابقه را ببرد اما حتی در آن صورت، پیاستری با قرار گرفتن در رتبه دوم هر مسابقه نیز می‌تواند عنوان قهرمانی را حفظ کند. هر چند بازگشت فرستاپن تهدیدآمیز به نظر می‌رسد اما سرنوشت در دستان خودِ اسکار است، در حالی که وضعیت نوریس پیچیده‌تر خواهد بود. در هر صورت، پایان این فصل از رقابت‌های قهرمانی جهان فرمول یک نوید نبردی فوق‌العاده هیجان‌انگیز را می‌دهد.
فرستاپن: تنها چیزی که می‌تواند مانع قهرمانی من شود، بدشانسی است
