نشانگان مفصل گیجگاهی فک‌تحتانی چیست و چه علائمی دارد؟
نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی عبارت است از درد و التهاب در مفصل گیجگاهی فک تحتانی (مفصل طرفین فک که دهان را باز و بسته می‌کند) و عضلات پیوسته به آن.
فرارو -نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی عبارت است از درد و التهاب در مفصل گیجگاهی فک تحتانی (مفصل طرفین فک که دهان را باز و بسته می‌کند) و عضلات پیوسته به آن.
به گزارش فرارو، بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی بزرگسالان هر دو جنس را مبتلا می‌کند ولی در زنان شایع‌تر است.
علایم شایع بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
- حساسیت به لمس عضلات جونده
- صدای «تق کردن» یا «تپ کردن» هنگام بازکردن
- عدم توانایی باز کردن کامل دهان
- سردرد و دندان درد
- مرده درد پشت، شانه‌ها یا گردن
- درد در اثر خمیازه کشیدن
- درد مبهم برروی یک طرف فک (پایین یا جلوی گوش) که به شقیقه‌ها، پشت سر و در امتداد فک تیر می‌کشد.
علل بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
- قرار گرفتن نامناسب فک فوقانی و تحتانی (اختلال صفحه‌ای)
- در رفتن مفصل در اثر آسیب‌های فک، سر یا گردن
- التهاب مفصل گیجگاهی فکی
- اختلال کارکرد و درد عضلات صورت
- بیش تحرکی یا کم تحرکی مفصل گیجگاهی فکی
عوامل تشدید کننده بیماری بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
- ساییده شدن یا پرچ شدن دندان‌ها
- کشش عضلات جونده
- استرس
- بد در آمدن دندان‌ها
- جفت و جور نشدن مناسب دندان‌ها
- استئوآرتریت با روماتوئیدآرتریت
پیشگیری از بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
دندان‌های خود را نسایید. روش‌هایی مثل بازخورد زیستی و ورزش را برای شل کردن عضلات فرا بگیرید.
عواقب مورد انتظار در بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
علایم را می‌توان با درمان کنترل کرد و رفتاری را که ایجادکننده علایم است، می‌توان اصلاح کرد. قرار گرفتن نامناسب فک را نیز می‌توان تصحیح کرد.
درمان‌بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی دامنه حرکت فک، رادیوگرافی دندان، آرتروسکوپی و‌ام‌آرآی باشند. برنامه درمانی می‌تواند شامل تصحیح اختلالات انسدادی، طبیعی کردن کارکرد عضلات، کنترل درد، درمان استرس و اصلاح رفتار باشد. روان درمانی یا مشاوره شامل آموزش بازخورد زیستی برای یادگیری راه‌های جدید کنار آمدن با استرس
یخ و یا گرما می‌تواند فایده اندکی در تسکین ناراحتی داشته باشد ولی علاج‌کننده نخواهد بود. آن دو را یکی یکی امتحان کنید تا ببینید کدام بیشتر به درد شما می‌خورد. محل مفصل گیجگاهی فک تحتانی را ماساژ دهید. برای خوابیدن از بالش استفاده نکنید. یک پارچه را لوله کنید و زیر گردن خود قرار دهید. به پشت خود بخوابید. سعی کنید حرکات فک را محدود کنید و یاد بگیرید فک را شل کنید. با گذاشتن مشت خود در زیر چانه، مانع خمیازه کشیدن شوید.
ممکن است تصحیح دندان‌های بد درآمده با ارتودنسی لازم باشد و دندانپزشک ممکن است برای پیشگیری از ساییدگی دندان‌ها در زمان خواب، یک پروتز محافظ شبانه ساخته و در داخل دهان قرار دهد. یک پروتز محافظ شبانه حاوی اسپلینت‌های قابل برداشتی است که در نوک دندان‌ها قرار می‌گیرد تا فشار گازگرفتن نامناسب را بردارد. موارد شدیدی که به اقدامات ساده‌تر پاسخ نمی‌دهند، ممکن است برای بازسازی مفصل به جراحی نیاز داشته‌باشند (نادر).
داروهای بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
- ممکن است آرامبخش‌ها و شل‌کننده‌های عضلانی به مدت‌کوتاهی تجویز شوند.
- داروهای ضد التهاب غیراستروییدی ممکن است توصیه شوند.
- برای درد خفیف می‌توانید از داروهای بدون نیاز به نسخه مثل آسپیرین یا استامینوفن استفاده کنید.
رژیم غذایی بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
تا فروکش کردن علایم، غذاهای نرم میل کنید. از مصرف غذاهای سفت و جویدنی خودداری کنید.
عوارض احتمالی در صورت عدم معالجه بیماری نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی
- استخوان واقع در مفصل گیجگاهی فک تحتانی، بدون درمان ممکن است خورده و تخریب گردد.
- بیماری مفصلی دژنراتیو ثانویه
- افسردگی و نشانگان درد مزمن
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم نشانگان مفصل گیجگاهی فک تحتانی را داشته باشید. اگر بعد از درمانی که خود انجام می‌دهید، علایم بهبود نیابند یا بدتر شوند.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجادکنند.
از دست ندهید