نگاهی به عملکرد گزینه مربیگری استقلال / قهرمان در وطن، ناکام در غربت

به گزارش مشرق، گفته می‌شود که احتمال جدایی جواد نکونام از استقلال وجود دارد و ایوایلو پتف سرمربی بلغاری گزینه سرمربیگری استقلال است. سرمربی مد نظر آبی‌ها سابقه مربیگری لودوگورتس بلغارستان، دیناموزاگرب، القادسیه عربستان، بوسنی و... را در کارنامه خود دارد.

او در ابتدای دوران مربیگری خود روی نیمکت لودوگورتس بلغارستان نشست و با این تیم توانست افتخارات زیادی کسب کند. پتف توانست این تیم را در سال 2010 تا 2013 به سطح اول فوتبال بلغارستان بازگرداند و در دو فصل متوالی قهرمان لیگ برتر این کشور شد. قهرمانی در جام حذفی 12-2011 و فتح سوپرجام فوتبال بلغارستان افتخاراتی است که پتف در لودوگورتس توانسته به دست بیاورد. او پس از لفسکی صوفیه سرمربی لیماسول قبرس شد و در 43 مسابقه، 26 برد و هشت تساوی را برای خود ثبت کرد. او سپس سرمربی تیم ملی بلغارستان شد.

پتف در تیم ملی کشورش نتایج خوبی کسب نکرد و در 12 بازی 6 بار شکست خورد و نتوانست تیم ملی کشورش را راهی یورو 2016 کند. او دیناموزاگرب را مقصد بعدی خود دید و در سالی که در این تیم حضور داشت پایین‌تر از ریه‌کا قرار گرفت و نایب قهرمان کرواسی شد. بدشانسی‌های پتف همچنان ادامه داشت و بعد از نایب قهرمانی به القادسیه عربستان رفت که نتیجه بدتری نسبت به تیم‌های قبلی خود گرفت و در 21 بازی 12 بار بازنده بود و تیمش به یک دسته پایین‌تر سقوط کرد. پتف در عربستان ماندگار نبود و به لهستان رفت و سرمربی جاگیلونیا بیالیستوک شد. پتف با کسب جایگاه هفتم، راهی پلی‌آف قهرمانی لیگ شد و در جدول هشت تیمی مسابقات در رتبه هشتم ایستاد. وی با پذیرفتن پیشنهاد سرمربیگری بوسنی، به رده ملی بازگشت که توفیق خاصی برای او نداشت.

پتف با بوسنی در مرحله انتخابی جام جهانی 2022 پایین‌تر از فرانسه، اوکراین و فنلاند قرار گرفت و دستش به جام جهانی نرسید. نامزد سرمربیگری استقلال در اواخر فصل 23-2022 مجدداً به عنوان سرمربی لودوگورتس انتخاب شد و جام‌های قهرمانی لیگ و جام حذفی بلغارستان را بالای سر برد. او سپس به رومانی رفت و سرمربی تیم یونیورسیتات کرایوفا شد. تیم پتف با کسب جایگاه چهارم جدول لیگ رومانی، به پلی‌آف قهرمانی رسید و با کسب جایگاه سوم، مجوز شرکت در پلی‌آف لیگ کنفرانس اروپا را به دست آورد.

ایوایلو پتف تنها در بلغارستان توانسته طعم قهرمانی را بچشد. او در شش کشور و 10 تیم مربیگری کرد و تنها با تیم لودوگورتس بلغارستان نتایج قابل قبولی کسب کرد و در دیگر باشگاه‌های خود عملکرد چشم‌گیری نداشته است.