می‌تونی بگی... قهرمان؟
کوچک یا بزرگ فرقی نمی‌کند، همه‌ی ما یک قهرمان خاص در زندگی‌مان داریم که الگوی فکری و عملی ما می‌شود. گاهی این قهرمان اسباب‌بازی کوچکی است و گاهی شاید یک شخصیت انیمیشن یا ابرقهرمانی افسانه‌ای و گاهی هم یک مجری تلویزیونی. در میان فیلم‌های سال 2019 زیاد هستند فیلم‌هایی که برچسب «براساس واقعیت» رویشان خورده است و فیلم جدید ماریل هلر (Marielle Heller) یکی دیگر ازاین فیلم‌ها است که نشان از...
روزی زیبا در محله (A Beautiful Day in the Neighborhood) اولین بار در جشنواره‌ی بین‌المللی تورنتو 2019 به نمایش درآمد و تحسین منتقدان بسیاری را به دنبال داشت و توانست امتیازات بالای 95 را از راتن‌تومیتوز و 80 را از متاکریتیک به دست آورد.
یکی از نقاط قوت فیلم از نظر منتقدان پیام مثبت و دلگرم‌کننده‌ای است که فیلم به مخاطبانش می‌دهد که این روزها در سینمای جهان کمتر دیده می‌شود. اما شاید بتوان گفت دلیل اصلی که باعث جلب توجه فیلم شد، جدا از حضور تام هنکس، قرار گرفتن آن در بین ده فیلم منتخب مجله‌ی تایم در سال 2019 بود.
این فیلم بر اساس داستان واقعی آشنایی فرد راجرز (تام هنکس) مجری تلویزیون و لوید ووگل (متیو ریس) خبرنگار مجله اسکوآیر ساخته شده است. لوید خبرنگاری بدبین است که ماموریت می‌یابد درباره‌ی مستر راجرز (مجری محبوب برنامه‌ی تلویزیونی کودکان) که در جامعه به نوعی قهرمان قلمداد می‌شود، مقاله‌ای بنویسد. روحیه جستجوگر و شکاک او که معتقد است شخصیت تلویزیونی راجرز تظاهری بیش نیست و با شخصیت اصلی او تفاوت دارد، باعث می‌شود به دنبال نفوذ در زندگی شخصی و پرده‌برداری از شخصیت واقعی راجرز باشد.
بازی تام هنکس به قدری خوب است که نامزدی در اکثر جشنواره‌های معتبر سال از جمله اسکار را به دست آورد. او که حال خود، تمثالی جدید از یک آمریکایی دوست داشتنی است به خوبی از عهده‌ی نقش فرد راجرز فقید برآمده است و با آن گریم سنگین موفق شده لحن و سکنات راجرز را مو به مو در بازی‌اش بازسازی کند؛ که نه تنها خاطرات راجرز را برای طرفداران پروپاقرص او زنده می‌کند بلکه او را به مخاطبانی که تا به حال نامی از او نشنیده‌اند به خوبی می‌شناساند. ماریل هلر که خود بازیگری نام‌آشنا است در هدایت بازیگرانش بهتر از دوربینش عمل کرده است. طراحی لباس و صحنه باعث شده که مخاطب ارتباط خوبی با فیلم بگیرد و صحنه‌های مستندگونه در بعضی موارد موفق عمل می‌کند. در کل باید گفت کار هلر کاملا پذیرفتنی است اما هنوز با پختگی فاصله دارد.
تقابل کاراکتر راجرز و لوید نقطه قوتی است که فیلم را از یکنواختی نجات داده و تضاد این دو شخصیت که یکی بسیار مثبت‌اندیش و خوش‌بین و دیگری منفی‌نگر و بدبین است در بافت فیلم به خوبی شکل می‌گیرد. اما شاید این فیلم بیشتر روایتگر داستان لوید ووگل است تا فرد راجرز و ماریل هلر با وجود آنکه تلاش کرده این قهرمان نسل‌ها را از نگاه لوید معرفی کند اما نتوانسته بیشتر از آن تصویری که در قاب تلویزیون می‌بینیم به شخصیت راجرز نزدیک‌تر شود. البته در برخورد با زندگی لوید و درگیری او با پدرش به درستی عمل می‌کند و شخصیتی باورپذیر می‌سازد.
روزی زیبا در محله، سراسر از لطافت و زیبایی است و بسیار صمیمی و احساسی عمل می‌کند و آن چیزهایی را که مخاطب امروز سینمای جهان بیشتر نیاز دارد، از جمله امید و بخشندگی را به وفور به او عرضه می‌کند.
*س_برچسب‌ها_س*