نمایش بهترین فوتبال دنیا در برایتون / روبرتو دی زربی: گواردیولا دیوانه این مربی است!
روبرتو دی زربی را پپ گواردیولای کوچک می دانند. این مربی ایتالیایی با برایتون، پپ را شیفته خود کرده است.
به گزارش "ورزش سه"، پپ گواردیولا عاشق سبک بازی تیم‌های روبرتو دی‌زربی است و اعتقاد دارد، برایتون با او بهترین فوتبال دنیا را بازی می‌کند. پس از پیروزی برایتون برابر چلسی، جیمی کاراگر نیز گفت: «برایتون بهترین مالکیت توپ در لیگ را دارد.» "دی‌زربی بال"، حالا در فوتبال انگلیس بسیار مشهور شده است. گواردیولا هفته گذشته اذعان کرد، برایتون تیمی است که بهترین بازی‌سازی در فوتبال دنیا را به نمایش می گذارد. وقتی صحبت از انتقال توپ از دروازه‌بان تا یک سوم آخر زمین به میان می آید، هیچ تیم بهتری از برایتون وجود ندارد.
ستایش پپ و کاراگر از برایتون پپ در بازی رفت و پس از پیروزی 3-1 سیتی برابر برایتون با مالکیت ناچیز 48 درصدی، هشدار داده بود که آنها سبکی از بازی را ارائه می کنند که ما به آن عادت نداریم. تاثیر آنها در انگلیس بسیار زیاد خواهد بود. هشدار مضاعف به لمپارد فایده چندانی نداشت و برایتون با یک سبک تهاجمی جدید، استمفوردبریج را با پیروزی 1-2 فتح کرد. چلسی از سال 04-2003، زمانی که "اپتا" شروع به جمع آوری آمارهای لیگ برتر کرد، در بازی خانگی این همه شوت دریافت نکرده بود (26).
جیمی کاراگر تأکید می کند: «دی زربی هواداران زیادی دارد. برایتون از نظر کیفیت، بهترین مالکیت و بازی‌سازی توپ را در لیگ دارد. این شگفت انگیز است که دی زربی چه می کند و چگونه این کار را انجام می دهد. امیدوارم او برای مدت طولانی در برایتون بماند چون دوست دارم بازی های تیم او را تماشا کنم، اما کار او آنقدر خوب است که بزرگان اروپا به دنبال او خواهند آمد.» اعداد و ارقام نیز ادعای ستاره سابق لیورپول ثابت می کنند. برایتون، از زمان ورود دی زربی، تیمی است که بیشترین ضربه را به سمت دروازه در لیگ برتر زده است (147)، در رده دوم با بیشترین مالکیت توپ قرارداد دارد (62.45 درصد) و تیم سوم با بیشترین گل زده (43) است. برایتون از لحاظ شوت به دروازه اش، داخل یا خارج چارچوب، نیز در رتبه سوم قرار دارد (214). با این حال، ابتدا برای او دشوار بود که فوتبال جذاب خود را با نتایج خوب ترکیب کند. دی زربی برایتون را در رتبه چهارم جدول از گراهام پاتر گرفت و تنها توانست دو امتیاز از 15 امتیاز اول را به دست آورد. به محض ورود، از او درباره اخراج احتمالی اش می پرسیدند.
دی زربی یک گواردیولای کوچک است
هیچ‌چیز نمی تواند دی زربی را بیشتر از تمجید گواردیولا خوشحال کند: «او از همه بزرگتر است، تنها دانشمند و تنها برنده جایزه نوبل فوتبال به عنوان مربی، گواردیولاست. او هر جا رفته در آنجا انقلاب کرده است. او بهترین و زیباترین باشگاه های دنیا را هدایت کرده است. پپ به آلمان رفت و فرهنگ فوتبال آن کشور را تغییر داد. در لیگ برتر نیز او به چیزی باورنکردنی دست یافته است.»
تاثیر پپ روی او نیز محسوس است. باکاری سانیا که در سیتی با پپ و در بونتو با دی زربی کار کرده می گوید: «تمرین با گواردیولا را خیلی دوست داشتم و از او چیزهای زیادی یاد گرفتم. کار با پپ مثل بازی شطرنج بود و هر حرکت را محاسبه می کردم. همین دلیل می توان بگویم که دی زربی یک گواردیولای کوچک است. او مراقب تمام جزئیات است و همیشه می خواهد ما توپ را در اختیار داشته باشیم و مثل یک تیم کار کنیم.»
پایان نامه او برای فارغ التحصیلی به عنوان مربی نیز الهام گرفته از سبک بازی تیم های گواردیولا بود: «مدافعان باید از در اختیار گرفتن توپ و بازی‌سازی لذت ببرند، زیرا می دانند همه چیز از آنها شروع می شود.» دی زربی در گاتزتادلو اسپورت از رویاهای خود گفته بود: «از کودکی دیوانه فوتبال بودم و الان هم هستم. می‌خواهم از بازی لذت ببرم و برد و باخت در درجه دوم اهمیت است. به خودم ایمان دارم. من جاه طلب، صادق، اما بی ثبات، بی حوصله و شدیدا پر جوش و خروش هستم. من به دنبال این هستم که مقابل همه با همان سبک و شجاعت خودم بازی کنم. در میدان همه ما برابر هستیم. پیراهنی که می پوشی یا میزان درآمد، تفاوت اینجا نمی کند. برای بردن باید یک گل بیشتر از حریف بزنید. لازم نیست ذهنیت خود را بسته به رقیبی که در مقابل خود دارید، تغییر دهید. شما نمی توانید در هر بازی تغییر هویت دهید. اگر این کار را انجام دهید، خطر از دست دادن هویت و شخصیت را خواهید داشت.»
شانس مربیگری لاس پالماس
سبک ترکیبی دی زربی باعث شد تا لاس پالماس برای ادامه پروژه آغاز شده توسط کیکه ستین به او توجه کند. تونی کروز و لوئیس هلگرا او را تأیید کردند، اما برخی مدیران به رهبری والرون، با امضای قرارداد او مخالفت کردند. مانولو مارکز، آیستران و پاکو خمس در نهایت مانع سقوط تیم نشدند. دی زربی می گوید: «چهار یا پنج سال پیش باید به لاس پالماس می رفتم که در دسته اول فوتبال اسپانیا بود اما نشد. لالیگا لیگی است که آن را دوست دارم و به من انگیزه می داد.»
دشمن شماره یک سوپرلیگ روبرتو دی‌زربی یکی از اولین ها بود که به محض تولد سوپرلیگ مقابل آن ایستاد. او این کار را در زمانی که هنوز سرمربی ساسولو بود، قبل از رویارویی با میلان، انجام داد: «من خشمگین بودم و سوپرلیگ مثل کودتا علیه فوتبال بود. من نمی خواستم در آن بازی مقابل میلان بازی کنم زیرا این باشگاه یکی از بنیانگذاران سوپرلیگ بود. این را به بازیکنان و مدیر باشگاه هم گفته بودم.»
