نمایشی درباره جای خالی عشق

این هنرمند تئاتر که این روزها آخرین اجراهای نمایش «چنور» را در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌برد، این نمایش را در ستایش عشق و عظمت آن دانست.

صادقی به ایسنا گفت: این نمایش واکنشی است به جامعه امروز ما که عشق و دوستی از آن رخت بر بسته و حال آنکه باید دوست داشتن یکدیگر را یاد بگیریم. این روزها بسیاری از روابط، برخاسته از التهاب تن و جسم است و این گونه است که روابط عاشقانه ما بسیار کوتاه مدت و به دور از تعهدات عاطفی و معنوی شده و مشخص نیست کودکانی که زاده چنین روابطی هستند چقدر از لذت عشق و محبت بهره می‌برند.

این استاد دانشگاه، پرداختن به جای خالی عشق و دوستی را از مهم‌ترین نیازهای زندگی امروزی ما برشمرد و افزود: فضای اجتماعی و شعارهای ما پر از نفرت است، پر از جدل و کینه. پس ما کجا باید از زندگی بگوییم؟! آن دیوار محبتی که ما را به یکدیگر وصل می‌کند، کجاست؟!

صادقی تاکید کرد: مهمترین چیزی که می‌خواستم در نمایش «چنور» از آن بگویم، عشق است و زیبایی و این جست‌و جو و ضرورت عشق، برایم مهمترین دغدغه بود. عشقی که از زندگی ما رخت بر بسته و حال آنکه باید دوباره بیاموزیم یکدیگر را عمیق و درست دوست داشته باشیم. شخصیت نمایش من در پی عظمت عشق است.

او که سه سال پیش نمایشنامه «چنور» را نوشته است، درباره سویه‌های اجتماعی این نمایش نیز توضیح داد: هنر یا تفنن است یا انتقادی. هنر تفننی برای سرگرم کردن است اما هنر انتقادی است که در تاریخ، فرهنگ و جامعه خود دخالت می‌کند. حتی اگر پاسخی به معضلات اجتماعی ندهد، اما می‌تواند پرسش‌هایی درست را ایجاد کند. تمام آثار بزرگ ادبیات نمایشی دنیا چنین هستند از درام‌های بزرگ یونان تا نمایش‌نامه‌های شکسپیر، ایبسن، مولیر و... هیچ یک از این آثار جامعه و تاریخ خود را فراموش نکرده‌اند و انسانی که مطرح می‌کنند، در کنار ابعاد فردی‌اش، حتما به ابعاد اجتماعی او هم توجه دارند. زیرا هر نوع منفک کردن فردیت کارکترها از بخش اجتماع نادرست است.

این هنرمند که در کارنامه هنری‌اش اجرای نمایشنامه‌هایی مانند «مویه جم»،«سحوری» و «هملت» را دارد، در عین حال از وجه سرگرم‌کننده هنر نیز سخن گفت و یادآوری کرد: هنر در عین سرگرم‌کنندگی باید چیزی هم بیاموزد و به ما کمک کند احساسات خود را عمیق‌تر درک کنیم و همه اینها نیازمند شناخت است. چیزی که بزرگان هنری ما از آخوندزاده تا ساعدی و بیضایی و رادی و... به خوبی به آن توجه داشته‌اند.

صادقی درباره ایجاد تعادل میان وجه سرگرم‌کننده و تفکر برانگیز هنر گفت: تمام فن همین است. به همین دلیل است که ما آثار فردوسی، مولوی، سعدی و نظامی را دوست داریم. هیچ یک از آنان مسایل فردی خود را مسایل اجتماعی زمانه خود جدا نکرده‌اند. این بازی‌های جدید و معناگریزی‌های شبه غربی را کنار بگذاریم. هنر در طول تاریخ همواره به اجتماع خود توجه داشته است.

او که برای اجرای نمایش تازه خود قالب تک‌گویی را انتخاب کرده است، درباره این موضوع نیز توضیح داد: ضرروت شکلی و محتوایی این نمایش چنین چیزی را ایجاب می‌کرد. نمایش درباره مردی است که 20 سال پیش پنهانی رفته و حال هم پنهانی بازگشته است، همرزمان و هم‌فکران خود را از دست داده و در تمام این سال‌ها تک و تنها بوده است و حال به جست‌و جوی عشق قدیمی خود آمده که 20 سال را به یاد او سپری کرده است.

به گزارش ایسنا، نمایش «چنور» نوشته و کار قطب‌الدین صادقی هر شب راس ساعت 20 و به مدت یک ساعت در تالار چهارسو مجموعه تئاترشهر روی صحنه می‌رود. فرشید گویلی، تک‌بازیگر این اثر نمایشی است.

انتهای پیام