نامرد من هستم آقای علی مرادی یا...
"حالا توی هی برای ما نامردی کن" این جملهای بود که علی مرادی در سالن وزنهبرداری المپیک به من گفت. به دلیل انتقادهایی که در سالهای اخیر به دلیل عملکرد ضعیف فدراسیون از او کرده بودم.
خوشحال بود و خندان؛ از همان خنده های تصنعی. نمی دانم اما سرمست بود. در بی مدالی و در ناکامی مطلق این سال های وزنه برداری مدالی که علی داوودی گرفت ارزش این را دارد که تا مدت ها پشت آن پنهان شود.
برنامه تلویزیونی و حضور علی مرادی و محسن بیرانوند را دیدم. بابک پورعالی هم به عنوان کارشناس روی خط بود. جواب های خوبی داد و یک جاهایی هم رعایت ادب کرد که پاسخ نداد. سکوتی کرد سنگین تر از فریاد. اجازه داد تا خود مردم یا بهتر بگویم آنهایی که می دانند در وزنه برداری چه خبر است قضاوت کنند. داشتم پرت می شدم از داستان. سرمست بود از مدال علی داوودی. تا من را در سالن دید یک دست کرونایی داد و بعد از آن خیلی سریع گفت:«حالا تو هی برو برای ما نامردی کن!» بهداد سلیمی بود، صالحی امیری بود، پیمان فخری و... احترامش را نگه داشتم، نفس عمیقی کشیدم و چیزی نگفتم. گفتم خوشحال است؛ خرابش نکنم. گفتم لبخندی که روی لبش است ترک نخورد و گفتم بذار گمان کند این بار هم موفق بوده و مدالی که گرفتیم زحماتی بوده که او کشیده!
چند روز گذشت تا رسیدیم به برنامه ای که دیشب پخش شد. خنده ام گرفته بود. رییس فدراسیون یا ناآگاه شده که بعید است، یا خودش را به ناآگاهی زده تا با دادن آدرس های غلط مثلا نقش بازی کند و با بافتن چند کلمه بهم و احساسی حرف زدن مردم را هم گمراه کند. جالب اینجاست که جواب مردم هم مشخص بود و عملا طبق آماری که در همان برنامه داده شد مردم چندان راضی نبوده اند.
در این چند روز هر وقت خبری از وزنه برداری می آمد کلمه ای که علی مرادی خطاب به من گفت مدام در ذهنم مثل آونگ این طرف و آن طرف می رفت:«حالا تو هی برای ما نامردی کن.» دوست نداشتم چیزی بنویسم. گفتم شاید کام کسی تلخ شود. محسن بیرانوند می گفت اجازه بدهید مردم با همین مدالی که گرفتیم شاد باشند. راستی می گویی آقا محسن؛ چه خوب که علی داوودی را داریم، چه خوب که غیرت کرد و برای لحظاتی هم که شده مردم را خوشحال کرد ولی این که نمی شود. من نه مثل بابک پورعالی و نه مثل خیلی های دیگر از عملکرد ضعیف تان از رییس فدراسیون تان که صاف در چشمان آدم نگاه می کند و تهمت می زند و نه از خیلی های دیگر انتقاد نمی کنم. ماجرای سهراب و کیانوش و... را هم نمی پرسم. من دو تا سوال می پرسم که می دانم احتمالا جوابی برایش ندارید.
سوال اول: همین الان سهراب مرادی، کیانوش رستمی را کنار بگذاریم. آنها در المپیک بعدی نیستند، جایگزینی برای شان دارید؟ اصلا همین علی داوودی خودمان. چند نفر را دارید که وارد سیستم کنید؟ والله که دارید نان تلاش سال های قبل را می خورید. تلاش همان مربیان خارجی که متهم شان کردید به دوپینگ و عملکرد وزنه برداران شان را زیر سوال بردید.
سوال دوم: این سوال خیلی سختی است اما جواب کوتاهی دارد که البته مطمئن هستم آن را نشنیده می گیرید. به ما بگویید تا چند سال دیگر می خواهید پشت این مدال پنهان شوید؟ فقط تعداد سال را بگویید کفایت می کند. همان طور که گفتید اجازه بدهید مردم خوشحال باشند به نظرم شما هم اجازه بدهید که یکی مثل علی داوودی با مدالی که گرفته زندگی کند، حالش را ببرد و اسیر بازی های شما نشود. راستی خبرهای زیادی از انتخابات به گوش می رسد. از سفرهای استانی در آینده پیش رو، از شروع فعالیت برای جلوس روی صندلی ریاست و... خبری هست آقا محسن؟
251 251
کد خبر 1543921