نبرد در قلب مسکو

به گزارش نیویورک‌تایمز، این حملات که پالایشگاه‌ها، کارخانه‌ها، بنادر و خطوط راه‌آهن روسیه را هدف قرار داده‌اند، با دو هدف اصلی دنبال می‌شوند: اول، ضربه زدن به اقتصاد روسیه از طریق آسیب رساندن به صنعت نفت آن و دوم، کشاندن درد و رنج جنگ به داخل خانه‌های مردم روسیه تا شاید فشار داخلی، کرملین را به مذاکره جدی وادار کند.

این کارزار حملات عمقی، جدیدترین رویکرد اوکراین در تلاش‌های جنگی‌اش است. اوکراین که در ابتدا با شور میهن‌پرستانه سربازان داوطلب، تهاجم روسیه را عقب راند و سپس با لابی‌گری برای دریافت تسلیحات سنگین غربی خطوط دفاعی را حفظ کرد، اکنون به حملات دوربرد به عنوان اهرم فشاری برای وادار کردن روسیه به یک توافق نگاه می‌کند. ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، این کارزار را «تحریم‌های دوربرد» یا «تحریم‌های پهپادی» می‌نامد و آن را تشدید فشار اقتصادی بر مسکو می‌داند. او می‌گوید: «بارها به پوتین پیشنهاد شد جنگ را پایان دهد؛ اما او تمام پیشنهادها را رد کرد. پس منصفانه است که روسیه هزینه کامل جنگ را متحمل شود.»

زرادخانه اوکراین اکنون شامل سلاح‌هایی با نام‌های جالب مانند «نپتون»، «فلامینگو»، «فیوریوس» (خشمگین) و «بیوِر» (سگ آبی) است. برخی از این تسلیحات، میراث صنعت نظامی قدرتمند دوران شوروی هستند، اما بسیاری دیگر محصول شرکت‌های نوپا و فرهنگ فناوری پرجنب‌وجوش اوکراین‌اند که پس از تهاجم روسیه در سال 2022، از ساخت محصولات غیرنظامی به تولید پهپاد روی آوردند. برای مثال، موشک کروز «فلامینگو» بردی بیش از 2900کیلومتر دارد و می‌تواند به قلب صنعتی روسیه در کوه‌های اورال برسد. پهپادهایی مانند «فیوریوس» نیز که از مواد ساده‌ای چون پلاستیک و استایروفوم ساخته شده‌اند، قادرند تا 965کیلومتر پرواز کرده و خود را به مسکو برسانند. در کنار این تسلیحات داخلی، اوکراین در حال مذاکره با ایالات متحده برای دریافت موشک‌های «تام‌هاوک» است؛ موضوعی که ولادیمیر پوتین آن را «مرحله کیفی جدیدی از تشدید تنش» خوانده است.

تمرکز اصلی حملات اوکراین بر پالایشگاه‌های نفت روسیه است. این پالایشگاه‌ها اهداف بسیار ارزشمندی هستند؛ زیرا حمله به آنها هم به اقتصاد روسیه آسیب می‌زند و هم با ایجاد کمبود سوخت و صف‌های طولانی بنزین، بر روحیه مردم تاثیر منفی می‌گذارد. شعله‌های عظیم آتش حاصل از این حملات که از کیلومترها دورتر دیده می‌شود، نمادی از انتقال جنگ به داخل مرزهای روسیه است. هرچند کی‌یف تاکید دارد که غیرنظامیان را هدف قرار نمی‌دهد، اما برخی مقامات اوکراینی معتقدند حمله به سایت‌های مرتبط با جنگ در مسکو می‌تواند تفکر کرملین را تغییر دهد. هدف نهایی اوکراین این است که با ایجاد خسارت کافی، مسکو را پای میز معامله‌ای بنشاند که در آن، توقف حملات کی‌یف با توقف حملات مسکو مبادله شود.

اوکراین تلاش می‌کند این استراتژی را در راستای ابتکار صلح دونالد ترامپ نشان دهد و ثابت کند که قدرت نظامی کافی را برای وادار کردن مسکو به تجدیدنظر در ادامه جنگ دارد. ترامپ نیز از این حملات حمایت کرده و پیش‌تر نوشته بود: «بردن جنگ بدون حمله به کشور متجاوز، بسیار دشوار است.» او با انتقاد از دولت بایدن برای محدود کردن توانایی اوکراین در حمله به خاک روسیه، از این رویکرد جدید کی‌یف استقبال کرده است. به نظر می‌رسد دولت ترامپ نیز از این حملات به‌عنوان یک اهرم فشار بر پوتین برای پذیرش صلح استفاده می‌کند.