نگهداری بیش از 6هزار نمونه در موزه جانورشناسی موسسه گیاه پزشکی
عضو هیات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی گفت: در بخش جانورشناسی مرکز تحقیقات گیاه پزشکی کشور 6 هزار و 500 نمونه جانور خشک شده نگهداری میشود که شامل 480 گونه است.
عضو هیات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی گفت: در بخش جانورشناسی مرکز تحقیقات گیاه پزشکی کشور 6 هزار و 500 نمونه جانور خشک شده نگهداری میشود که شامل 480 گونه است.
به گزارش خبرنگار مهر، پنجمین تور رسانهای سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی برگزار شد. بازدید از موزههای پرندگان، جانوران و حشرات در کنار انواع گیاهان بومی و غیربومی حاکی از قدمت مطالعات بخش کشاورزی در کشور دارد. در موزه جانورشناسی مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور عنوان شد، تحقیقات و جمع آوری نمونههای پرندگان و جوندگان از دهه 20 در ایران آغاز شده است.
دو سال بعد از تأسیس مؤسسه در سال 1322 خورشیدی بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی در «انستیتوی بررسی آفات و بیماری های گیاهی» سابق و «مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور» فعلی فعالیت خود را آغاز کرد. پژوهش در زمینه تعیین تنوع زیستی در راستای حفظ ذخایر ژنتیکی جانوران ایران و نیز کشف علل و مکانیسم زیان رساندن برخی از جانوران به محصولات کشاورزی، بررسی روش های بهره برداری از گونه های مفید در کنترل زیستی آفات جانوری، بررسی جانوران قرنطینه و ردیابی بیوتروریسم، راستی آزمایی سموم جدید و کم خطر با لحاظ کردن روش های سازگار با محیط زیست و در نهایت ارائه دستورالعمل های ترویجی، پیشگیرانه و اثربخش، از شاخص ترین اهداف و وظایف بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی این مرکز تحقیقاتی به شمار می روند.
فریبا اردشیری، عضو هیأت علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با اشاره به موضوع کنه شناسی یکی از بخشهای مورد مطالعه این مرکز، گفت: در حوزه خشکبار اگر رطوبت محصولات بیش از 14 درصد باشد آلوده به کنه شده و ضمن آسیب به کیفیت محصول منجر به کاهش ارزش اقتصادی محصولات میشود.
عضو هیأت علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی در ادامه سخنان خود یادآور شد: در بخش جانورشناسی مرکز تحقیقات گیاه پزشکی کشور 6 هزار و 500 نمونه جانور خشک شده نگهداری میشود که شامل 480 گونه است؛ 36 گونه جونده، 122 گونه پرنده، 100 گونه عنکبوت و....
اردشیری در پایان گفت: حفظ و نگهداری این جانوران ارزش زیادی دارد زیرا با مطالعه ژنتیکی این حشرات میزان آسیب آنها به گیاهان و بخش کشاورزی بهتر قابل ردیابی است و به این ترتیب راههای پیشگیری با خطا کمتری تدوین و اجرا میشود.