نگاه موشکافه به پرگل‌ترین بازی فصل؛/ چهار خوشبختی مقابل چهار ناکامی؛ سپاهان ترسناک شد

به گزارش "ورزش سه"، کسب پیروزی مقابل قهرمان فصل گذشته لیگ در ورزشگاه آزادی و شکست دادن نساجی با ارائه‌ی یک بازی شناور، آن هم در روز درخشش مانو فرناندز، خیلی زود هواداران سپاهان را به تیم ژوزه مورایس امیدوار کرد. اما مرد پرتغالی در 4 هفته‌ی آتی به ترتیب مقابل گل‌گهر، فولاد، ذوب‌آهن و آلومینیوم اراک از کسب پیروزی ناکام ماند تا کم کم انتقادات را متوجه خودش، کادرش و حتی خرید‌هایش ببیند. با این حال او و تیمش خیلی زود به خودشان آمده‌اند و در یک بازه 4 هفته‌ای دیگر، موفق به کسب 3 پیروزی شدند تا حالا با 19 امتیاز، پشت سر پرسپولیس 21 امتیازی جای بگیرند. به بهانه‌ی نمایش های درخشان این روز‌های سپاهان و تقابل جذاب این هفته‌ی‌شان با تراکتور، قصد داریم نگاهی موشکافانه‌تر به دیدار زردپوشان نقش جهان با تیم قربان بردیف داشته باشیم.

*روزی که بردن توپ‌های سوم پیروز میدان را تعیین کرد تراکتور بردیف که با 4 برد از 5 دیدار آخرش به نقش جهان آمده بود، برای گرفتار نشدن در تله‌ی پرس‌های مرکز زمین سپاهان، بی‌خیال ساخت بازی از عقب زمین شده بود و تقریباً همه‌ی ضربات شروع مجدد توسط اخباری و در ادامه توسط کاخ‌ساز، بلند زده می‌شد. در حالی که انتظار می‌رفت حضور هم‌زمان سه هافبک در مرکز زمین آرایش 2-5-3 تراکتور در کنار قرار گرفتن رضا اسدی در خط حمله، به تبریزی‌ها امکان بردن توپ‌های سوم بیش‌تری را بدهد، این هافبک‌های سپاهان (به ویژه مسعود ریگی) بودند که با جای‌گیری‌های مناسب‌شان اغلب توپ‌های سوم را تصاحب می‌کردند. این یکی از مواردی بود که در کاهش مالکیت توپ تراکتور (32%)، حتی قبل از 10 نفره شدن آن‌ها، تأثیر چشم‌گیری داشت.

تصویر 1: ضربه‌ی دروازه توسط اخباری بلند زده می‌شود. تصویر 2: مسعود ریگی به خوبی توپ سوم را برای سپاهان جمع می‌کند و آن را به دانشگر پاس می‌دهد، دانشگر هم با عبور از بازیکن تراکتور (مسیر خط‌چین آبی) سپاهان را از زیر فشار خارج می‌کند. تصویر 3: کاخ‌ساز ضربه‌ی دروازه را بلند می‌زند. تصویر 4: ریگی بار دیگر توپ سوم را برای سپاهان جمع می‌کند. تصویر 5: 12 ثانیه بعد از تصاحب توپ سوم، انتقال سریع دفاع به حمله ی سپاهان منجر به گل سوم این تیم می‌شود. این همان اهمیت بارز بردن توپ‌های سوم است که راجع به آن صحبت شد.

مشکل بعدی تیم بردیف در این مسابقه، اجرای ضعیف تله‌ی پرس در جناحین در کنار دفاع نامنظم در بلاک بود. تراکتور که با آرایش 2-3-5 دفاع می‌کرد، وینگ‌بک‌های خود را روی دو وینگر سپاهان «مارک» کرده بود و دو هافبک بازوی تبریزی‌ها، آلوز و واگنین، وظیفه داشتند در صورت انتقال توپ به مدافعان کناری سپاهان برای ساخت بازی از عقب، روی آن‌ها بروند. اما مسئله آن جا بود که در زمان شیفت به جناحین، پوشش مناسب توسط بازوی مخالف سمت توپ و دو مهاجم نوک تراکتور در این مسابقه (اسدی و عباس‌زاده) داده نمی‌شد؛ در نتیجه حداقل 2 هافبک از 3 هافبک مرکزی سپاهان آزاد می‌ماندند و اگر اصفهانی‌ها موفق می‌شدند توپ را از جناحین در آورند، فضای بسیار زیادی در مرکز زمین نصیب هافبک‌های‌شان می‌شد.

