هزینه‌هایی را که داوران برای فوتبال ایحاد می‌کنند، چه کسی پرداخت می‌کند؟
دو فصل قبل بود که رئیس فدراسیون فوتبال با اشاره به اشتباهات داوری تلویحاً قهرمانی پرسپولیس در لیگ بیست و سوم را زیر سؤال برد. هرچند که اعتراف تاج به این مسئله انتقادات بسیاری را به دنبال داشت، اما قبول اشتباه از سوی فدراسیونی که عمدتاً عادت به ماله کشیدن روی عیب و ایرادها داشت، اتفاق قابل توجهی بود.
البته با این تفاوت که این‌بار اعتراف تاج به اشتباهات داوری در فینال جام حذفی قابل قبول نبود، نه فقط، چون فدراسیون یک سال تمام زمان داشت برای فشار آوردن به کمیته داوران برای کاهش اشتباهات داوری، بلکه به دلیل حضور VAR در فوتبال ایران که انتظار می‌رفت از شدت اشتباهات داوری بکاهد، اما براساس آماری که خود تاج می‌دهد، 18درصد بازی‌هایی که با کمک VAR برگزار شد، اشتباهات داوری داشتند. این یعنی داوران با وجود استفاده از این تکنولوژی و بالا و پایین کردن صحنه‌ها و مشاهده مکرر آن باز هم در 18درصد تصمیماتشان ایراد داشته‌اند و به همین دلیل داور فینال جام حذفی به مدت یک‌سال محروم شده است.
البته محرومیت به جای تبعید به لیگ‌های دسته پایین‌تر هم اقدامی قابل توجه است، اما این نباید برای رئیس فدراسیون (اعتراف به اشتباه) عادت شود و انتظار می‌رود او در ادامه پذیرش اشتباهات موجود، گامی هم در راستای حل و فصل آن و عدم تکرارشان بردارد.
قرار بود حضور VAR در فوتبال ایران پایان‌بخش بحث‌های بی‌پایان درباره قضاوت‌ها باشد و عدالت را به زمین فوتبال بازگرداند، اما در نخستین فصل حضور VAR در فوتبال ایران انتظارات آنطور که باید و شاید برآورده نشد. در همین راستا فدراسیون برنامه‌هایی برای آموزش هرچه بیشتر و بهتر داوران در نظر گرفته تا شاید در دومین فصل حضور کمک‌داور ویدئویی در ایران شاهد تفاوت قابل توجهی باشیم.
بی‌شک این خواسته رئیس فدراسیون هم هست که اگر نبود صراحتاً نمی‌گفت قابل قبول نیست در اتاق خنک بنشینند، میوه شان هم جلویشان باشد، فیلم را چند بار عقب و جلو کنند و باز هم تصمیم اشتباه بگیرند. لحن جدی تاج نشان می‌دهد که انتظارات او هم از داورانی که از تکنولوژی کمک‌داور ویدئویی استفاده می‌کنند بیش از آن چیزی است که در فصل قبل مشاهده شد، اما از سوی دیگر این واقعیت را هم تأیید می‌کند که با وجود تکنولوژی، داوری در فوتبال ایران همچنان زیر سؤال است و مورد بحث و چالش.
به همین دلیل انتظار می‌رود الگوی مطرح شده در طول فصل اجرایی شود و شاهد آن نباشیم که داوران تأثیرگذار در نتایج بازی‌ها در مقطعی کوتاه ناپدید و بعد از چندی بار دیگر سر و کله‌شان پیدا شود برای تکرار دور باطلی که طی چند سال اخیر وجهه داوری ایران را خدشه‌دار کرده است.
خانه‌نشین کردن داور فینال جام‌حذفی بی‌تردید اقدامی قابل تقدیر است، اما اکنون این سؤال مطرح است که آقایان در کمیته داوران و فدراسیون فوتبال چه تمهیداتی برای عدم تکرار این قسم اشتباهات اندیشیده‌اند، خصوصاً امروز که فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری نیاز به اعتماد عمومی دارد.
اعتماد به اینکه قهرمانی و شکست‌ها، محصول تلاش تیم‌هاست، نه سوت‌های اشتباه یا تشخیص‌های پرابهام و سؤال‌برانگیزی که با وجود حضور کمک‌داور ویدئویی همچنان وجود دارد. به همین دلیل، فدراسیون که با قبول اشتباهات خود نخستین گام را در راستای شفافیت برداشته باید با در نظر گرفتن راهکاری مناسب به مسیر خود ادامه دهد تا اعتماد از دست رفته بار دیگر به فوتبال بازگردد. برای نمونه باید مشخص شود فرایند انتخاب داور VAR چگونه است، چه سطحی از آموزش برای آنان تعریف شده و آیا بازخوردهای رسمی پس از هر بازی به‌طور مستند منتشر می‌شود یا خیر. ضمن اینکه باید سطح مجازات‌ها نیز بازنگری شود و داوران بدانند در صورت هرگونه اشتباهی مجازات می‌شوند، اما مجازات‌های تأثیرگذار و نه تبعید به دسته‌های پایین‌تر که نه تنها اثر اصلاحی ندارد که گاه به سوءتفاهم‌ها دامن هم می‌زند. اشتباه انسانی بخشی از فوتبال است، اما وقتی تکنولوژی وارد می‌شود، انتظارات هم تغییر می‌کند. اگر داوری با دسترسی به تصاویر چند زاویه‌ای و امکان مکث و بازبینی باز هم دچار اشتباه می‌شود، نباید به سادگی از او و اشتباهش گذر کرد که این عدالت را زیر سؤال می‌برد و حق دیگر تیم‌ها و حتی دیگر داوران را پایمال می‌کند.
23302
کد خبر 2093130