تصویر 6: واگنین، بازوی سمت مخالف توپ تراکتور، به جای نقطه‌ی آبی رنگ 1، باید در نقطه‌ی آبی رنگ 2 قرار می‌گرفت تا پاس احتمالی به یاسین سلمانی را ببندد. هم‌چنین عباس‌زاده هم باید پاس احتمالی به ریگی را می‌بست. هیچ کدام از این دو اتفاق نمی‌افتد و سپاهان بعد از خارج کردن توپ از جناح، آن را به ریگی می‌رساند. تصویر 7: آلوز، هادی و اسدی، هر سه در فاصله‌ی زیادی با ریگی قرار دارند و رضاییان به‌راحتی توپ را به مسعود می‌سپارد. تصویر 8: اسدی 12 متر با ریگی فاصله دارد، آلوز هم خیلی دیر تصمیم به فشار وارد کردن به محمد دانشگر، مدافع میانی بازی‌ساز سپاهان می‌گیرد؛ در نتیجه، مدافع سپاهان یک پاس پشت مدافعان را برای کامسوبا ارسال می‌کند. تصویر 9: در حالی‌که 5 مدافع تراکتور در چنین وضعیت آشفته‌ای قرار دارند، الویس کامسوبا از فضای پشت وینگ‌بک چپ تراکتور به داخل فرار می‌کند، با اخباری تک به تک می‌شود و باعث اخراج دروازه‌بان تراکتور می‌گردد.

تیم بردیف چه‌طور به موقعیت رسید؟ با حضور ریکاردو آلوز و گوستاوو واگنین در ترکیب تراکتور به عنوان دو ایستگاهی‌زن قهار، در کنار مدافعان میانی بلندقد، تبریزی‌ها این فصل در ضربات شروع مجدد بسیار خطرناک ظاهر شده‌اند و در هر مسابقه در این فاز بازی یا گل به رسیده‌اند یا موقعیت‌های مسلم گل‌زنی خلق کردند. دیدار با سپاهان هم از این قاعده مستثنی نبود.

تصویر 10: آلوز پشت توپ ایستاده و آن را به تیر اول برای واگنین ارسال می‌کند و ضربه‌ی سر هافبک برزیلی توسط نیازمند مهار می‌شود. این در حالی‌ست که دو بازیکن تراکتور هم مشغول فرار به تیر دوم (منطقه‌ی آبی رنگ) بودند و می‌توانستند در صورت ارسال توپ به آن منطقه، دروازه‌ی سپاهان را با تهدید جدی مواجه کنند. آلوز در این مدت نشان داده هم در ارسال توپ به تیر اول و هم تیر دوم، بسیار تواناست. تصویر 11: 2 بازیکن سپاهان در منطقه‌ی تیره‌تر مشغول دفاع منطقه‌ای (Zonal) هستند و بقیه در منطقه‌ی آبی دفاع نفر به نفر (Man Marking) می‌کنند. جابه‌جایی‌های مداوم بازیکنان تراکتور در منطقه‌ی آبی باعث می‌شود هنگام ارسال توپ توسط واگنین، یار مستقیم هادی محمدی بلندقامت، مسعود ریگی کوتاه قامت باشد. ارسال برای محمدی در تیر اول ارسال می‌شود، مغانلو که به عنوان نفرات دفاع منطقه‌ای باید زودتر از بازیکن حریف در تیر اول ضربه‌ی سر بزند، دیر می‌پرد، در نتیجه محمدی ضربه‌ی سر می‌زند که با خوش‌شانسی نیازمند توپ به تیر افقی دروازه می‌خورد.

روش دومی که تیم بردیف در این دیدار از طریق آن به موقعیت می‌رسید، انتقال‌های از دفاع به حمله در فضای پشت مدافعان کناری رونده سپاهان، نورافکن و رضاییان بود. روشی که در نیمه‌ی دوم و با اضافه شدن کاوه رضایی که تخصصش فرار در کانال‌های دفاعی است، بیش‌تر خود را نشان داد و در نهایت هم تراکتور را به گل رساند.

تصویر 12: 4 مدافع سپاهان و فاصله‌ی زیاد مدافعان کناری با مدافعان میانی در این تصویر مشخص است. کاوه رضایی به درستی در فضای بین رضاییان - رناتو جای‌گیری کرده، پاس بلند به همان فضا (منطقه‌ی آبی رنگ) ارسال می‌شود، رناتو در پوشش فضای پشت رضاییان ناموفق است، در نتیجه کاوه گل اول تراکتور را به ثمر می‌رساند.

ظهور پدیده‌ای به نام عیسی مرادی، جا افتادن الویس کامسوبا در پست وینگر راست، تثبیت زوج دفاعی دانشگر - رناتو برای چهارمین بازی متوالی و استفاده درست از فرشاد احمدزاده در پست 8، همه و همه نشانه‌هایی بارز از پیدا کردن شناخت کامل ژوزه مورایس و کادرش از ظرفیت‌های اسکواد تیمش دارد. مسئله‌ای که می‌تواند هواداران سپاهان را امیدوار کند روند خوب تیم‌شان در این 4 هفته، برخلاف روند خوب‌شان در 3 هفته‌ی اول، ادامه‌دار باشد. علی کمانگری